1. رویارویی با «هنر» ساحتی است ناب، و اگر آن رویارویی ولو یک معنا به سپهر معانی شخص اضافه کند، ارزنده است. «ترس و نکبت رایش سوم» بیش از یک معنا میافزاید: ترس، نکبت و رنج.
2. اگر هنر آینهای ولو کوچک از «اینجا» و «اکنون» ما نباشد، پس هنر به چه کار میآید؟ «ترس و نکبت رایش سوم» آینهای است روشن.
3. در این نمایش هر احساسی ممکن است تجربه شود جز ملال. هر دم لحظهای نو خلق میشود و حیرت.
تبریک به علیرضا اخوان عزیز