نمایش خیلی متفاوت و جذابی بود
این سبک تاحالا تئاتر کار نشده
به همه بخصوص تئاتریها پیشنهاد میشه
داستان عجیبی رو روایت میکرد.
نمیدونم چرا برام خیلی غیر واقعی جلوه میکرد متن.
من کلا داستان های مربوط به دفاع مقدسو دوست دارم اما خیلی نتونستم با این یکی ارتباط بگیرم.
بازیگر مسلط بود بر بدن و حرکاتی که انجام میداد اما حس رو اونطور که باید انتقال نداد.
با تمام اینها اونطور نبود که بگم ای کاش نمیدیدم.
خسته نباشید.
این رو هم در نظر بگیرید که نظر سلیقه است.
خدمت عوامل نمایش آلا خسته نباشید عرض میکنم
نمایش و دیدم و دوست داشتم از چند جهت ، اینکه نمایش روی موضوعی پیش می رفت که خود ایده دراماتیکه یعنی دختر عراقی که پدرش از روسای حزب بعث و خودش پرستار سربازان ایرانی . خب تا به حال اینگونه احساسات انسانی در مقوله جنگ و دفاع مقدس بهش پرداخته نشده بود که یکی از ویژگی های این نمایش به حساب میاد. و مطلب بعدی تک پرسوناژ بودن کار در سالن اصلی مولوی که به خوبی از نقاط مختلف صحنه استفاده شده بود و بعد اینکه بازیگری که از ویژگیهای بدنی و احساسی خوبی برخوردار بود و با مشقت فراوان روی صحنه کار میکرد که کمتر بازیگری میتونه این همه ویژگی رو داشته باشه. کارگردانی و مهندسی میزانس که ما رو با تنوع حرکتی مواجه میکرد بسیار عالی بود . نور و موسیقی و نریشن هایی که همجهت با کار بود و در نهایت اینکه درگیر شعار زدگی نبود . کارو دوست داشتم و خسته نباشید میگم به این گروه که نگاه و تلاش زیبایشان قابل تحسین و ارزشمنده . دیدن این نمایش به دوستانی که قصد دارند کار متفاوت ببینند به شدت توصیه میشود. موفق باشید .