باز چهره ی تو آرام آرام گرفته می شود
ما که زمان را در میان حصارها محدود کرده ایم
در آستانه ی غبار آلود خواسته های مان
در زمانی که شبیه شعرهای ناتمام، بی انتهاست
بیان ِ بعضی غم ها
به این می ماند که انگار
جریان نهری را متوقف کرده ای
به همین خاطر هم
همیشه....
اندوهی چنان غمگینی عصر....
در عشق های مان
دیده می شود....

از: :‬ ایلهان برک