» معرفی دبیران بخش های مختلف جشنواره ملی مدرسه عشق ... دیدن متن »
سیدسلیم غفوری، سیدمحمد حسینی، محمد گلریز، سیدمسعود شجاعی طباطبایی و میثم نیلی به عنوان دبیران بخش های مختلف جشنواره ملی مدرسه عشق معرفی شدند.
به گزارش تیوال به نقل ستاد خبری پنجمین دوره جشنواره ملی مدرسه عشق، دبیران بخش های مختلف جشنواره ملی مدرسه عشق طی حکمی از سوی حجت الاسلام و المسلمین محرابی، معاونت فرهنگی، اجتماعی سازمان بسیج منصوب شدند.
بنابر این گزارش، سیدمسعود شجاعی طباطبایی (مدیر خانه کاریکاتور ایران) به‌عنوان "دبیر بخش تجسمی"، میثم نیلی (مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی) به‌عنوان "دبیر بخش نشر"، سیدسلیم غفوری (مدیر شبکه مستند) به‌عنوان "دبیر بخش هنرهای نمایشی"، سیدمحمد حسینی (وزیر اسبق ارشاد) و محمد گلریز (استاد موسیقی) به‌عنوان "دبیر بخش موسیقی" به‌عنوان دبیر "بخش ایده و فعالیت" پنجمین دوره جشنواره ملی مدرسه عشق منصوب شدند.
گفتنی است، داوران بخش‌های مختلف پنجمین جشنواره ملی مدرسه عشق به‌زودی از سوی دبیران بخش‌ها معرفی خواهند شد.
مراسم تجلیل از برگزیدگان پنجمین دوره جشنواره ملی مدرسه عشق، نهم آذرماه سال جاری در سالن سوره مهر حوزه هنری تهران برگزار خواهد شد.
https://t.me/sadhonarBot
» آلبوم «در آتش آوازها» به آهنگسازی نوید دهقان با صدای حمیدرضا نوربخش منتشر می‌شود ... دیدن متن »
آلبوم موسیقی «در آتش آوازها» به آهنگسازی نوید دهقان، به خوانندگی حمیدرضا نوربخش و به تهیه‌کنندگی صدرالدین حسین‌خانی روز چهارشنبه ۱۹ مهر ماه جاری در سراسر کشور منتشر می‌شود.
آلبوم موسیقی «در آتش آوازها» به آهنگسازی و سرپرستی نوید دهقان، به خوانندگی حمیدرضا نوربخش، با همکاری گروه موسیقی «قمر»، با تکنوازی سه‌تار بهداد بابایی و براساس اشعاری از سیمین بهبهانی، عراقی و شیدای گیلانی روز چهارشنبه ۱۹ مهر ماه جاری به تهیه‌کنندگی صدرالدین حسین‌خانی مدیر شرکت موسیقی «ایران گام» و توسط پخش «هنر شهر» در سراسر کشور منتشر می‌شود و در اختیار علاقمندان به موسیقی قرار خواهد گرفت.
نوید دهقان آهنگساز و سرپرست گروه موسیقی «قمر» در مورد آلبوم «در آتش آوازها» گفت: آهنگسازی این اثر در دستگاه همایون صورت گرفته و توسط حمیدرضا آداب در طول چهار سال در فاصله سال‌های ۹۱ تا ۹۵ در استودیو پاپ تهران ضبط شده است؛ چون وسواس‌های زیادی داشتیم ضبط آن چهار سال طول کشید. ارکستر آن سال ۹۱ ضبط شد و آوازها و تصانیف آن را نیز در سال ۹۴ ضبط کردیم و سعی ما این بود که از نظر ضبط، اثر از کیفیت خوبی برخوردار باشد. و با این اثر، بیش از ۱۰ کنسرت را در نقاط مختلف کشور و همچنین در جشنواره‌های جهانی موسیقی اجرا کرده‌ایم. بهداد بابایی به عنوان تکنواز سه‌تار در این اثر موسیقایی با گروه موسیقی «قمر» همکاری کرده‌اند.
وی همچنین گفت: از اشعار شیدای گیلانی در تصانیف استفاده کرده‌ام که شعرها به سبک هندی است و خیلی کم بر روی آنها کار آهنگساری شده است و در این چند سال اخیر، خیلی کم در مورد آنها شنیده‌ام؛ چون بیشتر بر روی اشعار سعدی، حافظ و مولانا و در واقع سبک عراقی است که آنها تصنیف ساخته می‌شود و یا آواز روی آن خوانده می‌شود و به دلیل واژه‌ها، تعابیر و ترکیباتی که خیلی سخت و عجیبتر است؛ آهنگسازی در سبک هندی خیلی کم است. آهنگسازی من هم تحت تأثیر سبک هندی شعر قرار گرفته است و نسبت به کارهای قبلی و کارهای بعدی که حتی انجام داده‌ام تفاوت خیلی چشمگیری در این اثر در نگرش به شعر وجود دارد.
این نوازنده کمانچه در مورد همکاری با حمیدرضا نوربخش خواننده موسیقی آوازی ایران گفت: حمیدرضا نوربخش خواننده‌ای است که تبحر و شهرت خاصی در آواز دارند و در این سالها گزیده کار هستند و در طول این سالها با گروهها و هنرمندان و اساتید مطرحی همچون؛ فرامرز پایور، پرویز مشکاتیان، کیخسرو پورناظری و داریوش پیرنیاکان آلبوم و اثر منتشر کرده‌اند و برای گروه موسیقی «قمر» هم افتخاری است که ناخواسته به نوعی اسمش در کنار این اساتید موسیقی ایران قرار گرفته است.
آهنگساز و سرپرست گروه موسیقی «قمر» در مورد خصوصیات آلبوم موسیقی «در آتش آوازها» گفت: ساز و آواز بخشی است که این روزها در موسیقی ایرانی خیلی به آن پرداخته نمی‌شود و یک مقدار کمرنگ شده است؛ بخش ساز و آواز یکی از بخش‌های مهم و شاید مهمترین خصوصیت موسیقی ایران بوده است. ما در آلبوم «در آتش آوازها» خیلی ویژه به ساز و آواز پرداختیم و در مورد آن خیلی فکر و همچنین کار شده است و این اثر هم به همین دلیل اسمش «در آتش آوازها» است.
وی در مورد همکاری با صدرالدین حسین‌خانی مدیر شرکت موسیقی «ایران گام» در انتشار آثارش گفت: از سال ۹۲ با آلبوم موسیقی «وطن» با صدای سالار عقیلی همکاری‌ام با شرکت «ایران گام» شروع شد؛ از آن موقع که چهار سال می‌گذرد من با هیچ شرکت موسیقی دیگری برای انتشار آثارم حتی وارد مذاکره هم نشده‌ام. چون آثارم در شرکت موسیقی «ایران گام» خیلی با برنامه، منظم و خیلی خوب منتشر شده است و در این چهار سال، به صورت مستقیم چهارمین اثری است که از گروه موسیقی «قمر» توسط شرکت «ایران گام» منتشر می‌شود و آلبوم «بر مدار زمان» اثر فرهاد صفری از نوازندگان گروه «قمر» نیز توسط شرکت «ایران گام» منتشر شده است و مجموعه گروه «قمر» از سال ۹۲ تا الان ۵ آلبوم با آقای صدرالدین حسین‌خانی منتشر کرده است و از این حیث، خیلی ویژه است.
نوید دهقان نوازنده و آهنگساز در پایان سخنانش تأکید کرد: چون با شرکتهای موسیقی دیگر این اتفاق نیفتاده است و خیلی راضی هستم و امیدوارم این همکاری با شرکت موسیقی «ایران گام» ادامه پیدا کند. بارها هم عنوان شده است در این وضعیت اسفناک نشر، واقعاً شرکتهایی که بدین گونه کار جدی انجام می‌دهند باید قدرشان بیشتر از این دانسته شود.
اعضای گروه موسیقی «قمر» که نوید دهقان را در آخرین اثرش همراهی کرده‌اند، عبارتند از: بهزاد رواقی ـ نوازنده تار، حمید بهروزی‌نیا ـ نوازنده تار، علیرضا گرانفر ـ نوازنده سنتور، شاهین صفایی ـ نوازنده بم‌تار، حسین محمد حسینی ـ نوازنده نی، نسیم اربابی ـ نوازنده کمانچه، سارا هستی ـ نوازنده کمانچه، نیلوفر شهبازی ـ نوازنده کمانچه آلتو، مهزاد خردمند ـ نوازنده کمانچه آلتو، فرهاد صفری ـ نوازنده تنبک و شهریار نظری ـ نوازنده دف.
آلبوم موسیقی «در آتش آوازها» در پاییز سال ۹۱ و تابستان سال ۹۵ توسط حمیدرضا آداب در استودیو پاپ تهران ضبط شده است؛ عکاس این اثر معین هاشمی نصب و طراح گرافیک آن را فرشید خیام‌زاده انجام داده و مدیر اجرایی آن را نیز برعهده مهدی بشکوفه بوده است.
» یادداشت هوشیار خیام برای کنسرت ارکستر نیلپر ... دیدن متن »
ترنم بی زمانِ زه
(به بهانه اجرای نیلپر در آخر تابستان)
سه شنبه ۲۸ شهریور ساعت نه و چهل و پنج دقیقه شب ارکستر زهی نیلپر در تالار وحدت به روی صحنه رفت. کنسرتی که ویژگی متفاوتی داشت. کنسرتی بر لبه ی زمان…
در ترکیب اخیر، ارکستر زهی نیلپر با بدنه ی ۶،۵،۴،۳،۲ جمعا با بیست نوازنده به اجرای رپرتواری نو پرداخت. نیلپر امسال سیزدهمین سال فعالیت خود را سپری می کند. او صدای منحصر به خود را یافته است. در زمان هایی که اعضای زهی آن حضور مستمر دارند نیلپر را می توان با آنسامبل های خوب زهی در دنیا مقایسه کرد و کم و بیش آن را سنجید. کاستی همیشه هست، مهم تر اما رنگ یک آنسامبل است که آن را متمایز و منحصر به فرد می کند.
رپرتوار نیلپر هوشمندانه انتخاب می شود. با این که رنگ و جهان صوتی رپرتوار نیلپر همیشه و ثابت خصوصیات مستمر خود را دارد، دو کنسرت اخیر (کنسرت فستیوال موسیقی معاصر اردیبهشت ماه، و کنسرت دیشب) تفاوت نگاه و بار روایی رپرتوار انتخابی را نشان می داد. نگاه غالب این کنسرت، بازگشت در زمان بود:
پنج آهنگساز منتخب این مجموعه در پنج قطعه به گذشته نگریسته اند و این در آثارشان مشهود بود. تور، آهنگساز استونیایی عموما با ساختارهایی معماری گونه فرم آثارش را شکل می دهد. هیندمیت با سرما و گزندگی موسیقی اش، با گریز از سرزمین گرم رمانتیک ها، دوره ی نئو کلاسیک را به شیوه ای خاص رقم می زند. علیرضا مشایخی موسیقی تجربی را با نهایت ابعادش تجربه می کند، گورتسکی حتا برای شیفتگان سمفونی سوم او، عواملی سرد از جهان پس از جنگ را بی پروا و گزنده به رخ می کشد. غافلگیری بزرگ وقتی است که انتخاب این بارِ مدیر هنری نیلپر چهره ای از این آهنگسازان را نمایش می دهد که عموما پنهان است. حتا اوراوا نیز، با رنگ تند مینیمال خود، در میزان های پایانی برای لحظه ای کوتاه اما شگفت انگیز راه خود را به کورالی از جنس و رنگ مالر و بروکنر باز می کند. راه رفتن بر لبه ی تیغِ زمان کار خودش را می کند و رمانتیسیسم متاخر حیله گرانه در موسیقی پنج آهنگساز راه پیدا می کند. موسیقی صدایی گم شده از تریستان و آکورد معلق او در خود آشکار می کند. مثل گلی کمیاب که به آرامی باز می شود.
اجرای نیلپر بی نقص نیست اما غافلگیر کننده است. نیلپر امروز نقشی صریح و پر رنگ در درگیر کردن مخاطبینش با موسیقی امروز جهان ایفا می کند. حتا جدی ترین مخاطبین موسیقی نیز به یک اندازه در طول اجرا درگیر و تشنه ی موسیقی می شوند. نیلپر مخاطبین خودش را دارد. اجرای نوازندگان نیلپر در هر کنسرت بهتر می شود. نوازنگانی که رشدشان در هر اجرا بیشتر شده و این تاثیر رپرتوار خوب را عمیق تر و پر شیارتر می کند.
نوید گوهری در هر کنسرت لاغرتر می شود، اما روح موسیقی را در دست دارد، آن را می شناسد، و ارکستر را می شناسد. نبض موسیقی را در میان انگشت های کشیده اش می گیرد. و اجراهایش لحظه های خیره کننده ای می یابد. مایستر ارکستر بابک کوهستانی از جنس صخره و عقاب است! تیزبین است و آرشه ویولنش بال می گشاید. ارکستر به او اطمینان دارد.
مدیر اجرایی کنسرت احسان تارخ بود. کنسرت خوب برگزار شد. بروشور دقیق بود و اطلاعات آن مفید و خوب بود. سالن آرام بود، نوازندگان آسوده و بی تنش بودند و این دو وامدار برگزاری شایسته است.
و اما نکته ای تعجب برانگیز: جای اهالی موسیقی خالی بود!
سوال این است:
در مجموع در طول یک سال در یک کشور پهناور، در شهری به وسعت شهر ما، چند کنسرت در این سطح، در این شکل برگزار می شود تا بتوان راحت و آسوده از کنار آن گذشت و به تماشایش نیامد؟
فراموش می کنم. چشمانم را می بندم. موسیقی یکپارچه می شود و مرا با خود می برد. در رودخانه ای با آبی سرد و گوارا غرق می شوم. با رودخانه می روم. وقتی از رود بیرون می آیم که خیابان ها از اجرا دور شده ام.
پس از مدت ها خود را گم می کنم.
پس از مدت ها خود را دوباره می یابم.
بی زمان، آرام، رها، در موسیقیِ زیبا.
هوشیار خیام
۲۸ شهریور ۹۶، نیمه های شب.
(به بهانه اجرای نیلپر در آخر تابستان)
سه شنبه ۲۸ شهریور ساعت نه و چهل و پنج دقیقه شب ارکستر زهی نیلپر در تالار وحدت به روی صحنه رفت. کنسرتی که ویژگی متفاوتی داشت. کنسرتی بر لبه ی زمان…
در ترکیب اخیر، ارکستر زهی نیلپر با بدنه ی ۶،۵،۴،۳،۲ جمعا با بیست نوازنده به اجرای رپرتواری نو پرداخت. نیلپر امسال سیزدهمین سال فعالیت خود را سپری می کند. او صدای منحصر به خود را یافته است. در زمان هایی که اعضای زهی آن حضور مستمر دارند نیلپر را می توان با آنسامبل های خوب زهی در دنیا مقایسه کرد و کم و بیش آن را سنجید. کاستی همیشه هست، مهم تر اما رنگ یک آنسامبل است که آن را متمایز و منحصر به فرد می کند.
رپرتوار نیلپر هوشمندانه انتخاب می شود. با این که رنگ و جهان صوتی رپرتوار نیلپر همیشه و ثابت خصوصیات مستمر خود را دارد، دو کنسرت اخیر (کنسرت فستیوال موسیقی معاصر اردیبهشت ماه، و کنسرت دیشب) تفاوت نگاه و بار روایی رپرتوار انتخابی را نشان می داد. نگاه غالب این کنسرت، بازگشت در زمان بود:
پنج آهنگساز منتخب این مجموعه در پنج قطعه به گذشته نگریسته اند و این در آثارشان مشهود بود. تور، آهنگساز استونیایی عموما با ساختارهایی معماری گونه فرم آثارش را شکل می دهد. هیندمیت با سرما و گزندگی موسیقی اش، با گریز از سرزمین گرم رمانتیک ها، دوره ی نئو کلاسیک را به شیوه ای خاص رقم می زند. علیرضا مشایخی موسیقی تجربی را با نهایت ابعادش تجربه می کند، گورتسکی حتا برای شیفتگان سمفونی سوم او، عواملی سرد از جهان پس از جنگ را بی پروا و گزنده به رخ می کشد. غافلگیری بزرگ وقتی است که انتخاب این بارِ مدیر هنری نیلپر چهره ای از این آهنگسازان را نمایش می دهد که عموما پنهان است. حتا اوراوا نیز، با رنگ تند مینیمال خود، در میزان های پایانی برای لحظه ای کوتاه اما شگفت انگیز راه خود را به کورالی از جنس و رنگ مالر و بروکنر باز می کند. راه رفتن بر لبه ی تیغِ زمان کار خودش را می کند و رمانتیسیسم متاخر حیله گرانه در موسیقی پنج آهنگساز راه پیدا می کند. موسیقی صدایی گم شده از تریستان و آکورد معلق او در خود آشکار می کند. مثل گلی کمیاب که به آرامی باز می شود.
اجرای نیلپر بی نقص نیست اما غافلگیر کننده است. نیلپر امروز نقشی صریح و پر رنگ در درگیر کردن مخاطبینش با موسیقی امروز جهان ایفا می کند. حتا جدی ترین مخاطبین موسیقی نیز به یک اندازه در طول اجرا درگیر و تشنه ی موسیقی می شوند. نیلپر مخاطبین خودش را دارد. اجرای نوازندگان نیلپر در هر کنسرت بهتر می شود. نوازنگانی که رشدشان در هر اجرا بیشتر شده و این تاثیر رپرتوار خوب را عمیق تر و پر شیارتر می کند.
نوید گوهری در هر کنسرت لاغرتر می شود، اما روح موسیقی را در دست دارد، آن را می شناسد، و ارکستر را می شناسد. نبض موسیقی را در میان انگشت های کشیده اش می گیرد. و اجراهایش لحظه های خیره کننده ای می یابد. مایستر ارکستر بابک کوهستانی از جنس صخره و عقاب است! تیزبین است و آرشه ویولنش بال می گشاید. ارکستر به او اطمینان دارد.
مدیر ... دیدن ادامه » اجرایی کنسرت احسان تارخ بود. کنسرت خوب برگزار شد. بروشور دقیق بود و اطلاعات آن مفید و خوب بود. سالن آرام بود، نوازندگان آسوده و بی تنش بودند و این دو وامدار برگزاری شایسته است.
و اما نکته ای تعجب برانگیز: جای اهالی موسیقی خالی بود!
سوال این است:
در مجموع در طول یک سال در یک کشور پهناور، در شهری به وسعت شهر ما، چند کنسرت در این سطح، در این شکل برگزار می شود تا بتوان راحت و آسوده از کنار آن گذشت و به تماشایش نیامد؟
فراموش می کنم. چشمانم را می بندم. موسیقی یکپارچه می شود و مرا با خود می برد. در رودخانه ای با آبی سرد و گوارا غرق می شوم. با رودخانه می روم. وقتی از رود بیرون می آیم که خیابان ها از اجرا دور شده ام.
پس از مدت ها خود را گم می کنم.
پس از مدت ها خود را دوباره می یابم.
بی زمان، آرام، رها، در موسیقیِ زیبا.
هوشیار خیام
۲۸ شهریور ۹۶، نیمه های شب.
... دیدن همه عکس ها »
... دیدن همه عکس ها »
» «رآک د پن» در راه مستقل تهران ... دیدن متن »
اشکان خطیبى با پرفورمنس «قلم را بچرخان» به شب‌شنبه ها مى‌آید.
اجراى موفق «رآک د پن» که سال گذشته در سری اجراهاى «شب شنبه ها» به‌روى صحنه رفت وهمچنین اجرایى در سى و دومین جشنواره موسیقى فجر داشته، به علت استقبال مخاطبین در سرى جدید «شب شنبه ها» در سالن مستقل تهران دوباره به‌روى صحنه مى رود.
این اجرا با محوریت تاثیر موسیقى راک بر طراحى و ایده‌پردازى به روى صحنه مى رود و سهیل دانش اشراقى مدیر هنرى این پروژه بوده و در طول اجرا به تصویرگرى در کنار موسیقى مى‌پردازد .
از دیگر عوامل می‌توان به نیما رمضان (گیتار الکتریک و آکوستیک)، آرش سعیدی (گیتار به یس)، اشکان آبرون (کیبورد)، بردیا امیری (درامز)، سروش عدل (گیتار الکتریک)، مرتضی نجفی (طراح نور)، روزبه خورزنی (صدابردار)، نویسنده متن (نوید ملکی)، اجرای متن (نوید ملکی و نیکی یغمایی)، مصطفی پیرهادی (عکاس)، سارا حدادی (مدیر روابط عمومی و اجرا) و مهرداد تقوی (مدیر صحنه) اشاره کرد.
اجرای داستانی باستانی (البته نوعی روایت جدید از آن) در فضایی تاریخی برای من خیلی خوشایند بود. روایت جدید از این داستان برام جالب بود و خوب از آب در آمده بود. آقای پورناظری بینظیر بودند. مهره اصلی این کنسرت نمایش از نظر من که باعث شد بسیار لذت ببرم، آقای پورناظری و بازی بسیار پخته و مناسب آقای پاکدل و آقای ابر بود.
در مورد جایگاه ها هم برخلاف نظراتی که برخی دوستان گفته بودند و من زیاد امیدی به اینکه بتونم موفق به تماشای مناسب بازی ها بشم، نداشتم، اما هم صدا و هم نمایش به کمک بلندگوها و مانیتورها به خوبی قابل شنیدن و قابل رویت بود (البته شاید بدین دلیل که در سر ردیف ها بودیم، شاید در اواسط ردیف ها کمی مشکل ... دیدن ادامه » تر بوده باشه) در کل برای من خیلی رضایت بخش بود و بسیار شب خوبی رو برای من رقم زد.
نکوداشت زادروز هنرمندان پیشکسوت موسیقی به همت خانه موزه استاد معین-امیرجاهد و با همکاری خانه موسیقی برگزار شد. لازم به ذکر است هنرمندانی چون محمد اسماعیلی(استاد پیشکسوت تنبک)، حسین علیزاده(آهنگساز و استاد موسیقی ایرانی)، دکتر محمد سریر(آهنگساز)، حسن فدائیان(خواننده)، محسن الهامیان(استاد ئتوری موسیقی) و محمد ساعد (آهنگساز) در این جشن حضور داشتند.
فضای دلنشین کاخ سعدآباد میزبان کنسرت نمایش سی بود تلفیق هایی از این دست که این روزها بسیار می شنویم و می بینیم تلاشی که سعی می شود انسان امروزی را به هویت دیرین خود رجوع دهد و برای لحظاتی هرچند کوتاه تلنگری بر ذهن و اعتقاداتی بزند که گذر زمان غبار نسیان بر آن پاشیده است. در این نمایش تصاویر چشم گیر ویدیو مپینگ و صدای ملکوتی همایون شجریان شروع خوبی را به بیننده نوید می دهد. شروعی که با بازی زیبای صابر ابر که به حق می توان گفت اثرگذارترین و پررنگ ترین فرد نمایشی این اتفاق است شور دیدن را دو چندان می سازد اما شور این اتفاق پس از ختم اولین منولوگ صابر ابر و ورود رادان با بازی سرد و بی روح خود در نقش زال فروکش می کند این روند با سایر بازیگرانی که هیچ یک اندازه تصورات ما از نقش های زال و رستم و اسفندیار و ... دیدن ادامه » سهراب نسیتند پیاپی رو به جلو می تازد. زبان هیجانی آن ها فقط در فریاد زدن خلاصه شده است. حرکات خشک و غیر هماهنگ و گاه زاید در طول نمایش خستگی را دوچندان می کند دیالوگ های ساده با بازی سطحی بازیگران که نه تنها درخور و معرف شخصیت های شاهنامه ایران زمین نیست و هیچگونه خروش ایرانی بودن را در شریان های تنت نمی جوشاند بلکه پا را فراتر می گذارد و در قسمت هایی از نقل نادرست شاهنامه مخاطب را به انحراف می کشاند (نجات ایران از دست گشتاسب، شکست رستم از اسفندیار در مواجهه اولیه، تصمیم سهراب در به بندکشیدن رستم، چگونگی ابراز عشق زال به رودابه و فرایند رسیدن به او و معلق بودن زال آن هم در مدت زمان طولانی از گیسوان رودابه که در دیالوگهای بعدی ریسمان عنوان می شود، وجود پری و گفتارش با زال) به هر روی به نظر می رسد تمامی تلاش کارگردان ایجاد پیوستگی بین شرایط روز جامعه با نیاکان ماست، زنده کردن ارزش ها و آرمانهایی که امروزه یا مفقود شده و یا در حال فراموشی است. پرسشی که رودابه در گفتمان خود با زال در مقابل تماشاچی خود می گذارد: آیا رستم باید اسفندیار را بکشد که در آن مرگ تهمتن و جوانمردی است یا رستم به کشتن سهراب برسد که رواج فرزند کشی است، یا آیا می بایست اسفندیار به کشتن رستم اقدام کند که رویای آزادی نسل آینده را در نطفه خفه می کند یا کشتن رستم توسط سهراب که رواج پدر کشی به نسل بعد است، تمامی اندیشه های کارگردان و نویسنده نمایش را آشکار می سازد. در نهایت اگرچه کارگردان نمایش نتوانسته لحظات حماسی و هیجانی را در دل تماشاگران بنشاند اما تلاش ایشان و تیم اجرایی در نگاه به شاهنامه قابل ستودن است. امیدواریم عامل های مزاحم محیطی (صدا و حرکات هلی شات فیلمبرداری، حرکات کرین های فیلمبرداری، رفت و آمد مردم، خاموش و روشن شدن پروژکتورها، صندلیهای نامناسب، دید نامناسب ناشی از چیدمان صندلیها در یک سطح بدون رعایت شیب) در حین اجرا نیز که نمی توان از آن براحتی گذشت، در اجراهای آینده حذف و به حقوق تماشاگر احترام گذاشته شود.
...Amir... و مریم زارعی این را دوست دارند
http://mantagheha.com/article/96#
لطفا زمان کنسرت رو تمدید کنید. با تشکر
تلگرام 09301064560
... دیدن همه عکس ها »
من برای امشب 18 شهریور 1عدد بلیط نمایش رو خریدارم اگر کسی بلیط داره و نمیتونه برای دیدن نمایش حضور پیدا کنه لطفا به این شماره پیام بده
09158998789
دوستان اگر کسی برای این دو شب باقی مانده یک یا دو بلیط داره بسیار خوشحال میشم با من تماس بگیره.
شماره تماس:09128022814
با سپاس
... دیدن همه عکس ها »
... دیدن همه عکس ها »
با اینکه من در جایگاه نمیروز بودم و فکر میکردم فقط بتونم صدای همایون عزیز رو بشنوم ولی همه چی خوب بود و با مانیتورهای که وجود داشت میشد صحنه رو کاملا دید ، نور پردازی، صحنه و بازی ها به نطرم عالی بود، اجرا هم که فوق العاده بود.
ورود افراد به محوطه بعد اجرا هم واقعا زیاد طول نکشید.
در کل همه چی خوب بود.
بخشی از آمار تیوال
