اجرایی شیرین، دقیق و پرانرژی از یکی از محبوب‌ترین کمدی‌های شکسپیر. شب دوازدهم با پرداختی حساب‌شده، طراحی صحنه‌ای زیبا و بازیگرانی دوست‌داشتنی، توانسته بود بین فانتزی و واقعیت تعادلی دل‌پذیر بسازد.
ریتم اجرا عالی بود، طنزها به‌جا و شخصیت‌پردازی‌ها زنده و باورپذیر.
نمایشی که هم خنده بر لب تماشاگر می‌آورد، هم با روایت عشق‌های یک‌طرفه و سوء‌تفاهم‌های انسانی، لحظه‌های شاعرانه‌ای می‌ساخت.
در مجموع اجرایی دیدنی، تمیز و پُرمهر و یادآور طعم خوب تئاتر بود