با اینکه با بیشتر متنتون موافق نبودم ولى متن زیبایى نوشتین .
ممنون از این متن دلنشینتون .

@ بیتای عزیز:مرسی که نوشته های منو میخونی و باهاشون گاهی هم مخالفی،به دوست خوبی مثل شما افتخار می کنم

@خانم خلج هدایتی نازنین:ممنون با اینکه مخالف متن من بودین ولی دوستش داشتین.چه پارادوکس دلنشینی

حسام جان
بخش نخست را بس خوش رقم زده ای .دوستش دارم و ممنونم . بلی گِرِهی که به جای باز شدن قیچی شود هم چنان گره می ماند .ستونی که درست مهندسی شده باشد چه جای ریختن دارد.من دیشب نمایش را دیدم و غرق بازی زیبای عاطفه جان نوری شدم که " دوران سرکشی و نرگسش " هنوز بر دل ِخاطره ام ثبت است . جالب این است که هر وقت دلتنگ مهمی می شویم باقی دلبرانه ها را که در نزدیکی مان هستند کمی آن طرف تر در می یابیم و من این دلتنگی را با به آغوش گرفتن هنرمند توانایمان عاطفه جان و اعتراض به غیبتش تقلیل دادم و از آن پس دیدم بازی بسیار زیبای افشین جان هاشمی چه بی حد بر دلم نشسته است .به حق هر دو توانایند .