نیما مسروری سعادت فعال هنری

پنج شنبه 22 آبان ماه 1404 این تئاتر رو دیدم و تا حدی نگران بودم نظری که میدم نتونه به درستی اونچه که این تئاتر ارائه کرد رو بیان کنه. خلاصه ی مطلب اینه که به شدت نمایش رو دوست داشتم. بدن و بیان بازیگران نه تنها برای خودشون هماهنگ بود، بلکه با دیگر بازیگران هم کاملا هم سان و به جا بود. موسیقی و رقص در جای بسیار مناسبی استفاده شده بودن و ترکیبشون با ویدیو آرت به شدت تاثیر گذاری نمایش رو بالا برده بود. هر بازیگر در نقش خودش و به اندازه کافی می درخشید. اما به طور استثنا ارتباط تنگاتنگ نقش میلفرد و پدرش/شوالیه/کارگردان/... به نظرم بسیار فکر شده طراحی شده بود و حرکات بدنشون و همچنین دیالوگ هایی که میونشون رد و بدل میشد جذابیت بسیار بالایی رو برای روند داستان و به طور کلی اجرا به ارمغان آورده بود.
جاهایی هم بود که کمی روند داستان خسته کننده میشد به طوری که زیادی کش پیدا میکرد یا ذهن من به جای دیگری میرفت و مقداری از دیالوگ هارو از دست میدادم اما بعید میدونم مشکل از نمایش بوده باشه :)

در کل بسیار لذت بردم و اگر در توانم بود حتی شاید یک بار دیگه هم این نمایش رو شرکت میکردم. به شدت پیشنهاد میکنم.

به همگی عوامل و دست اندر کاران خسته نباشید و تبریک میگم. مرسی که تئاتر رو به عنوان یک مدیوم هنر نمایشی قدرتمند نگه میدارید.