کامکار گرگانی کامکار

بسیار نمایش تأثیر گذار و جذابی بود از هر نظر ! متن و موضوع عالی و ملموس و واقعی ، بازی همه ی بازیگران گیرا و زیبا ، بخصوص بازی خانم صدف اسپهبدی خیره کننده و بی نظیر ! در یک کلام نمایش شب از یاد رفتنی نیست ، زیرا جامعه و محیط پیرامونی و رخدادها و مسائل اجتماعی که عیان ترین آن فاصله ی وحشتناک طبقاتی ست ، نمی گذارد آن را فراموش کنیم .
فقط یک چیز می ماند . رورانس محل سخنرانی نیست ! شاید برخی از تماشاگران بخواهند پس از پایان نمایش زودتر سالن را ترک کنند ! این که هر عزیز محترمی از گوشه ای برخیزد و مطالبی را بیان دارد - صرف نظر از محتوی آن - و همه هم مجبور و موظف باشند بنشینند و گوش دهند ، چندان موجه و منطقی نیست و به نوعی تحمیل یک سلیقه به مخاطبان است ! ایده ی
جمع آوری کمک به مناطق محروم و افراد نیازمند بسیار کار پسندیده ، انسانی و خیرخواهانه ای ست ، اما روش انجام آن می توانست شکل و صورت بهتری داشته باشد ! مثلاً با اعلام کردن شماره حسابی در این خصوص ، خواستار مشارکت دوستان شد و همزمان هم می شد صندوقی در بیرون سالن نمایش تعبیه کرد تا آن هایی که می خواهند به صورت نقدی ، کمک های خویش را واریز نمایند .
در آخر ، بار دیگر از تمام گروه نمایش زیبای شب قدر دانی و سپاسگزاری می کنم و آرزوی توفیق های پیوسته و همیشه دارم .

یک تجربه ی بدیع و شگفت ! ۲۵۷ تنها یک نمایش نیست که بیش از آن دعوتی ست به ضرورت گفتگو و مفاهمه و شناخت و بیرون شدن از حصار تنهایی خویش ! جایی که چشم ها هم سخن می گویند ، حتی اگر لب ها خاموشی گزینند ! ۲۵۷ زینهاری ست به نشستن در تاریکی ! چه حاجت به ماندن در پس دیوارها اگر موجب جدایی اند!؟ به راستی که ما از فاصله ها خسته ایم و نجات تنها در هم را یافتن است ! طوفان زمان در گذر و گذار شتابانش ، هر اندازه هم که مهیب باشد در برابر دست هایی که به دوستی ، هم را می فشارند ، قادر به پیروزی نیست ! عمر با تقویم ورق نمی خورد ، عمر با تجربه ، با اندیشه و عشق است که به فضیلت نزدیک می شود !
بادا که هر عبور چون رازی گشوده گردد و همزمان چون رازی از برابر دیدگان بگذرد !
صادقانه اعتراف می کنم که اهمیت این معانی به لطف حضور و هنر والای بازیگر بسیار توانا و کاربلد سرکار خانم منیره تیموری در
شور انگیز ترین لحظات بار دیگر به این تن و جان یاد آوری شد
تا خویشتن و پیرامون خویش را در آینه های روبرو به روشنایی و
حقیقت و امیدی افزون تر از پیش نظر کنم .
با سپاس بسیار از ایشان ، کارگردان کار جناب فردوسی و مجموعه ی ۲۵۷ و آرزوی توفیق های بیشتر در ادامه ی راه !

یک نمایش همه چی تمام . متن ، کارگردانی ، بازی ، موسیقی ، نور ...
برای من که عاشق نوستالژی و خاطره بازی ام ، این نمایش در این اوضاع زمانه ، مانند مرحمی بر روی زخم بود .
بازی درخشان و بی نظیر آقای فلاح برای بازیگران تئاتر ، کلاس و آموزش بازیگری ست !
پس به این دسته از دوستان توصیه می کنم که این فرصت گرانسنگ را از دست ندهند و برای تماشای این اثر زیبا بشتابند .
امروز با افتخار و خوشحالی فراوان ،برای دومین بار برای دیدار با این اثر زیبا ، به سالن شیشه ای هما می روم .

یک نمایش جمع و جور و بی ادا و اصول . وقتی حفظ و ایجاد دوستی ها، محتاج بهانه می شوند و در عین حال همان بهانه می تواند تا چقدر کارد بر گلوی همان روابط بگذارد . حدیث نفس همه ی آدم ها در هر کجای این جهان .
بازی های بسیار خوب و راحت و صمیمی با یک کارگردانیه اندازه . بازیگران برای خوب بودن تلاش نمی کنند . خوب هستند . زیرا که زندگی را وارد بازی شان کرده اند. در نتیجه حضورشان به شدت باور پذیر و متقاعد کننده است .
تماشای این تئاتر را توصیه می کنم .
کامکار گرگانی