به‌نظر من تئاتر «خرگوش» نمایشی عالی و تأثیرگذار بود اما از نظر مفهومی حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. فضای نمایش و نحوه روایت باعث می‌شد کم‌کم با حال‌وهوای ذهنی شخصیت‌ها همراه بشیم و فشارها و تناقض‌های درونی‌شون رو حس کنیم. چیزی که بیشتر برام جالب بود این بود که نمایش بعد از پایان هم ذهن آدم رو درگیر نگه می‌داشت و ناخودآگاه به معنا و پیامش فکر می‌کرد. «خرگوش» نمایشی نیست که همه‌چیز رو مستقیم بگه، ولی دقیقاً همین باعث می‌شه تأثیرش موندگار باشه.