نمایش›بازی زندگی

به لحاظ متنی با این نمایش خیلی همذات پنداری کردم. واقعا سرگذشت غمناک بیشتر عاشقان نمایش و بازیگری در این دوران و مخصوصا در ایران هست. لحظاتی با شخصیت ها همراهی کردم و خندیدم اما طنز تلخی که خنده تبدیل به بغض در گلو شد. ایده اجرای حرکات فرمی در آغاز و پایان داستان خیلی جالب بود و یک پایان غافلگیر کننده که من دیگه نتونستم اشک نریزم. بخاطر خطر اسپویل شدن نمایش درباره جزئیات داستان صحبتی نمی کنم. اما نکته ای که برای من که تازه وارد کار تئاتر و بازیگری شدم بازی های اصولی آقای دهقانی و تغییر شخصیت های خوب خانم عبقری بود و مخصوصا با شرایط خاموش بودن فن های سالن و گرمای شدید نورها باز هم بدون وقفه تا پایان نمایش چیزی از بازی ها کاسته نشد. تنها نکته ای که کمی من را از حس و حال نمایش دور کرد گاهی دیوار چهارم را آقای دهقانی شکستند و با مخاطب همراه شدند که امیدوارم در اجراهای بعدی این امر کمتر تکرار شود. ولی به تمام دوستداران هنر نمایش توصیه می کنم که حتما این کار را تماشا کنند.