به جرئت میتوانم بگویم که این نمایش، بهترین تئاتری بود که در زندگی ام دیده ام. بعد از پایان نابودکننده نمایش، به قدری مبهوت مانده بودم که نمیتوانستم زبان به تعریفش باز کنم و فقط داشتم به عالی بودن تمام جنبه های این نمایش فکر میکردم. واقعا باورنکردنی بود برایم که چنین چیز فوق العاده ای را دیدم و یک شب منحصر به فرد را تجربه کردم. دم همه عوامل این نمایش، گرم! بعد از این، منتظر آثار بعدی سهند خیرآبادی، نویسنده و کارگردان این اثر که تا قبل از این نمیشناختم، خواهم بود و با شوق و ذوق فراوان به تماشای کارهای بعدیش خواهم نشست‌. شما یک اثر فوق العاده خلق کرده اید‌، آقای خیرآبادی؛ این را باور کنید.
بازیگری عالی امیرمهدی ژوله و کمدی خاص خودش و بازیگری
فوق العاده الیکا عبدالرزاقی، مخصوصا چهره های عالی ای که با میمیک صورت و صدا و بدنش خلق میکرد، چیزهای دیگری است که میتوان تا صبح به ستایش آن پرداخت‌.
صحنه های انیمیشنی سیاه و سفیدی که از ابتدا تا پایان، در انتهای صحنه تئاتر پخش میشد، به شدت مرتبط با داستان نمایش بود و طراحی خیلی خوبی داشت که با نشان دادن صحنه آخرش، مهر پایانی را روی عالی بودن این نمایش کوبید و مرا هم روی صندلی، میخکوب کرد.
بخش ستودنی دیگر نمایش، به کارگیری موسیقی متن خیلی خوب روی صحنه های خاص نمایش و ساکسیفون نوازی زنده خیلی خوب نوازنده این ... دیدن ادامه ›› اثر بود.
کمدی و تراژدی به طرز فوق العاده ای در این اثر در هم آمیخته شده بود و حتی در اوج صحنه های غمگین هم تکه هایی برای خنداندن مخاطب داشت. دنیای مهران داستان، خنده و گریه را با هم داشت و من، تک تک مشکلات و صحنه های تلخ و شیرین زندگی اش را با تمام وجود درک میکردم و او، هم ذات پنداری خاصی با کاراکتر خودش را برایم به وجود آورده بود. همین باعث شده بود که در پایان واقعا ندانم که باید از دیدن این نمایش قهقهه بزنم یا هق هق کنم!
نمره ام به نمایش: ۹ از ۱۰: عالی