مهدیه مشایخی
مسعود خرداد
نسیم ملکیطراح پوستر: پگاه عربی
وحید یگانه شیخی
علی سامنی
گذر از رنج ها به منظورِ رسیدن به آرامش که نه؛ فقط به قصد دست یافت به حداقل های زندگی...! داشتن یک نام امری بدیهی است که هر انسانی از بدو تولد آن را داراست...چیزی که سَم شخصیت نمایشنامه "آیا می شناشد راه شیری را؟ "با هدف باز پس گیری نام و هویت از دست رفته خود راهیِ سفری اودیسه وار می شود... عبور از خوان هایی که تمامی کرامات انسانیش را به بازی گرفته و تا آنجا ادامه می یابد که وی را روانه ای آسایشگاه روانی می کند...! کارل ویتلینگر در نمایشنامه ای خود با زبانی ساده و بذلهگو و البته در فضایی طنز مفاهیمِ عمیق ا
›› فروش اینترنتی بلیت در دیگر سایتهای محترم انجام میشود
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
عجیبه که تو دنیای ریاضیات، صفر واقعی و صد واقعی وجود داره؛ آخه من فکر میکنم تو دنیای واقعی هیچ چیزی صفر یا صد کامل نیست! هیچ چیزی سفیدِ سفید یا سیاهِ سیاه نیست. هیچ کس دیوونه ی دیوونه، یا عاقلِ عاقل نیست.
من خودم یه بار یه عاقلو دیدم که تو آسایشگاه بستری بود و یه دکتر دیوونه داشت به امورش رسیدگی میکرد.
قصه های توی آسایشگاه، با قصه های بیرون آسایشگاه فرق میکنه. با این حال آسایشگاه یه نمونه ی کوچیک شده از کل کره زمینه. شایدم کل کهکشان راه شیری. قصه هاشو که گوش کنی دور خودت پیچ میخوری؛ میچرخی، میچرخی و میچرخی، انگار با موتور تو دیوار مرگی...