به نظر من در این گروه یک موضوع جالب وجود داره .. حالت برعکس بودن بین مفهوم اشعار با حس و حال موسیقی .. مثلا در آلبوم Martyre هم میشه خوب احساسش کرد , به همین ترتیب اما کمی پیچیده تر به دلیل نگارش اشعار قابل توجه و به دلیل نزدیک بودن به نوع و شیوه نگارش عصر طلایی الیزابت اول و دوره شکسپیر بزرگ .. فکر میکنم با ذکاوتی مخصوص برای این نوع بازی تفکر زیادی انجام شده و خیلی موفق در این ایده ..

تقریباً میشه گفت همه آهنگای Nile فوق العاده هستند و song writing خیلی قوی ای دارن... آهنگ Howling Of The Jinn رو مثلا در نظر بگیر.. اسم آهنگ واقعاً تکون دهندس و دقیقاً صداش هم تو آهنگ میاد و از کوه قاف هم توش نام میبره.. آلبوم جدیدشون هم خیلی عالیه... بخصوص من آهنگ In The Name Of Amun رو خیلی خوشم اومد...
در Booklet آلبوم Those Whom The Gods Detest از خیلی مسائل صحبت کردند و یکی از کاملترین Booklet هایه که از این گروه وجود داره.
خود Karl Sanders هم دو تا آلبوم در سبک Ambient داره: Saurian Meditation و Saurian Exorcisms... اینا رو هم اگر گوش ندادی حتماً گوش کن سر فرصت...

متاسفانه آلبوم آخرشون رو ندارم و گوش ندادم هنوز. آلبومهای سولوی کارل رو هم ندارم هنوز ولی به نظر جالب میرسه، از اسماشون معلومه!
یه ویژگی دیگه از این گروه که باعث میشه دوسشون داشته باشم کوک پایین سازاشون هست که مثلا گیتاراشون رو لا کوک میشه. البته این موضوع تو گروهای دث و کلا اکستریم خیلی رایجه. Nile به نظرم خیلی خوب از این ویژگی واسه فضاسازی هاش استفاده کرده.