اگه میخوای بعد از تماشای یک تئاتر کمی فکر کنی این کار و از دست نده.
دکوری ساده، بدنی آماده، موسیقی زنده. اینجا بدن جای زبان سخنها دارد...
خداقوت میگم به تمام عزیزانی که برای این اثر نمایشی زحمت کشیدند، کار خوبی بود. لحظه به لحظهی نمایش با اتفاقهایی که رقم میخورد باعث میشد به فکر فرو برم، مثل کتاب پر هیجانی بود که ورق میزنی و میخونی تا ببینی نتیجهی داستان چی میشه.
بازم برای تماشا میام. خداقوت 🌱
لذت بردم، پیشنهاد میشود. خوش بدرخشید امیر حسین بصیر و اهالی موتورخونه.
حیوان مگر وسیله است که صاحب داشته باشد؟