نمایش در قلب ایده خود (رگ) بر اساس درامی واقعی و تاریخی شکل می گیرد و در بستری انتزاعی به پی رنگ های درونی سفر می کند؛

پلات اصلی ، روایتی از ٣ سرباز وطن (٢ سرباز و یک سرجوخه مافوق) در مسیر پلی آهنی بر رود ارس که به هویتی ملّی بدل می گردند و مبتنی بر نظریه اجرا و مدیوم تئاتر حضور یک پرده خوان با کاراکتر سرباز در لباس رسمی روز (با بازی محسن بهرامی) گذشته را به حال پیوند می زند و حین تعویض صحنه ها در قالب راوی به تک گویی و مونودرامی می پردازد تا در فهم قصه به مخاطب کمک کند؛

آنچه که بیشتر نظر مرا جلب کرد طراحی صحنه کارآمد با توجه به کوچک بودن بلک باکس موجود بود و البته صدای افکتهای صوتی و موزیکال صحنه که در خلق نوستالژیک اثر و خیالات شیرین مؤثر بود؛

بازی وحید آقاپور در نقش سرباز عبدالله شهریاری و عرفان ابراهیمی در نقش محمد هاشمی بسیار دقیق و تمرین شده بود و کارکرد لهجه شیرین آذری با توجه به لوکیشن واقعه و تعویض آن با زبان فارسی به واسطه فهم مکمل دیالوگهای صحنه ها جالب و مؤثر بود به نحوی که مخاطب هم در فضای زبان اصلی روایت قرار می گیرد و هم اینکه بصورت مکمل و هوشمندانه برخی دیالوگها از زبان کاراکترها به زبان فارسی روایت می شود تا مخاطب فارسی زبان با کلیت داستان دچار مشکل نشود، ضمن آنکه راوی نیز با زبان فارسی در پرداخت خط اصلی نمایش کمک می کند؛

جنس دیالوگها در قالب طنز برای خلق فضای دراماتیک و پایان تلخ نمایش اثرگذار است و به نحوی ضرب آهنگ نمایش را به واسطه تعاملی شاد با مخاطب حفظ می کند و اینکه کیفیت ایده اصلی و نو بودن قصه قهرمانی در دل واقعی بودن داستان برای مخاطب تا حد بالایی قابل پیگیری و همچنین قابلیت همذات پنداری دارد؛

خرده پی رنگ های خانوادگی سه سرباز بصورت متوالی بر چگالی دراماتیک داستان می افزاید و پایان تراژیک قصه بر اساس کانسپت ایثار به موازات ایده رگ (رگ غیرت) و البته با تأویل رود ارس در القای رگی خروشان و جاری در طبیعت بکر سرزمین مرزی القای چارچوبی ذهنیست تا نویسنده برایند تمامی این مؤلفه ها را پس از خروج از سالن به هم گره زده و لذتی وافر را نصیب روح و جان کند؛

طراحی لباس ها اگرچه دقیق و به نظر مربوط به دهه ٢٠ شمسی می مانست منتها بهتر بود لباس سربازان جدا مانده از مرکز(تبریز) برای ماه ها کمی کهنه تر بنظر می رسید؛

تعویض ... دیدن ادامه » نقشهای الناز،گلسان،سلما برای خانم شه پرست بهتر بود با گریمی متفاوت در بین نقش ها رخ دهد چرا که گاهاً مخاطب در تعویض این سه شخصیت ممکن است دچار ابهام و گنگی گردد، ولی از بازی بسیار خوب ایشان نمی توان چشم پوشی کرد؛

آکسسوارهای خلق صحنه ها بسیار مناسب و مطابق با زمان واقعه است ولی تنها جدا کردن صحنه های خانوادگی و منطقه جنگی بهتر بود با یک جداکننده (غیر از نور صحنه) رخ می داد تا حین اجرای صحنه های خانواده ها مخاطب با بک استیجی که صحنه منطقه جنگی است روبرو نشود؛

اگرچه اجرا ٩٠ دقیقه است ولی ریتم اجرا ، تقسیم اطلاعات ، کیفیت پلات ، دیالوگها ، فرامتنها و تعویض صحنه ها به گونه ایست که مخاطب خسته نمی شود.

از جناب آقای ایوب آقاخانی و تیم خوبشان برای اجرای دلنشین رگ کمال تشکر را دارم.