دیشب اجرا رو دیدم.یه کار شکسپیری واقعی با بازی های سرزنده. هماهنگی و‌ کار گروهی بازیگرا بی نقصه.به نظرم کار کمدی خوب باید خنده رو در انتهای اجرا به اوج برسونه و این کار با موقعیت آخرش و‌ حضور بینظیر و هماهنگ همگی بازیگرا به این موفقیت دست پیدا می‌کنه.امین سیمیار هم با توجه به اینکه در صحنه ی اول و آخر فقط حضور داشت اما اسلپ استیک جذابی رو با بقیه می ساخت که شور اجرا رو در لحظات انفجاری به اوج خودش می رسوند.شب دوازدهم یه کار حسابی تمرین شده اس که از دیدنش لذت خواهید برد.خسته نباشید به ردنوز/که ما را ز خنده رساند به اوردوز