نمایش › نامه های عاشقانه از خاورمیانه

دو سانس فوق العاده برای نمایش نامه های عاشقانه از خاورمیانه/ عدم امکان تمدید نمایش

به دلیل تقاضای تماشاگران و عدم امکان تمدید نمایش بعد از ۱۲ بهمن دو سانس زیر به عنوان سانس های فوق العاده در نظر گرفته شد.
پنجشنبه ۷ بهمن ساعت ۲۳
جمعه ۸ بهمن ساعت ۱۵

پیش فروش این سانس ها فردا دوشنبه ۴ بهمن ساعت ۱۲ ظهر باز می شود.

پیش فروش بلیت سانس های یکشنبه 10 بهمن و سه شنبه 12 بهمن برای نمایش "نامه های عاشقانه از خارومیانه" از امروز (چهارشنبه 29 دی) ساعت 16 در تیوال فراهم می گردد.

دوستان عزیز
چند نکته:

1-"نامه های عاشقانه از خاورمیانه" امروز شنبه 25 بهمن در دو سانس 19:39 . 21:30 اجرا خواهد داشت.
2- این نمایش روز سه شنبه 5 بهمن اجرا نخواهد داشت.
3-روزانه تعداد محدودی بلیت خارچ از ظرفیت در گیشه نماشاخانه پالیز به فروش می رسد.
4-این نمایش تا 12 بهمن تمدید شد.

خرید بلیت سانس‌های تازه از روز شنبه ۲۵ دی‌ماه ساعت ۱۲ ظهر آغاز خواهد شد.

"نامه های عاشقانه از خاورمیانه" تمدید شد.
.
به گزارش روابط عمومی گروه، نمایش"نامه های عاشقانه از خاورمیانه"به کارگردانی کیومرث مرادی که از اولین اجرا تا کنون با فروش تمامی صندلی های سالن و بلیت هاب خارح از ظرفیت به روی صحنه رفته،و رکورد فروش در یک شب تماشاخانه پالیز را شکسته است و قرار بود تا ١ بهمن اجرا داشته باشد،تا ١٢بهمن تمدید شد.
تمامی بلیت های این نمایش تا ١ بهمن به طور کامل پیش فروش شده و تعدادی بلیت خارج از ظرفیت برای روزها باقی مانده است.پیش فروش روزهای تمدید شده از شنبه ٢٥ دی ساعت ١٢ ظهر در سایت تیوال آغاز خواهد شد.علاوه بر سایت تیوال علاقمندان برای خرید بلیت می توانند با ٠٩٣٥٦٩١٥٦٥١ تماس حاصل نمایند. .

اطلاعیه نمایش "نامه های عاشقانه از خاورمیانه" در ارتباط با تعطیلی های پیش آمده:

این نمایش از روز چهارشنبه 22 دی ماه برقرار است.

تماشاگران دوشنبه 20 دی با حفظ جایگاه به دوشنبه 4 بهمن منتقل می شوند.

تماشاگران هر دو سانس سه شنبه 21 دی به شنبه 25 دی با حفظ جایگاه و ساعت هر سانس منتقل می شوند.

در صورتی که هر یک از تماشاگران عزیز با روزهای جابه جا شده مشکلی داشته باشند امکان جابه جایی با روز های دیگر و یا عودت هزینه هست.(با پشتیبانی تیوال تماس بگیرید.)

ترتیب ورود بازیگران رو اشتباه نوشتید. نمایش قشنگی بود.

غمگین
ولی دوست داشتنی
با بازی های خوب

آخرین سانس هاى نمایش نامه های عاشقانه از خاورمیانه از جمعه ١٧ دى ساعت ١٤ باز خواهد شد.

سانس های عادی
پنجشنبه 30 دی ساعت 19:30
جمعه 1 بهمن ساعت 19:30

سانس های ویژه:

دوشنبه 27 دی سانس 21:30
چهارشنبه 29 دی ساعت 21:30
جمعه 1 بهمن ساعت 21:30

به آگاهی می رسد امکان خرید روزهای پایانی این نمایش روز جمعه ۱۷ دی ماه ساعت ۱۴ آغاز خواهد شد.

به آگاهی می رسد امکان خرید بلیت روزهای تازه از فردا (۱۴دی ماه) ساعت ۱۲ آغاز خواهد شد

پیش فروش سانس هاى جدید یکشنبه ٢٦،دوشنبه ٢٧،سه شنبه ٢٨ و چهارشنبه ٢٩ دى نمایش"نامه های عاشقانه از خاورمیانه" ، از فردا (سه شنبه ١٤ دى) ساعت ١٢ ظهر در سایتtiwall.com

به در خواست شما عزیزان متن شعر هاى بین صحنه ها را برایتان به اشتراک مى گذارم:

دلتنگی واژه عمیقی است
که تو را و مرا به ابدیتی بزرگ وصل می کند
آه عشق
که بیدار شد
فاصله امتحان بزرگی است
که تو را و مرا به عمق عجیب سکوت می کشاند
به عمق عجیب فکر کردن
آه عشق که بیدار شد
روز و شب
زمان را به خاطره ایی بدل می کند
که تو در آن می غلطی
که تو را و مرا به یاد آوری دوباره می کشاند
آه عشق
که بیدار شد.

کیومرث مرادى

به در خواست شما عزیزان متن شعر هاى بین صحنه ها را برایتان به اشتراک مى گذارم:

مخفی بدخشانی
ندانم چون کنم یارب دل دیوانه ی خود  را    
ندارد الفت صحرا نه میل خانه ی خود را
شراب عشق را کردند از روز ازل قسمت    
من از روز اول پر کرده ام پیمانه ی خودرا
شب تارم نشد روشن زعشقی همچو پروانه مگر از دست خود آتش زنم کاشانه ی خود را
بکن قصدی که با من داری ای چرخ جفاپرور    
که کردم فرش راه سیل ... دیدن ادامه ›› غم ویرانه ی خودرا
زآهم همچو نی آتش بجان رفته زلیخارا    
 کشم تا در نیستان ناله مستانه ی خود را
ندارد مزرع دنیا  بجز  غم  حاصلی ای دل    
 بسوز از برق آهی خرمن بیدانه  ی خود را
رسد از دوستانم زخم ها بردل از آن داغم غنیمت ز آشنایی صحبت بیگانه ی خودرا
ندیدم در جهان بی وفا از کس وفا مخفی که تا سازد فدای شمع اوپروانه ی خودرا

به در خواست شما عزیزان متن شعر هاى بین صحنه ها را برایتان به اشتراک مى گذارم:

هر آنگاه نام تو را می طلبم

هر آنگاه نام تو را می طلبم و درباره ی تو می‌نویسم قلم در دستم به گلی سرخ بدل می‌شود ... هر آنگاه نام تو را می‌نویسم کاغدهایم در زیر دستانم غافلگیرم می‌کنند و آب دریا در آنها جاری می‌شود و مرغان سپید نوروزی بر فراز آن به پرواز در می آیند هر آنگاه که درباره ی تو می‌نویسم آتش در مداد پاک کن شعله ور می‌شود و از بساط نوشتنم باران سیل آسا فرود می آید و شکوفه های بهاری در سبد کاغذ پاره ها می‌شکفند و در میان آنها، پروانه های رنگارنگ و گنجشک ها و هنگامی که نوشته هایم را پاره می‌کنم تکه پاره ها چون شکسته های آینه ی نقره می‌شوند چنانکه گویی ماه بر بساط نوشتن من شکسته است ... مرا بیاموز ! چگونه درباره ات بنویسم ! یا چگونه از یادت ببرم !..
 
"غاده السمان"

به بهانه جدیدترین اجرای کیومرث مرادی
نامه‌هایی عاشقانه از خاورمیانه
پوریا آذربایجانی: جنگ یاغیست. سرکش است جنگ. مرگ می‌آورد با خودش. فقر می‌آورد با خودش. دوری می‌آورد با خودش... و همه اینها را زیر آوار مدفون می‌کند تا قدرتش را نمایش دهد. توی اخبار، همین آوار را نمایش می‌دهند. آوار ناشی از اصابت بمب، راکت، موشک... اما هیچ گروه خبری‌ای مسافر زیر آوار نمی‌شود؛ زیر آوار که پر از قصه است و پر از عشق است و پر از فراق و شاید همین باشد که از اسم حلب و موصل و قندهار تنها خرابی است که ماسیده است ته ذهنمان. هیچ خبرنگاری از عشق‌های مدفون ننوشته است برای رویترز. زنان بی‌پناه و بازماندگان جنگ بیشتر آمار عددی‌شان اهمیت داشته است تا دلشان که مثلا برخورد آلمان با پناه‌جویان چگونه است یا سیاست مهاجرپذیری اتحادیه اروپا در قبال پناه‌جویان سوری. خبرنگارها معمولا آمار گم‌شده‌ها را نمی‌گیرند. آمار آرزوهای گم‌شده را هم. عشق‌های گم‌شده را هم و همین است شاید که این روزها هر عکسی از هر آواری که می‌بینم، آدم‌های رفته‌اش را تصور می‌کنم. مردی که زیر تیرآهن‌هایی که روزی خود سرپا ساخته‌شان مدفون است. کودکی که صد مایل آن‌طرف‌تر میان چادرهای هم‌شکل سازمان ملل؛ جایی در منطقه صفر مرزی سرگردان است. عکس مردی میان دست‌های زنی که صورتش را سرما زده است و یله‌اش را داده است به فنس‌هایی که کشیده‌اند روی خط مرزی مجارستان و دخترک جوانی که حالا هیچ‌کس رؤیاهای عربی ذهنش را نمی‌خواند و همه اینها هستند که می‌شوند نامه‌هایی عاشقانه؛ نامه‌هایی عاشقانه از خاورمیانه.

چاپ شده در روزنامه شرق شنبه 11 دی 95

دوستان گرامی پیش فروش سانس هاى چهارشنبه ٢٢،پنجشنبه ٢٣ و جمعه ٢٤ دى + سانس هاى ویژه ساعت ٢١:٣٠ سه شنبه ٢١ و پنجشنبه ٢٣ دى نمایش"نامه های عاشقانه از خاورمیانه" ، از فردا ساعت ١٢ ظهر در سایتtiwall.com آغاز خواهد شد.

این نمایش نگاهی بدیع بود به آنان که در جنگهای منطقه ای ؛ جنگهای داخلی و جغرافیای جهل و جنون بیشترین آسیب را دیده اند و کمتر دیده شده اند ، اینکه حوادثی که از نگاه ناظر بیرونی نگریسته میشوند و بعد از مدتی از یاد میروند کسانی را تا زنده اند درگیر خود می سازند و جانهایی را زخم می زنند و روانهایی را می کاهند ، این نمایش تلنگری است به انسان قرن بیست و یکم که در حالی که به شتاب در زندگی در دنیای ( حقیقی یا مجازی ) خویش غرق میگردد چشم بر روی حوادث پیرامونی باز کند و آسیبهای ناشی از جهل ( اتفاقن جنگ نیز ریشه در جهل بشر دارد ) را باز نگری کند و دست از شرارت بردارد . نویسدگان این اثر هر چند تمرکزشان بر بلاخیز ترین جغرافیای کنونی ( بلا خیز ترین از منظر عمل اخلاقی ) بوده است ، در اپیزود زن عراقی هنگامی که بدلیل گم کردن مدارک هویتی اش وجودش نیز انکار میگردد و گویی که با انکار حضورش تیر خلاص می خورد) طعنی گزنده نیز به دستاوردهای رنسانس فلسفی و اجتماعی مغرب زمین ( اومانیسم و شاید هم اگریستانسیالیسم ) دارند . موضوع و متن این اثر متنی کاملن منطبق با اصول انسانی دارد ( دقت داشته باشیم بیش از هر زمان در تاریخ مکتوب بشر مظلوم ، در این برهه ی زمانی انسان نیاز به تلنگرهای اخلاقی دارد تا یادمان نرود : چو عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار ) ، کارگردانی اثر از دید بنده که فقط تماشاگر تاتر هستم و تخصصی ندارم برجسته بود ؛ بازیها همگی خوب ، اما نقش آفرینی بانو پناهی ها بی نظیر بود و موسیقی این اثر نیز از دیگر نقاط قوت کار بود . دست مریزاد و خدا قوت

زنان جنگ، زنان درد، زنان عشق!
دکتر سحرصنیعی*
نمایش «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه» نمایشی زنانه‌ است که تمامی ابعاد آن در جهت همین خصلت با درون مایه ترارژدی رسمیت می‌یابد.این نمایش سرگذشت سه زن را روایت می‌کند، که هر کدام با گویش خاص خود و به صورت تک گویی سرگذشت خود را شرح می‌دهند؛ در ابتدا زنی عراقی به روی صحنه می‌آید که هویت خود را از دست داده و به کشور دیگری پناهنده شده تا از فشارها و درگیری‌های وطن خودش به دور باشد. دنیای مردانه و خشنونت باری که تمامی دلخوشی‌های او را ربوده و میراثی چون ترس و تنهایی برای او باقی گذاشته و او را به قربانی شدن دعوت می‌کند. زن بعدی داستان، افغان است که از خیالات و زیبایی‌ها سخن می‌گوید اما در بوم‌شناسی آن دنیای مردسالاری پنهان است که این زیبایی‌ها را از او ربوده و زشتی‌ها را برایش به ارمغان آورده، زنی که ساختارها و سنت را در هم شکسته و در مقابل، چهره‌اش با اسید در هم پاشیده و سرکوب شده است. این زن «هستی بااشتیاق» و «هستی محسورکننده» خود را به وسیله دنیای مردانه که در آن زیست می‌کند از دست داده است؛جرم او زنانگی کردن بوده که در روایتی تلخ به آنی در هم کوبیده می‌شود و با پارچه‌ای بر صورت و چشمانی که کور شده در رویاهایش زندگی بدون درد و رنج را به تصویر می‌کشد. و قاب سوم زنی را به نقش در می‌آورد که آمریکایی تبار بوده و همسرش برای جنگ به کابل رفته؛ در دنیای خشونت آمیزی که مردان در راس آن بوده و سیاست را رقم می‌زنند؛ عشق، امید و شریک زندگیش را از او بازستانده‌اند و در انتها جسد بی‌جانش به وی تقدیم می‌شود.در تجربه این سه زن، خشونتی از دنیای مردسالاری است که تا زمانی که زنان تنها در دنیای مردان زیست می‌کنند، آن را پایانی نیست.
* مدرس دانشگاه و جامعه‌شناس

چاپ شده در روزنامه آرمان-8 دی