نخستین عنصری که در «پدرکشی» بیننده را به خود جذب می‌کند، طراحی نور بود. از همان لحظه‌ی آغاز، نورپردازی به‌قدری جذاب و دقیق بود که بی‌درنگ حال‌وهوای صحنه را شکل داد و تماشاگر را در فضای نمایش غوطه‌ور کرد. نورها نه‌تنها جلوه‌ی بصری صحنه را تقویت می‌کردند، بلکه به‌خوبی با اتمسفر اثر همراه بودند و بازی‌ها را پررنگ‌تر و تأثیرگذارتر به ما منتقل می‌کردند.
در بخش بازی‌ها، خانم بازیگر نقش اصلی خانم حضوری بسیار قدرتمند داشت و تا حد زیادی بار صحنه را به دوش می‌کشید. در کنار او، دیگر بازیگران سیار هماهنگ و قوی ظاهر شدند. حرکات متنوع و منظم آنان قاب‌های زیبا و تصاویر چشم‌نوازی خلق کرد که به غنای بصری نمایش افزود. انسجام این گروه به‌روشنی قابل‌مشاهده بود و کار آن‌ها کیفیت اجرا را بالا برد. با این حال، تفاوت در میزان انرژی بازیگران باعث می‌شد برخی لحظات اجرا اندکی ناهمگون به نظر برسد.
موسیقی‌ها و صداها کاملاً هم‌زمان با اجرا عمل می‌کردند و در بسیاری از لحظات به شکل چشمگیری به پیشبرد اتمسفر و انتقال مفاهیم کمک می‌کردند.

با آرزوی موفقیت برای این تیم