اینجا میم کاف الف نیارامیده. مرده. لایه در لایه مرده. عمق تا عمق. هر بار عمیقتر. هر مرگ عمیقتر. سنگ بر سنگ. هر سنگ عمیق تر. هر سنگ مرگیش.

میم کاف میم الف را سنگی نیست. هیچ سنگیش نبوده است. نیست که نیست. در هیچ مرگیش نبود. آذر شد و میم کاف میم الف نبود. نیست.


(سنگ نبشت مزاری برای مردی که نمیتوانست سنگ قبر داشته باشد. آغاز هر فصل خانواده با استنسیل به گورستان میروند، استنسیل را بر گور میگذارند و دوده میپاشند تا متن نقش ببندد.)