متین شفیعیون پاک فعال هنری

این نمایش رو تو روزهای اول اجراش دیدم؛
طراحی صحنه و دکور و لباس به زیبا ترین و خلاقانه ترین حالت ممکن بود، داستان و ایده‌ی نمایش بسیار با حال و روزمون همخوانی داشت و مثل کاره قبلی‌ای ( مرگ و دوشیزه ) که من از سینا راستگو دیدم نشون دهنده دغدغه‌ این کارگردان بود؛
نکته‌ای که تو این نمایش از نظر من خیلی شدید کیفیت اجرا رو برد پایین ناهماهنگی اعضا بود طوری که توی یه صحنه دو نفر نمیتونستن هماهنگ باهم روی شونه زندانی ها بزنن و برای تماشاچی آزار دهنده بود این ناهماهنگی و بعضی اوقات زمان نمایش خیلی کش میومد طوری که ادم ناخودآگاه میرفت سمت ساعتش؛
نکته بعدی جناب کلیشه بود (( مردی با قد بلند و دارای جذبه )) که در اول نمایش نشون داده میشد که مردی ترسناک و خشن هست که حتی کارکنانش هم از او میترسیدن ومطیع امر اون بودن، ولی در ادامه نمایش رفتاری از اون میدیدیم که عجیب به نظر میرسید، کلیشه ترسو و دیوانه بود ولی به صورت وحشتناکی اغراق آمیز که نمیدونم اگر برای طنز بوده این اغراق کاملا کار اشتباهی بود چون در این صورت نمیشد ترس کارکنان وحتی زندانی هارو پذیرفت.
در کل نمایش پر از ایده های جالب و خلاق بود ولی ناهماهنگ و بد ریتم و خیلی کم به مناسبات فردیش دقت و رعایت شده بود.