ابتدا بگم مشخص بود هم کارگردان و هم بازیگران زحمت زیادی کشیدند.
ایده ده دقیقه ابتدای کارگردان هم خوب بود. اما از وقتی دیالوگ شروع شد تئاتر به سمت ضعیف شدن رفت. دیالوگ ها هر چقدر که می گذشت بیشتر احساس شعار میداد و ما را با یک اثر شعارزده مواجه کرد. انگار حرف هایی در دلت مانده و فقط میخوای مستقیم بگی. مشکل اصلی کار متن هست و واقعا متن به همه چیز آسیب زده مخصوصا کارگردانی.
بازیگر ها از پس نقش هاشون بر اومدن مخصوصا بازیگر های دختر و بازیگر پسری که فکر کنم اسمش حسین زهدی.
جایی که دیگه واقعا دیدن اجرا اذیتم کرد قراردادن موقعیت جنگ 12 روزه در کار بود که به شدت وصله بود.
ای کاش کارگردان در ایده اولیه خود می ماند و همه چیز را ترکیب نمی کرد.