مبین اصغرزاده فعال هنری

دَم هَمَتون گَرم
روایتی اپیک و جذاب از یک واقعه ی تاریخی
استفاده از شعار های نمایشی ،تصویر افکنی ،فتومنتاژ،رنگ خاصِ اندکی از نور ها قاب های بصری دیدنی برا مخاطب به رویت گذاشت
این کار رنگ و بویی از تئاتر مستند ادوین پیسکاتور کارگردان آلمانی که خودآگاه و یا ناخودآگاه در روند داستانی نمایش بود بسیار قابل تحسین و ستایشِ...
قطعا شب اول اجرای هر نمایشی یکسری نکات ریز در باب هماهنگی ،اعم از ورود و خروج بازیگران،تعویض صحنه ،و پلی کردن موزیک های اجرا در زمان مشخص خود دارد که این نمایش نیز مستلزم این امور می‌باشد ....
اپیزود یک شروع داستان و اپیزود های بعدی فلش بک به اتفاقات گذشته و حتی در در همان صحنه ها فلش بکی دوباره به وقایع قبل است و این شیوه اجرایی کارگردان نمایشِ...
این نوع از نمایش ها مستلزم کشف و شهود مخاطب و سنجش بر اساس ژرفای دانسته هایش و پیش فرض وی از اون وقایع می‌تواند به شدت تاثیر گذار باشد ... دیدن ادامه ›› ،در تاثیر گذاشتن نمایش بر روی مخاطب، ما شاهد اون چیزی که باید میبود شدیم و فارغ از کل نمایش در صحنه هایی که به شدت دراماتیک بودند اون تاثیر و تحریک احساسات رو داشتیم و تا مرز گریه رفتیم جلو...
گروهی از بچه ها خارج از صحنه در پایان اپیزود هایی با نوایِ نواحی چند دقیقه ای را مشغول خواندن بودند و معصومیت که در چهره تک به تکشون بود میزان احساس را در ما به قدری بالا میآورد که اینکار با صدای پلی بک قابل لمس نمیشد و انتخاب به شدت درستی بود...
خَسته نباشید همگی❤️
هر کس که بجز علی امامش باشد
باطل همه صـوم و صـلاتش باشد
هرکس نمک خورد و نمکدان بشکست
نـان و نمـک علی حرامش باشد🖤

دم همتون گرم
خسته نباشید❤️
اگر پیش زمینه و اطلاعاتی اعم از روان شناخت و عدم هویت یک انسان ندارید
این نمایش را قضاوت نکنید ...دوستانه این رو میگم...
بازی دو تا از بازیگر ها به شدت خوب و بقیه متوسط بودن
این نمایش مخاطب خاص دارد تا عام.

خَسته نباشید همگی...
واقعیت کار عمق داشت ولی تا چه حد توانست ؟لایه برداری کنه و پرداخت بزند به اصل قضیه و صدایش را بشنویم ؟....
کار به شدت ایده مند بود و این تا حد زیادی واضح بود و قابل انکار ...
کل نمایش و محتوایی که منتقل میشود به مخاطب و شیوه اجرایی و همه و همه خوب بود منتهی به جزئیات پرداخت ریزتری میبایست میشد...
صحنه در بدو ورود مخاطب ،قابل تعمل و اندیشیدن بود و انتظار می‌رفت کارهای خارق العاده در روند داستان با استفاده از صحنه اتفاق بیوفتد که....
دیالوگ هایی که دو بازیگر مرد در قسمت زیرزمین با هم میکردند ،از نظر ریتم و تمپو خیلی جاها همخونی نداشت...
بازیگر زن در اپیزود آخر به شدت خوب با بادی پرفورمنس یا رقص معاصر کار را برد به سمت دیگری و به شدت ارتباط گرفتم و عملا اون چالش و نگاه دیکتاتوری رو که در آخر به شکست خلاصه میشد رو منتقل کرد...
کار شسته رفته و اضافه کاری زیادی نداشت ...
اونایی که ندیدن ،ببینن ...چون شب های آخره.
دم همتون گرم❤️

کامل ترین ورژن مضحکه سیاه به نظر من همین کاری است که این روزا در بوتیک شهرزاد به کارگردانی مهدی ملکی در حال اجراست ما برش هابی از این نمایش را در کار های قبلی که مهدی ملکی حضور داشته دیده بودیم منتهی کیفیت کار در این حد نبوده بود ...
کارگردانی که صاحب امضای مختص خود است
کمدی هایی که میگرد ساختار کاشت ،داشت برداشت دارد و به مرور مخاطب را وادار به خنده میکند
به شدت شوخی هایی که میکند تمیز است و از شوخی های جنسی بیخود خود داری کرده است
صحنه زیاد شلوغ نیست و در ابتدای کار کاراکتر ها معرفی میشوند
در میانه کار فضا رو می‌برد به سمت نمایش عروسکی و در اصل فلش بکی به گذشته ....
این نمایشنامه آنقدر روان است و قابل درک که برخی پرداخت های به هنرجویان بازیگری و مسائل پلاتو و اجرا هایی که در تهران می‌رود ... دیدن ادامه ›› اشاره دارد....
همه ی بازیگر ها به شدت انرژی گذاشتند و بازی های خوبی رو میبینیم از بچه هااااا
یجا که خیلی درگیرم کرپ اونجایی بود که کلا انگار تئاتر متوقف شد وای نمیدونم چرا ریتم و تمپو کار نیفتاد آنجایی که سیاه برگشت و گفت به احترام مخاطبان تئاتری که چندین سال هست به تماشای تئاتر می‌نشینند ما نیز دقایقی نگاهشون کنیم....
در بدو شروع نمایش نقاله خوانی میکنند تا شروع فکر کنم ۱۰ تا شعر میخوانند ....حتی پذیرایی ریزی هم میشود مخاطب ...
وجود تنبک و سنتور به شدت دراماتیک بود تو کار و فضا سازی های مهمی را به این واسطه انجام میشد
از میزانسن های شلوغ خبری نبود ....از دیالوگ های قلمبه سلمبه خبری نبود...
به شدت بازی کاراکتر سیاه در اومده که اونم به واسطه سالهاست تجربه و استمرار.....
در کل نبینید باخت دادید و زمان تو اینکار به سریعترین حالت میگذره......
خسته نباشید عزیزان ❤️