خدا قوت به همگی عوامل...
با کمال احترام،
اگه اجرای اول بود کمی قابل قبول بود ولی بعد از چند اجرا اصلا قابل قبول نیست که دوستان اتاق فرمان نمی‌دونستن کی باید موسیقیو پخش کنن کی باید قطع کنن،برای نور هم همینطور،اصلا چیزی به عنوان به آرومی فید کردنو نمیدونستن،
اریال یوگا قشنگ بود ولی استفاده اش توی این نمایش به چه درد میخورد،بیشتر مثل این بود که به زور از یک توانایی می‌خوایم استفاده کنیم در جهت دیده شدن بهتر،
بازیگر خانم که روسریشون هی لیز میخورد و می افتاد و دستشون به روسری شون بود،چرا از چند تا سنجاق استفاده نکردن برای فیکس کردن،
روند داستانو اصلا متوجه نشدم چی بود،واقعا خوابم گرفت...
درسته که شما عزیزان کلی زحمت کشیدید برای اجرای این نمایش ولی توقع مون از نمایشی که در یکی از سالن های تئاترشهر اجرا می‌ره بالاتر از این هاست...
لطفاً به مخاطب بیشتر ارزش قائل بشید.