به گروه نمایش هدویگ خسته نباشید می‌گویم. اجزای این نمایش به خوبی و با هماهنگی در کنار هم نشسته بودند. تنها نکته‌ای که من آن را تا اندازه‌ای قابل ارتقا می‌دانم، با تاکید بر اینکه همه بازیگران این نمایش از بازیگران مهم تئاتر ما هستند، بازی آقای میثم صدرا تا اندازه‌ای و به‌نوعی مکانیکی به چشمم آمد. خیلی با احتیاط این حرف را می‌زنم. چون تئاتر است و من فقط و لاجرم یک اجرا از این نمایش را بیشتر ندیده‌ام.
به هر حال من به آقای کورش نریمانی و حمیدرضا آذرنگ (که در به ثمر نشستن این اثر نقش مهمی داشته‌اند و بنده افتخار بازی با ایشان را در نمایش فنجان قهوه آقای حسین عاطفی داشته‌ام) و بازیگران نمایش که یکی یکی نام نمی‌برم و اکثراً برخاسته از دوران شکوفایی تئاتر در ایران پس از انقلاب و دهه ۷۰ هستند، ارادت دارم و وقتی تبلیغ کار را دیدم بی‌درنگ برای تماشای آن برنامه‌ریزی کردم.
به امید دیدن کارهای بیشتر از این نسل خوش انرژی که بخش مهمی از هویت تئاتری نمایش در ایران هستند‌.