نمایش›شب دوازدهم

خلاصه: «اگر موسیقی غذای روح عشاق است، پس بنوازید.»
دلِ دوک اورسینو گرفتارِ اولیویا بود
اما آن دلبر به دلدادگی او بی‌اعتنا بود.
طوفان سهمگین دوقلوها را از هم جدا کرد، خواهر لباس برادر پوشید، برای بقا ناچار این مأوا بود.
به نام برادر به دربار شد و قاصدِ عشق گشت
تیرِ محبت کمانه رفت، خندهٔ اقبال ناروا بود.
این حکایت پر از نقش‌پوشی و رازهای پنهان بود.
هرچه دیدی وارونه و در هم، هویت‌ها بی‌نشان بود.
اگر خواهی بدانی ادامهٔ بازی چگونه رقم خورد
به دیدنمان بیا که نتیجه در پسِ پرده نهان بود.