ستایشنامه انتصاب جناب علیرضا گیلوری به منصب مدیرعاملی خانه تئاتر
.
به طالع سعد و اختر فرخنده، در ایامی که تئاتر این مرز و بوم در گرداب بیتدبیری و غبار بیسامانی، چون کشتی بیسکان در تلاطم امواج بیمهری سرگردان بود، ناگاه از افق تدبیر، نوری تابان پدیدار گشت و آوای بشارت از طبل تقدیر برخاست.
جناب مستطاب، عالیجناب علیرضا گیلوری، از رجال فهیم و هنرمندان بصیر، زاده سنه ۱۳۶۴ هجری شمسی، فارغالتحصیل دارالفنون تهران(دانشگاه تهران) و از مجربان و مجاهدان و مجروحان عرصه تئاتر، به منصب مدیرعاملی خانه تئاتر منصوب گشت. این انتصاب، نه چون نوشدارو پس از مرگ سهراب، بلکه چون طلوع خورشید پس از شبهای بیفروغ، نوید عصری نوین و فصلی فرخنده در دیوان هنرهای نمایشی است.
.
و از آن شگفتتر آنکه، بزرگان دیرپای تئاتر، آن خواصِ سالخورده و منصبدوست که سالیان دراز بر کرسیهای مدیریت چنبره زده بودند، این بار با طیب خاطر و رضایت کامل، از سریر خویش دل برگرفته و زمام امور را به جوانی دردآشنا و عملگرا سپردند؛ جوانی که نه از سر تفنن، بلکه از سر تعهد و تجربه، پای در
... دیدن ادامه ››
میدان نهاده است.
و اینک، به برکت این تحول مبارک، آن عمارت خاکخورده تئاتر، که سالها در سکوت و غبار فراموشی، چون مقبرهای بیزائر در حاشیه شهر و گذر سمیه افتاده بود، بار دیگر جان میگیرد. سالن آن بزرگوار جوانمرد مرحوم هم که در ایام گذشته درِ آن به روی مخاطب بسته و چراغش خاموش بود، به همت مدیر نوآمد و با تدبیر نوین، رنگ زندگی میگیرد انشالله؛ گویی از دل دیوارهای فرسوده، صدای تمرین و زمزمه دیالوگ برمیخیزد و از پشت پردههای صحنه، نوری دوباره میتابد!
ادامه در پاورقی ثانی:
این نه صرفاً جابهجایی یک نام در دفتر مدیریت، بلکه آغاز فصلیست نو در تاریخ تئاتر این ملک؛ فصلی که در آن، شور جوانی با شعور مدیریتی درآمیخته و خاکستر دیروز، بستر شعله امروز گشته است. جناب گیلوری، که در مجموعه آکتور، حسن تدبیر و کفایت را به منصه ظهور رسانیده، مردیست عملگرا، کیفیتمدار و آشنا به رموز صحنه و پشتصحنه. وی با حضور در خانه تئاتر، قرارداد خویش را با دوات تدبیر و قلم تعهد امضا نمود و به زودی در مجلسی رسمی، برنامههای خویش را به سمع و نظر اصحاب هنر خواهد رساند.
.
اینک، اهل تئاتر، از پیر و جوان، از کارگردان و بازیگر، از طراح و منتقد، همگی به دیده احترام و امید، به این انتصاب مینگرند و بر آنند که با تدبیر این مدیر جوان و با کفایت، تئاتر این ملک از رخوت و رکود رهایی یابد و به شکوه و شوکت دیرین بازگردد.
از حضرت احدیت مسئلت داریم که توفیق خدمتگزاری به اهل هنر را بر جناب گیلوری مستدام فرماید و خانه تئاتر را به مأمن اندیشه، خلاقیت و شکوفایی بدل سازد.
.
والسلام علی من اتبع الهدی
به تاریخ چندمین روز از ماه آبانالمبارک، سنه ۱۴۰۴ هجری شمسی
میرزا هومن خان ملکالمتکلمین