بسیار نمایش مبتکرانه و خلاقی بود. نمایشی که پیش از اجرا در سالن انتظار شروع می‌شود و بینندگان را در جهت نمایش همراه می‌کند تا با رویکرد آن آشنا شوند وقتی همه روی صندلی ها نشستند صدایی با رقص شمشیر سامورایی به ما از تولد این اثر سخن می‌گوید از نمایشی که در جریان آن قرار داریم تماشا می‌کنیم و تماشا می‌شویم، می‌سازد و ویران می‌کند.
با اسبی که مدام در حال پارازیت انداختن است، پلی/پاز شدن های پرتکرار، شورشی می‌سازد علیه لحظه.
و جهانی موازی با پروژکتوری که روی سقف افتاده ما را با اولین اجرا هم راستا می‌کند تا در دو نمایش حضور داشته باشیم.
استفاده از پرتره زنده سیاه و سفید در کنار نمایش تا خود "نمایش در ایران" هرشب درحال خلق کردن اثری زنده است که در پایان آن را مثله کنند و بار دیگر بیافرینند.