هامون هوشیار فعال هنری

برای من سر درآوردن از دنیای خواب همیشه دغدغه ای بود پر از اشتیاق، کنجکاوی و راز.
در ابتدای نمایش بخاطر محیط باز و سر و صدا های موجود تمرکز روی نمایش کمی سخت بود اما در ادامه، همون محیط کمکی شد برای بیشتر غرق شدن من در فضای خواب گونه و رمزآلود نمایش. درخت های بلند ، سایه های کشیده و صداهای در هم پیچیده. متن نمایش از نقاط قوت نمایش بود که دائما در تصویر سازی از من و تخیلاتم سبقت میگرفت. شاید نواقصی در طول کار وجود داشت اما انسجام بازیگران احساس همگنی که در تئاتر دنبال آن هستیم را به من میداد. شاید نیاز بود تا برای شنیدن مونولوگ های کار تمرکز بیشتری بخرج دهم، اما اگر واقعا به بازیگران گوش بسپارید تماما با فضای خواب آلود در محیط توهم زای نیمه جنگلیه پارک، مخلوط خواهید شد.
توصیه من این است که حتما اگر به دنبال تجربه ای کاملا متفاوت هستید، به تماشای این نمایش محیطی بایستید.