فرهاد آئیش از «صدای آهسته» به کارگردانیِ افشین هاشمی می‌گوید:

وقتی یک فیلم فراتر از زندگیِ تعدادی از انسانها می‌رود و انسان به معنی اعم را تصویر می‌کند، من مجبور به رجوع به درون خودم می‌شوم.
و وقتی یک معضل انسانیِ ظاهراً خاص و دور از معضلات عام و کلیشه‌ایِ انسانی، به گونه‌ای مطرح می‌شود که باعثِ هم‌ذات‌پنداریِ منِ مخاطب (که ظاهرا خود را دور از آن معضل می‌پندارم) می‌شود، یعنی آن فیلم توانسته فراتر از پیام ظاهری خود عمل کند.
فیلم «صدای آهسته» برای من این‌گونه بود.
به سازندگان این فیلم تبریک می‌گویم.