رفع توقیف «خانه پدری»/ تبریک به سینمای ایران

https://www.asriran.com/fa/news/698164/%D9%88%D8%A7%DA%A9%D9%86%D8%B4-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%81%D8%B9-%D8%AA%D9%88%D9%82%DB%8C%D9%81-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%BE%D8%AF%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C%DA%A9-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86

اکران خاطرات پورن استار

https://www.asriran.com/fa/news/698008/%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D9%88%D8%B1%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D9%85%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AD%D9%88%D8%B2%D9%87-%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7

چه خوب که این فیلم رفع توقیف شد البته مشخص نیست دوباره ممیزی و سانسور شده یا نه

درباره ی فیلمِ خوبِ مطرب
«بغضِ قناری‌ها»
اگر قصد دارید این فیلم را برای دیدن انتخاب کنید ، فاکتورِ خنده ی صِرف را حذف و سپس به تماشایِ آن بنشینید.
مطرب ، حنجره ی زخمیِ قادری‌ها و یساری‌هایِ تاریخِ موسیقیِ سرزمینِ ماست.
مطرب ، سرشار از حسرت‌ها و افسوس هایی ست که چشمانِ هر عاشقِ موسیقی و فرهنگ و هنر را خیس می‌کند.
مطرب ، داستانِ صبرِ ایوب وارِ موزیسین هایی ست که برایِ رسیدن به رویاهایِ به حَقِشان ، رنج‌هایِ فراوانی متحمل می‌شوند ، هر چند که باز هم تحققِ آرزوهایشان در خانه میسر نمی‌شود و در جایی دور از وطن ، هنرِ خود را به معرضِ نمایش می‌گذارند.
مطرب را بدونِ در نظر گرفتنِ نقدهایِ گهگاه غیرمنصفانه‌ای که از دیرباز تاکنون درباره ی چیپ و بی کلاس بودنِ خواننده‌هایِ کوچه بازاری و موسیقیِ شیش و هشت مطرح شده است ببینید.
«شهروز الستی - ۹۸/۰۸/۲۰»

روزگاری کیفیت اول بود و کمیت دوم.کیفیت خوب کمیت خوبی رو به دنبال خودش داشت, ولی الان همه چیز شده کمیت,فروش بیشتر,تعداد سانس اضافه,رکورد فروش در روزهای اول و .....
با دیدن این فیلم بعیده باور کنید کارگردانش,خط ویژه رو ساخته.
کاش حداقل فیلمای خوب رو توقیف نکنند.کاش کارگردان ها بدونند فیلم خوب و با کیفیت هم میتونه فروش بالایی داشته باشه.

بعضی وقت ها آدم روش نمیشه بگه رفته یک فیلمیو دیده.( داستان ضعیف، بازی های ضعیف، کارگردانی ضعیف ... ).

بهتر بود براش رده سنی میذاشتن (مناسب برای پسر بچه های 8 تا 13 سال با تِم مذهبی).

1 از 5

وقتی تو زندگیت یه رازی داری، انگار توی تار عنکبوت گیر کردی و رازت مثل عنکبوت هر روز بهت نیش میزنه تا نتونی هیچ تلاشی بکنی و کم کم ضعیف و ضعیف تر بشی تا بمیری. از ترس اینکه کسی دیگه توی این تار گیر نکنه اجازه نمیدی هیچ کسی بهت نزدیک بشه و همه رو از خودت میرونی بدون اینکه بفهمن چرا چون اونا تار رو نمیبینن و فقط تو رو میبینن که بین زمین و آسمون معلقی و هیچ کاری نمیکنی. اونا بهت نزدیک نمیشن چون بهشون اجازه نمیدی. ولی وقتی یکی از روی تصادف یا حماقت یا هرچی بیاد کنارت و با تارهات برخورد کنه اون وقت میفهمی که چقدر این نخ ها سست بودن و راحت پاره شدن. تاری که تنهایی نمیشد تکونش داد با حضور یک نفر دیگه گسسته می شه و تو رو رها میکنه. در اون زمان دیگه از دست عنکبوت هم کاری ساخته نیست. بعد اینکه از تارها رها میشی تعجب میکنی که چطور سالها گرفتار این بندهای سست شده بودی ... دیدن ادامه » و از هیچ کسی کمک نمیخواستی.
رازها مثل تارهای عنکبوت آدم رو فلج میکنن.

نمیدونم دقیقا فیلم چی میخواست بگه معمولا فیلم های آقای صدر عاملی قصه و داستان دارند این فیلم هم داشت اما این داستانه چی میخواست بگه جای بحث داره.
جدا از سن و سال، دانشجوهایی که ما دیدیدم به نظرم بیشتر به محصل های دبیرستانی میخوردند تا دانشجو. چیزی که از آوا متوجه شدم این بود که مدام به دوست پسرش گیر میداده حتی زمانی که با مشتری هاش صحبت میکرده میگفته که داری با مشتری های دخترت تیک میزنی و بعد طبق صحبت های مهتاب ما فهمیدیم که علی پسر وفاداریه و فقط به آوا فکر میکنه بعد میبینیم که رابطش با مهتاب بیشتر میشه تا جایی که مهتاب به آوا میگه من حس علاقه به علی پیدا کردم یا برو یا برگرد من دیگه نمیتونم این وضعیتو تحمل کنم الان فیلم داره به من چی میگه؟؟؟ میگه که اگر یک طرف نباشه طرف دیگه اگر در کنار کسی دیگه باشه احساس علاقه پیدا میکنه و میره؟ یا طبق حرفای ... دیدن ادامه » مهتاب به آوا میخواست بگه که علی وفادار میمونه به آوا؟ که هردو مورد روی هواس. برخورد مسئول سفر (ویشکا آسایش) به نظرم خیلی مصنوعی و غیر واقعی بود که دقیقا مثل فیلم ورود آقایان ممنوع بود. مورد دیگه نامزد مهتاب اصلا از کجا فهمید که مهتاب با علی از اصفهان برگشته؟ و بعد در یک صحنه ای بهش گفت که ما دیگه فقط فامیلیم اما آخر فیلم دیدیم که دوباره مهتاب باهاش قرار گذاشته خب این تحولات چطوری اتفاق افتاد؟
یکی از نکات مثبت آقای صدرعاملی اینه که معمولا در فیلم هاشون از بازیگرهای تازه وارد استفاده میکنند به نظرم کار خیلی خوبیه و باعث میشه که استعداد های جدید کشف بشن دستشونم درد نکنه
با حفظ احترام به آقای صدرعاملی ولی این فیلمشون رو دوست نداشتم

از آقای غنی زاده چیزی کم تر از این نمیشد انتظار داشت. امیدوارم هیچ نقدی از کارشون رو نخونن و با همین معیاری که دارند باز هم نمایش و فیلم بسازند. خوب، خوب است. نیاز به توضیح ندارد.

یکی از بهترین‌ فیلم‌هایی بود که اخیرا دیدم.
از اون مدل فیلم‌ها که بعدا بارها به یاد قسمت‌هاییش می افتی ‌و دوباره و دوباره ذهنتو درگیر خودش می‌کنه.
خوشحالم که مدت زیادیه تو هنر و تجربه مونده :)

فیلم رو خیلی دوست نداشتم.
بازی‌ها واقعا می‌تونست بهتر باشه..
اما نکته‌ی قابل توجه فیلم موزیک عالی‌ش بود؛ دم آقای خلعت‌بری گرم!

فیلم بسیار خوبی بود. از فیلمنامه، بازی ها، فضاها لذت بردیم. حتما ببینید.

این فیلم کجا و کی اکران داره؟

فیلم فوق العاده ای بود و البته عاشقانه.از نظر من کاراکتر رضا عاشق تر از هر عاشقی بود. زیرا با وجود در دسترس بودن آدم های اطراف همچنان عشق و احساسش نسبت به فاطی در وجودش زنده ماند حتی بعد از بی وفایی های زجرآور فاطی و رفت و آمدهایش که قابل تحمل نبود. از نظر من رضا اگر در ابتدای فیلم تلاشی برای نگه داشتن فاطی نکرد چون خودش هم واقف نبود به واقعی بودن عشقش نسبت به فاطی. ولی برقرار کردن روابط متعدد و در ادامه کنسل کردن قرار ملاقاتش با دختر ارمنی و پیغامی که به اتمام رابطه او با آن دختر انجامید، واقعی بودن احساسش نسبت به فاطی را به اثبات رساند. صحنه های بسیاری از آرامش و حسی خوب در فیلم وجود داشت که به سمت بیننده فوران میکرد و بی نظیر بود. من بسیار لذت بردم.

سقوط آزاد فرزاد موتمن، این کارگردان با استعداد..
سخته تصور اینکه، این فیلم رو خالق "شب های روشن" ساخته.
و بازگشت دوباره امین حیایی به جنس بازی های "مهمان" و کمدی های ضعیف گذشته اش(در حالی که با "شعله ور" و "درخونگاه" به فضای بسیار متفاوتی وارد شده بود)
.
متاسفانه دوست نداشتم و غمگینم از تماشای فیلم و دیدن افت افرادی که روزی، دستاوردهای مهمی در سینمای ایران داشتند.

خونه‌ی خواهر منو. به‌شون نگفتی من کی‌ام؟ نگفتی چه کارایی از دست‌ رفیق‌ات برمی‌آد؟
- بوی سیگار می‌دی. –
اینم گزارش کن.
ماجرای نیمروز در روایت دوم خود به ردِ خون رسیده است. در رد خون پنج مولفه اصلی شخصیت پردازی، فضاسازی، گره اصلی داستان، زمان و مکان قابل بررسی است. مهدویان، ردِ خون را از معراج شهدا شروع می‌کند. جایی که پیکر پاک شهدا آماده می‌شود برای تشییع؛ اما شوک اول به مخاطب وارد می‌شود. یکی از پیکر‌ها باید بررسی مجدد شود. فرد خفته در میان شهدا، در واقع نفوذی سازمان مجاهدین خلق در جبهه‌ها بوده است. اینجا از ابتدای فیلم مفهوم نفوذ وارد فیلم می‌شود. این نفوذ، قرار است همواره در ماجرای نیمروز باشد. در قسمت اول هم بود. حالا هم تا پایان داستان شاهد آن خواهیم بود. مهدویان با شروع ردِخون از میان تشییع پیکر شهدا ابتدای داستان تکلیف مخاطب را با ... دیدن ادامه » مکان و زمان روایت مشخص می‌کند. داستان در زمان جنگ و در فضای جبهه‌ها رقم خواهد خورد. در این قسمت با تغییر شخصیت‌های داستان مواجه می‌شویم. رحیم ( احمد مهران فر) شهید شده است. کمال و صادق و مسعود اما حضور دارند. افشین و داوود به عنوان فرمانده به تازگی وارد داستان شده اند و عباس زریباف هم در پادگان اشرف، به مجاهدین خدمت می‌کند.کمال، با حفظ روحیه قبلی خود، در صحنه حضور دارد. اما جایی درگیر گره داستان می‌شود. گره‌ای که با حضور افشین ابعاد آن تکمیل می‌شود. شخصیت کمال در ادامه داستان با چالش‌های اصلی حاصل از گره داستان دست و پنجه نرم می‌کند و گاهی با صادق هم سرشاخ می‌شود. ولی در نهایت کمال تسلیم حسِ خونی خود نسبت به شخصیت سوسن یا همان خواهر لیلایِ مجاهدین می‌شود. صادق، اما با اولین صحنه فیلم، فضای حاکم بر داستان را به دوش می‌کشد. شک. شک به نفوذ و شک به خودی و نا خودی. صادق که در ماجرای نیمروز، با اشراف اطلاعاتی و با شک به خودی، عباس زریباف را شناسایی کرده بود، در ادامه داستان با جمع آوری اسناد و اطلاعات سری در باختران، مجاهد تواب (امیراحمد قزوینی) و نفوذش به درون تیم اطلاعاتی نظام را کشف می‌کند. صادق در جریان داستان، با اطمینان به شکی که نسبت به افشین و کمال پیدا کرده است، حکم بازرسی خانه افشین را دریافت می‌کند. او در صحنه هم فعال است و نیروهایی را برای دستگیری افشین و کمال می‌فرستد. هرچند تلاش می‌شود صادق فرمانده بدون خطا نشان داده شود، اما در نهایت این موضوع کمی تعدیل می‌شود. صادق با اعزام کمال و شادکام به بغداد جهت انجام یک عملیات بر علیه سردسته‌های مجاهدین، نشان می‌دهد که ممکن است خطای تاکتیکی هم داشته باشد. در کنار صادق، داوود و مسعود را می‌بینیم. داوود که نسبت به نقش رحیم به عنوان فرمانده تیم کم رنگ تر حاضر شده است، نشان می‌دهد شجاعت رحیم را در اتخاذ تصمیم‌های سریع و حساس ندارد. البته که او حالا آلوده به سیاست شده است. اما مسعود که همچنان به بازجویی‌های خود ادامه می‌دهد، هنوز همان رویه قبلی را ادامه می‌دهد و حتی با شخصیت تواب که حالا کمک دست اوهم شده، مهربان تر می‌شود. مهربانی مسعود تا جایی پیش می‌رود که در نهایت اتاقش به محلی برای تبادل اطلاعات مجاهدین قرار می‌گیرد. افشین اما، با به دست آوردن اطلاعات جدید سردرگم است و دنبال جواب سوال‌هایش می‌گردد. افشین در نهایت دنبال راهی برای نجات سوسن است. در طرف مقابل ، شخصیت عباس زریباف به خوبی نقاشی شده است. زریباف که حالا برادر کریم نام گرفته است، از برنامه و چارچوب سازمان خارج نمی‌شود. او مجذوب برادر مسعود و خواهر مریم، آمده است به باختران و دنبال راهی است برای رسیدن به همدان و در نهایت تهران. کریم اسیر آروزها و بلند پروازی‌های مجاهدین، از جنایت کوتاه نمی‌آید و در نهایت اجساد مردم بی‌دفاع را به آتش می‌کشد.
اما گره اصلی داستان، مثلث سوسن، کمال، افشین است. افشین که با تردید به دنبال سوسن و است و دوست دارد که او را سالم پیدا کند، توان عبور از سد غرور و تعصب کمال را ندارد؛ اما تلاشش را می‌کند. کمال که ضارب موسی خیابانی است، حالا می‌خواهد مدال افتحار را دریافت کند. او با نفوذ در خطوط ارتباطی منافقین، با سوسن هم کلام می‌شود. مهدویان با بهره برداری از تعلیق، گره داستان را تا به انتها ادامه می‌دهد. کمال که بیانه تند خود را با زبان مادری برای خواهرش می‌خواند؛ درصدد تکمیل این زنجیره، دست به اسلحه می‌بردو آماده می‌شود برای شلیک به سوسن. البته که پیش از این کمال حداقل با کشتن زریباف کمی آرام گرفته است. تعلیق هرچند از زمان پیدا نشدن سوسن میان اجساد منافقین تا رسیدن او به تهان ادامه دارد، اما دقایق پایانی فیلم ما شاهد یک درام عاشقانه خواهر، برادرانه هستیم. کمال که انگشتش برای زدن موسی خیابانی روی ماشه رفته بود، حالا با دیدن خواهرش در دوربین اسلحه، منصرف چکاندن ماشه می‌شود.

فیلم هزارتو
خیلی خیلی خیلی انتظار بیشتری ازش داشتم و با چیزی که حتی گمان میکردم بسیار فاصله داشت
اول از همه واقعا متاسفم برای ساره بیات بابت این همه تکرار ، انگار دقیقا همون نقش در فیلم اتاق تاریک بود ...
دوم شهاب حسینی عزیز که باورم نمیشد هر فیلمی و بازی بکنه...
سوم اینکه یک مشکل عمده من با این فیلما اینه که چی شده که شدن سریالای جم تی وی؟؟؟؟ خوب اینارو مردم دیگه همه اگه سلیقشون باشه توو خونه هاشون میبینن
این سوژ ه ها چیه واقعا با چه طرز فکری میاد و هدفش چیه
توی همه ی فیلما ساده نشون دادن و لوس شدن مسئله خیانت بیان میشد توی این فیلم چیزی که جدید بود این بود که اینبار زنی که بهش خیانت شده ام وقتی میفهمه عین خیالش نیست (درسته بچش گم شده و اون مسئله مهمتریه ولی حتی اونجور که باید تعجبم نکرد) چقدر راحت و منطقی نشستن روبروی هم و راجب اینکه مقصر خوده اون ... دیدن ادامه » طرفه صحبت کردن !!!!!!!!!!!!!! خیلی جالب بود برام
خوبه حداقل این فیلم راه حل مواجه شدن با خیانتم بیان کرد. اول موضوع رو جا میندازن بعدم راهکار ارائه میدن
خیلی جالبه

یه شاهکار دیگه از همایون غنی زاده رو دیدیم، من که لذت بردم، بیش از همه چیز در انتخاب بازیگران و بازی توانمندشون؛

این چی بود آخه ؟ نه فیلمنامه ی درست درمونی داشت نه بازی های دلچسبی که انتظار میرفت ... مصطفی کیایی با این فیلم واقعا من یکی رو ناامید کرد ... حتی اون جذابیت های خاصی که مخصوص به آثار خودش بود هم تو این فیلم دیده نمی شد.

از دید من خیلی فیلم خوبی بود
موضوع غیر تکراری، طنز در اومده و متفاوت، متن هدفمند که کنار خنده گرفتن کلی هم گوشه و کنایه داره، بازی قابل تحسین یکتا ناصر با اون میمیک ساختن ها و لهجه گرفتن های خاص ، پایان غیر روالی و دیدنی که تضادش با موسیقی همزمانش بیننده رو به فکر فرو میبره
خیلی بهم چسبید، توقیفش هم به نظرم بیشتر یه تسویه حساب با کارگردانش به نظر میاد تا چیز دیگه اصن همین 1400 خودش پیامه :)
5 ستاره آقا! 5 ستاره :))

آب+دوغ+خیار