... دیدن همه عکس‌ها »
دنیا من نوشین بود
که خراب شد.
سپاس
در حالی که کارگردان های نامدار نسل گذشته هربار علاقمندان خود را از زنده شدن خاطره خوب فیلم های گذشته نا امیدتر میکنند،داوودنژاد بی هیچ سر و صدایی سیر صعودی را آرام طی میکند. بعد از فیلم به یاد ماندنی«مرهم» اینبار در «فراری» نشان میدهد که یک فیلمساز فارغ از سن خود تا چه اندازه میتواند در عمق جامعه خویش کند و کاو کند و صحنه هایی آشنا اما دیده نشده را از آن را به تصویر بکشد. پردازش نقش «گلنار» (ترلان پروانه)،مهم ترین گواه این ادعاست. نوجوانی از دهه 80 با تمام ویژگی های این دوره و تفاوت هایش با نوجوانان متولد دهه 60. کاری که کارگردانان جوان با وجو نزدیکی نسلی موفق به انجام آن نشدند.
فراری تلخ است، اما نه تلخ تر از واقعیت.
پ ن 1: ترلان پروانه نوید یک بازیگر زن زیبا،اما توانمند و باهوش را برای سینمای ایران می دهد.
پ ن 2: پردیس ... دیدن ادامه » سینمایی باغ کتاب تهران یک دروغ بزرگ است. یک سالن 30نفره با صفحه تصویری کمی بزرگتر از تلویزیون خانه قطعا سینما نیست. آنهم پردیس سینمایی با بهای 15000!!!
Samira این را دوست دارد
» آیین دیدار فیلم سینمایی «پاپ» برگزار شد ... دیدن متن »
آیین دیدار و اکران خصوصی فیلم سینمایی «پاپ» شب گذشته بیست و یکم فروردین ماه، پس از پنج سال با حضور عوامل فیلم و اهالی سینما ساعت 20 در موزه سینما برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی فیلم، در این آیین دیدار که با استقبال گرم و چشمگیر علاقه‌مندان مواجه شد، محمد آلادپوش، نازنین مفخم، مسعود سخاوت‌دوست، عرفان یزدی، حسین مظفری، گلنسا خبرخوش از عوامل فیلم و حدیث چهره‌پرداز، توماج پورمراد، غلامرضا فرج‌زاده، ابراهیم تمهید، علی ضاحیان، گلنسا خبرخوش و داریوش غریب‌زاده از بازیگران فیلم و احسان عبدی‌پور نویسنده و کارگردان فیلم «پاپ» حضور داشتند.
«پاپ» میزبان مهمانان بسیاری از اهالی سینما، فرهنگ، دانشگاه و سیاست بود؛ از جمله مصطفی زمانی، همایون ارشادی، دکتر عماد افروغ، احمد زیدآبادی، حسین فرحبخش، علی دهکردی، کامران قدکچیان، محمدرضا صفدری، مجید برزگر، ناصر شفق، محسن شریفیان، لیلا بلوکات، دکتر یونس نوربخش ، محمود کریمی، محمد حمزه ای، فراز بهزادی و... در کنار سایر هواداران سینمای هنر و تجربه در آیین دیدار «پاپ» حضور داشتند. استقبال از مراسم به‌حدی بود که تعداد زیادی از حضار، ایستاده فیلم را تماشا کردند. پس از ثبت عکس‌های یادگاری و امضای پوستر فیلم، صد و هفتاد و هفتمین آیین دیدار فیلمهای گروه هنر و تجربه با دعوت از احسان عبدی پور به روی صحنه آغاز شد. احسان عبدی پور از حاضرین در سالن که برای تماشای فیلم «پاپ» آمده اند، تشکر کرد و گفت: «من در کارنامه‌ی کاری‌ام چندین فیلم ساخته‌ام، ولی «پاپ» مظلوم‌ترین فیلم من است و امشب تلاش میکنم با وجود احساساتی بودنم، خودم را کنترل کنم و هیچ واکنش عاطفی‌ای نشان ندهم. این کارم را بسیار دوست دارم».
غایب بزرگ مراسم دیشب ادریس عبدی پور، تهیه کننده فیلم «پاپ» بود و احسان عبدی پور این گونه از او یاد کرد: «امشب تنها ناراحتی من، نبودن برادرم ادریس است. او که تهیه‌کننده فیلم است و این فیلم را با خون دلش ساخت. لطفا او را تشویق کنید. او تنها تهیه‌کننده‌ای بود که با همه بی‌پولی‌ها و مشکلاتش، به تمامی از فیلم و ساخت آن حمایت کرد و اگر او نبود فیلم جمع نمی‌شد. در سخت‌‌ترین شرایط مالی به من قوت قلب می‌داد و ناممکن‌ها را ممکن کرد. هر چقدر جلوتر رفتم، دلم برای کار کردن با او تنگ شد».
پیش از اینکه عوامل فیلم به روی صحنه بیایند، کارگردان فیلم «پاپ» از محمدرضا صفدری، نویسنده آثاری مانند «سیاسنبو» دعوت کرد تا به روی صحنه بیاید و درباره او گفت: «می‌خواهم مردی را تشویق کنید که امشب اولین بار است او را میبینم؛ ولی آنقدر در زندگی من تاثیرگذار بوده است که هیچ‌وقت تاثیرش از بین نخواهد رفت. او نویسنده کتابی است که من در سنین نوجوانی آن را خواندم. از محمدرضا صفدری صحبت میکنم که خواندن کتاب «سیاسنبو»ی او بسیار بر من تاثیر گذاشته است. او قلم شریفی دارد و با نویسندگان دیگر متفاوت است». پس از حضور عوامل بر روی صحنه که با تشویق حاضرین همراه بود، فیلم سینمایی «پاپ» در سالن فردوس به نمایش درآمد.
«پاپ» از روز دوشنبه 28 اسفندماه در گروه هنر و تجربه روی پرده رفته است و علاوه بر تهران در شهرهای شیراز، مشهد، اصفهان، کرمان، اهواز، بابل و .... به نمایش درآمده است.
در خلاصه‌ی داستان فیلم آمده است: « کاردینال غنا یا نیجریه به احتمال خیلی زیاد پاپ بعدی و رهبر واتیکان خواهد بود و این احتمال، نظم زندگی خانواده‌ی فرج که مثل پاپ سیاه‌پوست هستند را برهم‌زده است. فیلم «پاپ» سه داستان در هم فرو رفته از این خانواده سیاه‌پوست را روایت میکند؛ دختر دانشجویی که مستاجر خانواده است و باید به هر شکلی به نامزدش که در بند است، کمک کند تا به ربوکاپ مکزیک برسد، پسر خانواده که به امید طی کردن کانال مانش هر روز در دریا شنا میکند و پاپ که قرار است بعد از کاخ سفید کلید واتیکان را هم در دست سیا‌هان بگذارد تا بالاخره تاریخ، بدهی‌اش را به سیاه‌ها پس بدهد».
عوامل فیلم عبارتند از : نویسنده و کارگردان: احسان عبدی‌پور، تهیه‌کننده: ادریس عبدی‌پور، مدیر فیلمبرداری: محمد آلادپوش، تدوین: نازنین مفخم، صدابرداری: جهانگیر میرشکاری، طراح چهره‌پردازی: جلال امیری‌مرند، صداگذاری: عرفان یزدی، طراح صحنه و لباس: پگاه زنگویی‌فرد، جلوه‌های ویژه بصری: سیدشهاب‌الدین نجفی، موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز: حسین مظفری، مدیرتولید: ادریس عبدی‌پور، مدیر صحنه: جعفر بهبهانی، عکاس: نواب موسوی، مشاور رسانه‌ای: سعیده الله‌دادی.
تو بازار کمدیهای تکراری ی کمدی جدید واقعا جای قدر دانی داره .
محمدرضا دانش، علی جباری و soheil این را دوست دارند
... دیدن همه عکس‌ها »
بی شک در رقابت با آثار موجود در دنیا باید وجه سرگرم کنندگی و جذابیت هر اثری را فارغ از محتوای ان به شدت، جدی گرفت.
باز هم می گم مثل همه فیلم های گروه هنر و تجربه یا از فیلم خیلی خوشتون میاد یا کاملاً به نظرتون بی معناست.
بازی آقای هفتوان خیلی زیباست.
فیلم بازیگر زیادی نداره و بیشتر بازی های موقعیت و حسی هستش و به جز چند صحنه، بازیگر فیلم فقط و فقط آقای هفتوان هستش و بار اصلی فیلم روی دوش این بازیگر و بازی زیباشه.
ماجرای فیلم داستان گیر افتادن دکتری به اسم احمد کوپال در اتاقی ست که باعث به فکر افتادنش در خصوص زندگی و ماجراهایی که براش پیش اومده میشه. بیشتر از این نمی گم که اگه خواستید برید و فیلم رو ببینید حوصله تون سر نره.
نرگس این را دوست دارد
چه ارزش افزوده ای برای بیننده ایجاد می کنه سینما تک؟
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است
اسرافیل روایت دو داستان عاشقانه است و مثلث عشقی را ترسیم می کند که بیننده را به وجد می آورد. خط سیر داستان ،سناریوی منسجم و دکوپاژ زیبای آیدا پناهنده عاشقانه هایی را به نمایش می گذارد که رضایت مخاطب را بهمراه دارد.
تقابل عشق اول و قدیمی با عشق امروزی با اختلاف زمانی بیست ساله دستمایه اصلی فیلمنامه است که کارگردان با زیرکی و ذکاوت دو داستان را به تفکیک و تقدم زمانی ارائه می دهد طوریکه فیلم اپیزودیک جلوه می کند که بنظرم یکی از نقاط قوت فیلم میشود
ابتدا عشق اول ،عشقی عجین با پوست و استخوان به تصویر کشیده می شود ، عشقی از جنس نگاههای لحظه ای و نامه های عاشقانه با تمام محدودیت های جامعه و خانواده بخصوص در شهرهای کوچک ایران،
خانواده هایی متعصب که با نگاه پاک و عاشقانه دو جوان رگ غیرتشان ... دیدن ادامه » بیرون می جهید و عاشق و معشوق را تا مرز خودکشی می کشاند . در حالیکه عشق دوم از جنس دیدار و گفتگوهای طولانی و بدون ترس از خانواده است طوریکه دو ماه مسافرت خارج از کشور و زندگی مشترک هم دارد.
سالها می گذرذ و دوباره زخم کهنه سر باز می کند گفتگوی ماهی و بهروز بعد از بیست سال و قدم زند در قاب زیبای طبیعت شمال باعث افسوس می شود که ای کاش بیست سال پیش این دو می توانستند قدم بزنند وگفتگو کنند. تماشاگر ایرانی هم سن و سال این دو که محدودیت و تعصب ها را لمس کرده قطعا به آن سالها فلاش بک میزند و خاطراتش رامرور می کند
قصه عاشقانه دوم ،قصه درد و رنج و بیماریست . آلزایمر ،ام اس،افسردگی و فقر که گریبان جامعه مدرن امروزی را فرا گرفته در این قصه نمایان است
دو جوانی که رویاهایی در سردارند ، دو جوانی که از سایه امن پدر محرومند و دست نوازش مادر هم ندارند در برزخ سختی گرفتارند در عنفوان جوانی باید پرستار و تیماردار مادر باشند ، لحظات سختیست نه می توان مادر را ترک کرد و نه به آینده پشت پا زد
آیداپناهنده به نکته های ظریفی هم در فیلم اشاره می کند
1.مادری که نمی تواند ماشین فرزند فوت شده اش را که خود خریده ، بفروشد زیرا پدری که نیست دو برابر سهم می برد
2.جسارت و گستاخی دانش آموز در مقابل معلم و حمایت والدین از فرزند.
در سالهایی که ماهی و بهروز دانش آموز بودند اگر هنگام تنبیه ، زخمی و کبود هم میشدیم پدر و مادر با خشم و غضب می پرسیدند : چه کردی که معلم این بلا را بر سرت آورد . ولی امروزه شاهد اتفاقاتی هستیم که در فیلم دیدیم که به راحتی دانش آموز معلم خود را عقده ای می خواند
فیلم The Killing of a Sacred Deer (کشتن گوزن مقدس) به کارگردانی لانتیموس ارزش دیدن رو در وانفسای سینمای امروز که جایزه اسکاررو فیلم های چون لالالند و امسال هم shape of water میبرند ،داره .درسته که توقعی از اسکار نداریم اما آخه تا این حد !!!!
لانتیموس با فیلمهای قبلیش چون دندان نیش و لابستر و اینبار کشتن گوزن مقدس نشون داده از همتایان خودش یک سر و گردن بالاتره هر چند همچنان فاصله زیادی با بزرگان تاریخ سینما داره
یادی بکنم از دارن آرنوفسکی با فیلم های خوش ساختش از جمله Requiem for a Dream یک فیلم عالی هر چند جاهایی برچسب بالای 16 سال گرفته اما به نظر من اگر در مواردی خیلی سخت گیر نباشیم و به خاطر یکی دو صحنه کل فیلم رو خط نزنیم میتونه فیلم فوق العاده ای برای نوجوانان هم باشه
علی ابراهیم، اشکان قادری، سارول و محمد شمالی این را دوست دارند
از اینکه فیلم را دیدم راضیم و پشیمان نیستم
این خودش یک فاکتور هست جدیدا در فیلمهای ایرانی
نه صرفا به این علت که از فیلم لذت وافر رو برده اییم
بلکه مقام درکی برای تماشاگر قائل شدن هست.
من فیلم را دوست داشتم.
به هر صورت
فیلم خوش ساختی بود اگرچه روند روایی فیلم ، تکراری بود یعنی اپیزودیک و قدری مربوط به هم اما جدا نشدنی بود،
یعنی لوکیشن های مشترک و افراد مشترک ...
بنظرم اپیزود دوم منحصر به فردترین موضوعی بود که در سینمای ایران بهش پرداخته شده و اینجا نیز وجود داشت ، که خصیصه بسیار بسیار قابل توجه این فیلم ، روایت کردن دغدغه ای از افرادی بود که اگرچه درصد بسیار کمی از جمعیت ایران میباشند اما
توجه به این مقولۀ اقلیت از نوع دیگری متفاوت از دین !
قابل تامل هست...
و شرایطی چون : «شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد یا بیافتد» نزدیک تر احساس میشد.
دیدنش ... دیدن ادامه » را پیشنهاد میکنم
» نمایش «ائو» (خانه) در موسسه فیلم دانمارک ... دیدن متن »
به گزارش روابط‌عمومی فیلم، «ائو» (خانه) به کارگردانی و تهیه‌کنندگی اصغر یوسفی‌نژاد در موسسه فیلم دانمارک در کپنهاگ به نمایش درخواهد آمد. این موسسه، جشنواره فیلمهای ایرانی را در سینماتک خود از ٢٦ فروردین تا ٨ اردیبهشت برابر با ١٥ تا ٢٨ آوریل تدارک دیده است. در این جشنواره علاوه بر فیلم «ائو» (خانه) به کارگردانی اصفر یوسفی‌نژاد، فیلم های «٢٤ فریم» ساخته آقای عباس کیارستمی، «نفس» ساخته نرگس آبیار، «وارونگی» ساخته بهنام بهزادی، «سونیتا» ساخته رخساره قائم مقامی، «این پیکان» ساخته شاهین آرمین و سهراب دریابندری و «تهران تابو» ساخته علی سوزنده و محصول آلمان و اتریش به نمایش در می آیند.
این سومین حضور بین‌المللی فیلم «ائو» (خانه) پس از جشنواره‌های هبیتات دهلی‌نو و جشنواره فیلم استانبول از ابتدای سال 1397 است.
فیلم «ائو» (خانه) اولین ساخته بلند سینمایی اصغر یوسفی‌نژاد است که مهر ماه سال گذشته در گروه هنر و تجربه به نمایش درآمده است. این فیلم که به زبان آذری (با زیرنویس فارسی) ساخته شده، افتخارات داخلی و بین المللی بسیاری از جمله سیمرغ زرین سی‌و‌پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر را در کارنامه خود دارد.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «سایه که به‌خاطر ازدواج، از شش سال پیش ارتباطش را با خانواده قطع کرده است، زمانی به خانه برمی‌گردد که طبق وصیت پدرش مأموران جسد او را به اتاق تشریح منتقل میکنند. اما «سایه» نمی‌تواند با این وصیت نامتعارف کنار بیاید».
دیگر عوامل فیلم ائو (خانه) عبارتند از: بازیگران: محدثه حیرت، رامین ریاضی، غلامرضا باقری، صدیقه دریانی، نرجس دل‌آرام، پریناز پاشازاده، سیروس مصطفی اکبر شریعت، میثم ولی‌خانی، فریبا سهرابی، وحیده نویدی، رضا محمودی، حامد غفارپور، حسام کاظمی، علی بیگ‌محمدی، محسن کهنسال، رضا محمدی، سحرداودی، حمید صلاحی، شمس‌الله کیان، غلامرضا آقاجانی، معصومه نیرومند، سلوا خدایی، جواد محمدپور،حسین اسدی، سرمایه‌گذار: صفیه اصلانی، مدیر فیلمبرداری: حمید مهرافروز، مدیر‌صدابرداری: حمید سلیمانی‌نیا، تدوین و تصحیح رنگ: امیر اطمینان، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، آهنگساز: افشین عزیزی، طراح صحنه، لباس و چهره‌پردازی: بهمن ارک، دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز: آرزو دهناد، مدیرتولید: علیرضا فرشی‌میلانی، مدیر تدارکات: محمدعلی جاهد، عکاس: علیرضا علیزاده، مشاور رسانه‌ای : سعیده الله‌دادی
استاد بهرام زند درگذشت.
یکی دیگر از صداهای گوش‌نواز و ماندگار دوران کودکی و نوجوانی و جوانی و میانسالی ما، بهرام زند، امروز به طور ناگهانی چشم از جهان فرو بست. با جادوی صدای او تجربه تماشا و همراهی با «شرلوک هلمز» و «کمیسر ناوارو» و لین‌چان و... بی‌اندازه لذت‌بخش بود و شخصیت‌ها با صدای رسا و محکم او استوارتر و مستدل‌تر و باشعورتر جلوه می‌کردند در جلوی چشمان ما. خدایش بیامرزد و برای خانواده و همکاران و دوستداران او و صدای پر طنینش آرزوی صبر دارم.
« برگرفته از صفحۀ دکتر صرافی زاده»
به نظر من ریتم تندی مثل مد مکس داشت، یه ماشین دائشی ها رو هم شبیه ماشین تو مد مکس درست کرده بودن پر از بلند گو و یه آدم عجیب و غریب روش.
رهبر دائشی ها رو شبیه night king تو گیم آف ترون درست کرده بودن، سوار بر یک اسب به همراه یک شمشیر بزرگ، با یه قیافه متفاوت.
از نظر جلوه های ویژه و فیلم برداری هم بسیار زیبا بود.
داستانش هم حرف نو و دیدگاه تازه ای داشت متفاوت از فیلم های هالیوودی، به خاطره همین این فیلم رو نه تنها با اونا قابل مقایسه می کنه بلکه یه برگ برنده ای هم داره.
مدت ها بود فیلم ایرانی جالبی ندیده بودم، پیشنهاد می کنم حتما ببینید.
وقت نهار ، ایده فوق العاده .
روتوش ، کم نظیر . روتوش بازی های خیلی خوبی داشت .
«...منم که دنیام شده «تو»؛ دارم کتک می‌خورم امروز، تو فکر اینم اِ... ناخناتو کوتاه کردی... دارم مشت می‌خورم می‌فهمم عطر نارسیستو زدی... به یارو لگد زدی، داشتم به جوراب سبزت فکر می‌کردم...»
نشست نقد و بررسی فیلم «برداشت دوم از قضیه اول» به کارگردانی پویان باقرزاده یکشنبه نوزدهم فروردین‌ماه در خانه هنرمندان برگزار میشود.
اولین نشست نقدوبررسی فیلمهای هنروتجربه در سال ۱۳۹۷ به فیلم «برداشت دوم از قضیه اول» به کارگردانی پویان باقرزاده اختصاص دارد.
این فیلم در ساعت ۱۷ با حضور عوامل در خانه هنرمندان به نمایش درمی‌آید و پس از آن با حضور پویان باقرزاده کارگردان و رویا فتح‌الله‌زاده به عنوان منتقد مورد نقد و بررسی قرار میگیرد.
داستان فیلم درباره چند جوان فارغ‌التحصیل رشته تئاتر و سینماست که سالها بعد از پایان تحصیل، اتفاقی که آرزویش را داشته‌اند، برایشان نیفتاده؛ آن‌ها نمی‌خواهند که رویاهایشان از دست برود و برای همین خودشان دست به‌کار می‌شوند تا یک فیلم بسازند.
بخشی از آمار تیوال
