اتفاقا بهرنگ جان من به شخصه فکر می کنم اگر چه در پایان می فهمیم که این داستان یک بازی بوده اما رفتار سینا رازانی در بازی کردن این نقش خیلی باور پذیر بود و حس همدردی رو در مخاطب ایجاد می کرد. انصافا رضا مولایی تونست نقش خودش رو به عنوان یک آدم عوضی و غیر قابل تحمل خوب انتقال بده. من همزاد پنداری حس نکردم. دیالوگ هاش موقع قانع کردن سه نفر دیگه حس داشت و باور پذیر بود. خوبه که رفتار کریه مرد متقاضی (با بازی رضا مولایی) به این شکل نشان داده بشه چون این آدم در مقابل مرگ مادر اون زن متقاضی (با بازی خانم پاوه نژاد) هم رفتار غیر قابل تحمل و کثیفی از خودش نشون داد. فکر نمی کنم این برخورد موجب همزاد پنداری ما با مسخره کنندگان بشه

البته توضیح بدم اون همدردی که من با فرد تی اس دارم به خاطر تی اس بودنش نیست. به خاطر برخورد نادرستیه که بقیه دارند. وگرنه این مساله نه جرمه و نه زشت و نه غیر طبیعی.

با آقای نصیری موافقم
بهرنگ جان در مورد تی اس ها، افشین هاشمی فیلمی ساخته به نام a soft voice که پیشنهاد می کنم ببینی.

سلام
شما فیلم آینه های رو به رو را دیدید؟

خانم فیاض عزیز درود بر شما. خوشحالم که این نمایش بهونه ای شد که چنین بحثی مطرح بشه.

شاهین جان هم در مورد سینا رزازانی موافقم هم رضا مولایی. واقعا از شخصیت رضا مولایی در اون قسمت عصبانی شده بودم و این نشون میده که خوب بازی کرده. اما اگر این برخورد فقط از این شخصیت به این شکل بود با ادامه حرفت هم موافق می بودم. اینکه گفتم تماشاگر به جای اون مرد ترانس با بقیه همزاد پنداری میکنه دلیلش اینه که بجز این شخصیت، رفتار اون مردِ دیگه (امیرحسین رستمی) هرچند کمی ملوتر اما دقیقا به همین شکل و تمسخر آمیز بود و همچنین زن (الهام پاوه نژاد) که دوست قدیمی شخصیت تی اس بود هم اونو درک نکرد و طردش کرد. دقیقا با این قسمتها مشکل داشتم و دلیل اون انتقادم بود.

بیتا جان ممنونم از پیشنهادت. شما این فیلم رو داری؟

خانم ف.پ نه متاسفانه. تعریفش رو شنیدم اما هنوز ندیدمش.

سلام .
دوشنبه این تئاتر را دیدم خیلى عالى بود و از دیدگاه روانشناسى TA گفتنى بسیار دارد .
امروز مجدداً مى روم.براى همگى ارزوى موفقیت دارم.
تیوال ممنون، هم از پیشنهاد عالیت و هم از تخفیفت.