یادداشت رزیتا اسکوئی، «شب دوازدهم» به‌کارگردانی «محسن صادقی اصفهانی»

نمایش «شب دوازدهم» به‌کارگردانی محسن صادقی اصفهانی؛ اقتباسی امروزی از کمدی عاشقانه مشهور «ویلیام شکسپیر» است؛ نمایشی که با نگاهی خلاق و زبانی موسیقایی، تلاش دارد میان جهان کلاسیک و ذهن مخاطب معاصر، پُلی زنده و شاعرانه بسازد. حضور «الهام جدی» در یکی از نقش‌های محوری، از نقاط درخشان اجرای این اثر در «تماشاخانه هما» به‌شمار می‌رود.
 
 بازخوانی کلاسیک با رویکرد معاصر
«صادقی اصفهانی» در مقام کارگردان، میان وفاداری به متن و نوآوری اجرایی، تعادلی سنجیده ایجاد کرده و با حذف زوائد صحنه‌ای و تأکید بر کنش بازیگران، اجرایی مینی‌مال؛ اما زنده ارائه داده است. فضای صمیمی سالن شماره یک «عمارت هما» نیز این امکان را فراهم کرده تا تماشاگر نه صرفاً ناظر؛ بلکه بخشی از جهان اثر باشد. جمله محوری نمایش؛ «اگر موسیقی غذای روح عشاق است، پس بنوازید!» شالوده فکریِ کار را شکل می‌دهد. موسیقی دراینجا تزئینی نیست؛ بخشی از روایت است؛ عنصری که با ریتم و حس اثر درهم می‌آمیزد و ساختار عاطفی نمایش را تقویت می‌کند.
 
 بازی‌ها و اجرا
«الهام جدی» در نقش خود، یکی از برجسته‌ترین بازی‌های این‌فصل تئاتر را ارائه داده. او میان ظرافت زنانه و قدرت درونی شخصیتش، توازن برقرار کرده و در انتقال احساسات و موقعیت‌های کمیک کاملاً مسلط است. «جدی» با کنترل بیان، استفاده دقیق از سکوت و حضور فیزیکیِ سنجیده، مخاطب را تا پایان، همراهِ خود نگه می‌دارد. گروه بازیگران درمجموع، اجرایی منسجم دارند و انرژی گروهیِ آن‌ها به فضای زنده نمایش کمک کرده است. تنها ایراد قابل‌اشاره، افت نسبی ریتم، در نیمه دوم اجراست که گاه از تداومِ حس تماشاگر می‌کاهد؛ هرچند میزانسن‌های دقیق و طراحی حرکتیِ حساب‌شده، این کاستی را جبران می‌کند.
 
 زبان طنز و تأمل انسانی
طنز در «شب دوازدهم» صرفاً برای خنداندن به‌کار نرفته. «صادقی اصفهانی» با هوشمندی، از طنز برای بازتاب تناقض‌ درونی انسان، مسئله هویت و پیچیدگی عشق بهره می‌گیرد. درنتیجه، نمایش از سطح شوخی‌های زودگذر فراتر می‌رود و به اثری تأمل‌برانگیز بدل می‌شود.
 
 جمع‌بندی
«شب دوازدهم» تلاشی موفق برای گفت‌وگوی تئاتر ایرانی با متون جهانی‌ست. «صادقی اصفهانی» با نگاهی اندیشیده و اجرایی دقیق، توانسته «شکسپیر» را از قید زمان و مکان برهاند و به‌زبان امروز ترجمه کند. نتیجه، نمایشی‌ست اندیشمند، خوش‌ریتم و انسانی؛ ‌که هم مخاطب خاص را راضی می‌کند و هم تماشاگر عام را با خود همراه می‌سازد. این اجرا، گواهی‌ست بر اینکه: تئاتر ایران هنوز ظرفیت بازآفرینی آثار کلاسیک را دارد؛ به‌شرط‌آنکه خلاقیت و تفکر درکنارهم بمانند.

نمایش «شب دوازدهم» به‌کارگردانی محسن صادقی اصفهانی؛ اقتباسی امروزی از کمدی عاشقانه مشهور «ویلیام شکسپیر» است؛ نمایشی که با نگاهی خلاق و زبانی موسیقایی، تلاش دارد میان جهان کلاسیک و ذهن مخاطب معاصر، پُلی زنده و شاعرانه بسازد. حضور «الهام جدی» در یکی از نقش‌های محوری، از نقاط درخشان اجرای این اثر در «تماشاخانه هما» به‌شمار می‌رود.
 

منبع: روزنامه سراسری سایه