کم بود اما قد یه 100 صفحه کتاب حرف داشت.ممنون فاطمه

تا نام دوست می شنوم از زبان خویش
آینه پیش آرم و بوسم دهان خویش
بازار بوسه گر چه ز رونق فتاده است
غم نیست خود خرید کنیم از دکان خویش
نامش چو غیر می برد از هوش می رویم
وای از دمی که خود شنویم از دهان خویش
ما عاشقیم و زود دل از دست می دهیم
زین پیش بسی کرده ایم امتحان خویش

این شعر رو آقای صالح علا در یکی از برنامه های رادیوئی شبکه پیام خووندن . فکر میکنم از سروده های خودشونه .

اما وفادار ... وفادار ...!


عالی بود..


ممنون..