نقد فیلم دندان نیش:

⭐️آدم‌ها نادان به دنیا می‌آیند نه احمق آن‌ها توسط آموزش اشتباه احمق می‌شوند.

⭐️به نظرم این فیلم یک کمدی است، کمدیِ با رفتارهای دیکتاتوری...

⭐️در ابتدا با فضائی آرام و با نظم آغاز می‌شود و رفته رفته با ورود شخصیتی بیرونی که کنش محوری را رقم می‌زند به نوعی آشفتگی نزدیک می‌شود

⭐️فیلمی خاص با موضوعی عجیب، ترسناک و بکر

⭐️ پدرسالاری ترسناک حاکم بر فضای زندان/خانه

⭐️ رهایی از این خانه/زندان ممکن نیست

⭐️ ... دیدن ادامه ›› آدم‌ها نادان به دنیا می‌آیند نه احمق آن‌ها توسط آموزش اشتباه احمق می‌شوند

⭐️ فیلم فضائی عجیب و غیر قابل فهم مواجهیم که گوئی برای درک آن ناچاریم زبان ساختاری فیلم را همچون یک زبان بیگانه یاد بگیریم و بر اساس زبان جدید، موقعیت‌ها و جریان فیلم را ترجمه کنیم.

⭐️ تصویر پدر در طول فیلم بارها با تصویر چهره‌های سران کمونیسم همچون لنین و استالین مقایسه می‌شود که در تصویری بازنمائی می‌شود که پسر در حال نقاشی آن است

⭐️در این فیلم گربه دشمن اعضای خانواده است. در یک صحنۀ ناراحت کننده می‌بینیم پسر خانواده چگونه گربه‌ای را می‌کشد که در باغ خانه دنبال غذاست. اما سگ در خانواده تقدیس می‌شود و اعضای خانواده باهم صدای سگ درمی‌آورند. از اینجا می‌توان گفت به تفاوت ساختاری این دو حیوان هم توجه شده. سگ تحت تربیت قرار می‌گیرد و کاملا مطیع و وفادار است و این خصلتی است که دیکتاتورها می‌پسندند: اطاعت و وفاداری برعکس گربه که موجود خودپسندی است .

⭐️لانتیموس در دندان نیش به درستی نشان می‌دهد چگونه تفکر اتوپیایی و در را بستن به روی بیرون و آن را خطر و دشمن دانستن در نهایت باعث سقوط و شکست درونی می‌شود و چگونه پافشاری شدید بر اخلاق به بی‌اخلاقی می‌انجامد (روابط جنسی خواهر و برادر باهم)

⭐️دیالوگی نیز در فیلم «مارمولک» ساختۀ «کمال تبریزی» وجود داشت که همین نکته را گوشزد می‌کرد: «انقدر به بچه‌هایتان فشار می‌آورید بروند بهشت که از آن طرفِ جهنم بیرون می‌زنند»!

⭐️نهایتا این فیلم دهن کجی به افراد پاستوریزه، سیستم آموزشی کودن پرور، دیکتاتوری و بسته بودن سیاسی و عدم ارتباط با جهان و تلنگری است برای تأمل در نسبی بودن اخلاق.

⭐️فیلم با پایانی کاملاً مشوش، سرگردان و با تعلیق به پایان می‌رسد.

⭐️فیلم Dogtooth دندان نیش (با نام اصلی: Kynodontas) به نویسندگی و کارگردانی یورگوس لانتیموس با همراهی اف تیمیس فیلیپو در بخش نویسندگی محصول سال ۲۰۰۹ است که موفق شد جایزه‌‌ی جشنواره‌‌ی کن را در بخش کارهای نو کسب کند. این فیلم همچنین برای رشته‌‌ی بهترین فیلم خارجی زبان، کاندیدای اسکار در سال ۲۰۱۰ شد.



خلاصه داستان:

خانواده‌ای تحت حکومت دیکتاتوری یک پدر زندگی می‌کنند. پدر خانواده تعاریف واژه‌ها را عوض کرده و اجازه نمی‌دهد اعضای خانواده از منزل بیرون بروند و اعضا خانواده را در فضایی کاملاً ایزوله و دور از اجتماع نگه می‌دارد و جهانی متفاوت از دنیای بیرون برای خانواده ترسیم کرده.

فرزندان جوان خانواده تا به حال از منزل خارج نشده‌اند و از فضای بیرون تصوری وحشتناک دارند. دختر خانواده که با یک نوار ویدویی با دنیای بیرون آشنا می‌شود سعی می‌کند که از خانه فرار کند و در این راه از هیچ کاری کوتاهی نمی‌کند