سلام و خداقوت خدمت عزیزانِ ریگ چاه ، استاد و دوست عزیزم جلال محبی
اجرا از چند جانب جذابیت بالایی را برخوردار بود.
نمایشِ فضای زندگی سربازان مرزی
در کنارهم قرارگیری فرهنگ های متفاوت ایرانی
ایستادگی در عین تعامل طنز کاراکتر ها
دیالوگ هایی که گاها عمیق میشد
نفی قدرت های منفعت طلب
و ...
چیزی که به دلم ننشست ، پایان بندی اجرا بود که پتانسیل خیلی بهتر شدن داشت. چه به لحاظ ادای محتوا ، چه
... دیدن ادامه ››
پلات پایانی داستان و چه مسیر انتقال احساس.
فن بیان و ادای دیالوگ طوری بود که چندین مرتبه از اجرا جا ماندم و بسیاری از دیالوگ ها و لحظاتی که مخاطب میتوانست از آن لذت برده و ری اکشن بدهد بابت این نقصان هدر رفت.
مانند صحنه بیان خودکشی توسط سرباز اصفهانی
در طول اجرا تا لحظه ی ورود آقای محبی متعجب بودم که چرا نقش سرباز تُرک رو از ایشون گرفتن اما لحظه ی ورود متوجه خلق نقش دیگری در اجرا شدم که ارتباط مخاطب از آن جای اجرا به بعد بصورت ملموسی نمایان شد.
خداقوت و آرزوی موفقیت