نمایش › داستان های میان رودان

.
نصیحت شنو تا خدایی کنی
میان خدایان ، صدایی کنی
چو خواهی به جنگ خدایان روی
نصیحت کنم تا سُخُون بشنوی ....

.
.
.
- تا توانی در جوانی ....
- ها!!!
- سعی کن ....
.
.

.
ای فرزندانم و ای تماشاگران ِ فرزند
من صدای روح پدرتان هستم
بدانید و آگاه باشید که اگر چه حیااات خاکی من در این نمایش پایان یافته
اما قویا به صورت نریشن در جای جای.... حضور دارم
باشد که تا تاثیر در روند درامتیک اثر فهم کنید ...
.
.
.

پسرم بدان که دوام مملکت تو آن است که زنی بگیری و زنت پسری بزایید
.
.
.
زررر آمدی فرزند
بر بیاشوب ببینم چه غلطی میکنی
زبان من که روحا مو در آورد که هشدارت بدهمت به زن گرفتن و بچه داشتن
نگفتمت بچه بچه جمع گردد وانگهی لشگر شود
.
.
.
پسر آیا تو را نگفتم ، زن بگیر و بگو مردانت زن بگیرند و پسر بزایند
.
.
.
ای پسر آاایا تو را نگفتم ... دیدن ادامه ›› زن بستان و بگو بابلیان زن بستانند
که ما در دوران باستانی .......که پسران سربازان آینده اند

و شاه بی سرباز همان دست اول بازنده است ...
.
.
.
ای پسرآااااااایا تو را نگفتم که زن بگیر ، که عاقبت بخیری در ازدواج است!!!
.
.
.

پس من زین فروتنی ِ بی جا برتافتم
حکم کردم ، طاعون هر روز پیش از بازگشایی معبد ، یک ربع در حضور من خودپرستی کند ...


- یونگ عقیده دارد
که خودپرستی از همانجا در ضمیر ناخوداگاه بشر.... نیز نهادینه شده
وگرنه قبل از آن بشر کجا و خودپرستی کجا ...

به آگاهی می رساند امکان خرید بلیت روزهای پایانی این نمایش فراهم گردید.

نمایش واقعا خوبی بود
خوشحالم که نمایشی رو دیدم که اینقدر متن خوب و بازی هایی عالی رو داشت.
به شدت برای بازی ها، طراحی صحنه و متنی با ریزه کاری های فراوان، زحمت بسیاری کشیده شده بود.
البته به نظرم اپیزود سوم، از نظر متن به قدرت و کشش دو اپیزود قبلی خودش نبود و کمی روند کندی داشت.

با تمام نقاط قوت بسیار و نقاط ضعف کم، واقعا خسته نباشید.

نمایشتان لذت بخش بود لذت بخش .... سرخوش شدم آقا حالم رو برای چند وقت خوب کردید ... ادبیاتت پر بود از ریزه کاری های درست و حسابی ... پر بودید از لحظات ناب ...

به آگاهی می رساند امکان خرید بلیت روزهای تازه این نمایش فراهم گردید.

آقای شمس عزیز من شما رو با قلعه انسانات شناختم که الحق نمایش بی نظیری بود و شناخت و درک عمیق شما رو نسبت به جهانی که در اون زیست می کنید نشان می داد داستان در مورد حمله مغول ها بود ولی پیوندی عمیق با مسائل روز خاورمیانه و مسئله داعش داشت . دیشب که به تماشای داستان های میان رودان نشستم متوجه شدم که اثر جدید شما هم از این قاعده مستثنی نیست بستر روایی داستان گرچه مربوط به سه هزار سال پیش است ولی به طرز زیبا و شگفتی آوری به مسائل روز روزگار ما پیوند خورده است .هوش و ذکاوت شما در نگارش این متن ستودنیست.خسته نباشید و خدا قوت می گم به این گروه زحمتکش

به آگاهی می رساند امکان خرید بلیت روزهای تازه این نمایش فراهم گردید.

این کار نشون میده که میشه یک کار ساخت که دو ساعت تموم آدم رو از خنده روده بر کنه اما یه ذره مزه پرونی و دلقک بازی و ادا و اطوارهای بچگانه رو چاشنیش نکنه که برعکس متنی قوی با اطلاعات سرشار از منابع تاریخی با دیالوگهای حسابی و کارشده و بازیهای فوق العاده تحویل آدم بده .. واقعا که لذت بردم.. ارزش چند بار دیدن دیگه هم داره..
راستی کاشکی در مورد اون صندلی نامرعی حمورابی و اون خم شدنهای مایکل جکسونیش ! یه توضیحی می دادن که از چه تکنیکی استفاده کرده بودن؟ خیلی جالب بود.

آیا میدانی آن کس که گریه می کند یک درد دارد و آن کس که می خندد هزار درد؟

نمایش جالبی بود که برای نظز دادن حتما برای بار دوم هم باید بیام و ببینم. پر از کنایه های تاریخی و بعضی گریم ها خیلی جذاب بود

من به عنوان یک تماشاچی می‌تونم بگم در تئاتر ایران چنین کار طنز کلاسیکی واقعا من رو به فکر فرو برد .موفقیت در کار طنز یعنی‌ رعایت ادب و این کار یک کار بسیار موفق در نوع خودش بود که از تئاتر ایران واقعا بعید بود.خوشحالم که موفق شدم که این کار رو ببینم و پیشنهاد می‌کنم کسانی‌ که با ادبیات طنز کلاسیک آشنایی دارند حتما این اثر رو تماشا کنند

من به عنوان یک تماشاچی می‌تونم بگم در تئاتر ایران چنین کار طنز کلاسیکی واقعا من رو به فکر فرو برد .موفقیت در کار طنز یعنی‌ رعایت ادب و این کار یک کار بسیار موفق در نوع خودش بود که از تئاتر ایران واقعا بعید بود.خوشحالم که موفق شدم که این کار رو ببینم و پیشنهاد می‌کنم کسانی‌ که با ادبیات طنز کلاسیک آشنایی دارند حتما این اثر رو تماشا کنند

با سلام.یک مرور ساده به ادبیات طنز بین‌الملل و طنز تاریخی‌ و دقت به محدودیت‌های طنز در سراسر دنیا نشون میده که نویسنده باید از هوش بسیار بلایی بهر ببره که بتونه طنز رو تحت لوای ادب بروز بده.و قاعدتاً تماشاچی منتقد هم باید برای نقد و تحلیل از هوش بلایی بهر ببره که بتونه کار رو تحلیل کنه .یعنی‌ اول باید ۱۰۰%ِ هدف نویسنده درک بشه بعد نقد اتفاق بیفته.من در جایگاه یک نویسنده این کار رو یک کار بسیار موفق و زیرکانه میبینم و دست نویسندرو به خاطره نوشتن چنین نمایشنامه میبوسم و از تکتک عوامل کار تشکر می‌کنم و خسته نباشید میگم.چرا که هم ظاهر هم باطن و هم باطن باطن رو بسیار اثر گذر شکوفا کردند.امیدوارم قشر هوشمند جامعه حتما این کار رو ببینن

به آگاهی می رساند امکان خرید بلیت روزهای تازه این نمایش همینک فراهم شده است

بی شک قلم علی شمس ستودنی هست ... کاملا واضح و مشخص هست که این نمایش بر پایه تحقیق از اسطوره ها و خدایان ایرانی نوشته شده... و طنزی که علی شمس در کار استفاده کرده فوق العاده است... من بعد از مدتها یک تاتر واقعی دیدم یه تاتر نه یک شوی نمایشی نه یک سری ادا و أصول مثلا تاتری ... نه یک خاله بازی ... نه یک پرفورمنس نه یک کنسرت با رفت و امد آدمهای تاتری!!! شاید از بس در سالنهای تاتر خاله بازیهای نمایشی را به عنوان تاتر به تماشاگر حقنه کردند مردم معنای واقعی تاتر را فراموش کرده اند ... داریوش موفق نازنین مثل همیشه روی صحنه درخشانه و علی شمس بهترین انتخابش رو برای نقش کرده ... رامین سیار دشتی عزیز مثل همیشه آگاه و فوق العاده زیبا نقش رو از ان خودش کرده و علی فلاحت پیشه و ارش بزرگ زاده بسیار زیبا إیفای نقش کرده اند ... من بعد از مدتها از دیدن تاتر راضی بودم و دیدن نمایش میان رودان رو به همه توصیه میکنم...

با تمام احترامی که برای دست اندرکاران این نمایش قائلم باید بگم برای اولین بار از تماشای نمایشی که تیوال آن را پیشنهاد کرده،ناامید شدم!
در طول نمایش خیلی سعی کردم بفهمم که از چه جنبه ای این نمایش می تواند برجسته باشد که تماشای آن از جانب تیوال پیشنهاد گردد...
از بعد طنزآمیز بودن؟!....فکر نمی کنم!چون در کل نمایش فقط دو بار آن هم خیلی سطحی خندیدم!در واقع پرده اول به قدری خسته کننده بود که هر آن می توانستم سالن را ترک کنم!پرده دوم جذابترین پرده نمایش بود که از نظر من خیلی معمولی بود...پرده سوم هم می توان گفت...قابل تحمل بود!
از نظر جلوه های بصری.... وقتی به کارهای دیگری چون فهرست آقای ثروتی یا WOW کاری از تینو صالحی و یا این اواخر....نمایش در بار انداز فکر می کنم...به نظرم حتی تردستی های نمایش بسیار ساده و غیر جذاب بودند شاید تنها قسمت جذاب آن شعله ور شدن آتش از انگشتر خواب گذاران هندو بود که آن هم از بس تکرار شد خسته کننده شد!
از نظر درون مایه یا متن و داستان نمایش و حرفی برای گفتن داشتن بخواهم بررسی کنم....نا امیدکننده ترین بخش این نمایش است!واقعا از نظر من هیچ حرفی برای گفتن هم این نمایش ندارد!برای اینکه لو نرود از بیان دیالوگ ها دیگر اجتناب می کنم...
از نظر طراحی صحنه و بالا و پایین بردن قسمت های دایره ای شکل که گاهاً هیچ دلیل مشخصی نداشت!
خلاصه.....
فقط از عوامل تیوال یک سوال دارم...چون هر چقدر فکر کردم پاسخی پیدا نکردم!
" چرا تماشای این نمایش پیشنهاد شده است؟! :-"