این نمایش واجد چند نکته است که باید به خاطر حضور آنها در اثر سازندگانش را تحسین کرد

یک: پرداختن به مفهوم خانه و خاک به عنوان مایملک ازلی انسان و درآمیختن آن با وطن با استفاده از یک واقعه تاریخی و متعاقبا استفاده از عناصر ایرانی از جمله موسیقی و عروسک هایی با سر و شکل ایرانی در وانفسای ادابازان بیشماری که توی سرشان میزنی صدای موسیقی غربی می دهند.

دو: آمیختکی اثر به مسئله ای مبتلا به در نه تنها جامعه ایران بلکه تمام جهان .

سه : هماهنگی مطلوب کلیه اعضای تیم اجرایی و رسیدن به یک سطح استاندارد برای ارائه به مخاطب به گونه ای که هیچ یک از اجزای اجرا از جمله بازی بازیگر خاصی یا موسیقی و دکور و... اصطلاحا از کار بیرون نمی زد و همگی نه تنها در سطح اجرا بلکه در سطح فرمی و مفهومی در خدمت اثر بودند و هیچ یک به صورت ... دیدن ادامه ›› انفرادی خودنمایی نمی کنند .

در کنار این نکات نمایشنامه در مقاطعی دچار نقص هایی است. برخی دیالوگ ها گویی قابل حذف بودند و ارزشی اعم از حرکت قصه رو به جلو یا حرکت قصه در عمق ایجاد نمی کردند.

هماهنگی بیشتر در حرکات دست جمعی بازیگران می توانست به غنای بصری اثر کمک کند. به گونه ای که گاهی در برخی حرکات دست جمعی این عدم هماهنگی باعث می شود تمرکز مخاطب بر هم بخورد.

همچنین ارجاع چندین و چند باره فرامتنی به بونوئل دامنه مخاطب اثر را محدود کرده و باعث می شود اثر کمی از استقلال قصه فاصله بگیرد و انتقال روایت خود را منوط به ارتباط مخاطب با فرامتن اشاره شده کند.


در مجموع حرکت جمعی این تیم جوان دوست داشتنی که مبنای هنر تئاتر است امید را در دل هنردوستان زنده نگه می دارد که هنوز در گوشه های این شهر هستند کسانی که به جز خودنمایی و جلوه گری کارکرد دیگری از تئاتر را به به صحنه می برند.