به نظرم دیشب تئاتر نسبتا متفاوتی رو مشاهده کردیم، وجود پروژکتور ها خلاقانه بود و فکر میکردم که تا جایی از داستان، نتونستم با کاراکتر ها ارتباط بگیرم و همه چیز برام مبهمه که متوجه شدم در واقع باید مبهم می بود چون داشتم همزمان با کاراکتر اصلی دچار سردرگمی ای می شدم که اون داشت تجربه می کرد! پس دست مریزاد به نویسندگی!
اما در کل تئاتری نبود که پیشنهادش کنم و لذت ببرم ازش یا برام خاص باشه.
نکات منفی هم اغلب بر می گرده به سالن؛ صندلی هاش جوری بودن که دیگه هیچ تئاتری رو در اون سالن نمیرم ببینم. در ضمن آقای عکاسی که روبروی ما بودید، ممنون که نذاشتید روی اجرا تمرکز کنیم!
در نهایت حتی پایان بندی مناسبی هم نداشت که به یاد بمونه... به نظرم باید لااقل روی این مورد بیشتر کار می کردن.