نمایش›چخوف

خلاصه: من به نویسنده ام پس هنرمندم پس دیوانه ام پس هستم شانس نداشتم در عصری زندگی کنم تا خرمگسهایی از جنس سقراط من و نظریات غالب جامعه رو به چالش بکشونن و پرسشهایی آزار دهنده مطرح کنن. سرکه مگس نصیب دوران ما شده .... مادام دنیا ... من پایتل پاتیل ام. اما میدونید چیه؟ فردا صبح که از خواب بلند شم، کاملا سرحال ام. اما شما فردا صبح هم همین طور زشتید حتی زشت تر ... اکنون پس از پایان نمایش، قضات حکم سرکشیدن جام زهر رو به من میدن. راه فراری نیست. یا آب دریا یا جام زهر. چشم به راه سقراطی دیگر هستیم. خرمگسی که اسب کرخت سیاست رو آزار بده!