نمایش رو دوست داشتم. نمایشنامه تا حد زیادی شبیه نمایش نامه های ماتین مک دونا بود. اما بعنوان یک نمایشنامه ایرانی جالب و خلاقانه بود. بازی ها عالی و طراحی لباس و صحنه خیلی خوب بود. موسیقی هم به درستی تنظیم و انتخاب شده بود. (از نظر من انتخاب موسیقی برای نمایش از انتخاب بازیگر هم مهمتره، چون به تنهایی چندین نقش رو میتونه بازی کنه)
خیلی اتفاقی به دیدن این نمایش رفتم اما واقعا از خیلی از نمایش هایی که برنامه ریزی شده رفتم و تماشا کردم، بیشتر لذت بردم.
به دست اندر کاران این نمایش خسته نباشید میگم.

با اینکه هر چی فکر میکنم ایراد آنچنانی ای به این نمایش وارد نمیدونم، اما از نظر مضمون و فرم، نمایشی نبود که ازش لذت ببرم. یعنی این سبک نمایش برای من جذابیت نداشت. اما تقابل طنز و تراژدی رو به شیوه خوبی در کنار هم قرار داده بودند. بدون اینکه قسمت طنزش به هجو نزدیک بشه. برخی قسمت ها ریتم صحبت ها خیلی تند میشد و فهم کلام کمی مشکل بود. یک قسمت رو متوجه نشدم، از لحاظ کاراکتر سرگرد شایان، آیا نویسنده و یا کارگردان این دو وجهی بودن کاراکتر رو خودشون برگزیده بودند یا شخصت خوب در نیامده بود؟ یا بازیگر خوب نشونش نداده بود؟ اینکه نرمشی که در خیلی از قسمت ها در کردار داشت، با چشم پوشی نهاییش از واقعیت، کمی تضاد داشت. این تضاد از اجزای واقعی کارکتر بود یا نبود؟

از آقای غنی زاده چیزی کم تر از این نمیشد انتظار داشت. امیدوارم هیچ نقدی از کارشون رو نخونن و با همین معیاری که دارند باز هم نمایش و فیلم بسازند. خوب، خوب است. نیاز به توضیح ندارد.

نسخه اکران شده یکسری شبهات را در ذهن بیننده ایجاد میکنه که طبیعی هم هست اما نسخه کارگردان کاملا بر آن شبهات موجود فائق آمده و تماشاگر جواب برخی سوالهایی که براش ایجاد شده رو میگیره. من در مجموع قبل دیدن نسخه کارگردان هم فیلم را خیلی دوست داشتم. فیلم بسیار خوش ساختی هست.

در وهله اول میخوام خسته نباشید بگم به دو بازیگر توانای این نمایش. بازی آقای گرجی را بار اولی بود که میدیدم و زبان من قاصر هست از تحسین ایشون. نمیدونم دیگه چکار میشد برای این نقش کرد که آقای گرجی نکردند. بی نظیر بود. در اینکه اینقدر این دو بازیگر عالی بازی کرده بودند، نمایشنامه عالی این کار نمیتونه بی تاثیر باشه. اینقدر شخصیت پردازی ها عالی بود و کاراکتر ها فرمولیزه شده بودند که با وجود این دو بازیگر توانا نمیشد ما شاهد چنین نمایش بی نظیری نباشیم.
در مجموع، هماهنگی، بُعد دادن و پرداخت یک کارگردان بسیار عالی باید باشه که چنین کاری از آب در بیاد. من اولین نمایشی بود که از آقای برهمنی دیدم. اما محاله دیگه کاری از ایشون رو از دست بدم. بعد از می سی سی پی نشسته می میرد مطمین بودم دیگه نمیتونم تئاتر خوب ببینم و ندیدم هم. اما واقعا این نمایش هیچ چیزی کم نداشت. چقدر میشه درگیری شخصیت را با بیمعنایی به تصویر کشید؟ چقدر میشه تقلا کرد؟ چقدر میشه یک مغز سرکش رو آروم کرد و نتونست. چقدر میتونه کامو سخت خوان باشه در اسطوره سیزیف اما چقدر میشه تمام بطن اون کتاب و حتی کتاب های دیگر را این نمایش با بهترین رنگ و لعاب بیرون بکشه و براش یک داستان بسازه.
واقعا نمایش هایی اینچنین به عرصه تئاتر ادای دین میکنن. در این برهه که ما شاهد نمایش های توخالی گیشه پسند هستیم، چنین نمایش هایی جواهرند.
نورپردازی، موسیقی، طراحی لباس بسیار عالی بود. البته چگونگی تناسب لباس های دو نقش را در برخی صحنه ها من متوجه نشدم. اما قطعا دلیلی پشتت بوده.
به کارگردان، نویسنده و بازیگران این نمایش تبریک میگم و خیلی خوشحالم که در این هفته پایانی، مجدد این نمایش رو تماشا میکنم.

دلیل این حجم از نظرات منفی در رابطه با این فیلم برام خیلی تعجب آور بود. به نظر من، این فیلم از خیلی از فیلم هایی که صرفا برای گیشه تهیه و ساخته می شوند، احترام بیشتری برای تماشاگر قائل هست. مانند خیلی از فیلم های کمدی سخیف که متاسفانه این روزها زیاد شاهدشان هستیم، بی ارزش نبود. حرف برای گفتن زیاد داشت، کاملا در فضای فیلم های آقای کاهانی پرسه می زد. از نظر فنی، فکر نکنم ایراد زیادی بر فیلم وارد باشد. موسیقی بسیار خوبی داشت. حرف های زده نشده در فیلم خیلی خوب بود، نقطه ضعف فیلم و تنها چیزی که اینقدر باعث ایجاد نظرات غیر مثبت در رابطه با این فیلم شده، الکن بودن زبان فیلم هست در انتقال مضمون. به نظر من هرچقدر هم نویسنده لازم بدونه که در لفافه مضمون رو منتقل کنه، اما واقعا لازم به این حجم از پیچیدگی نیست. اگر آقای کاهانی، کمی زبان سلیس تری برای انتقال مضمون پیدا میکردند، مطمینا با این حجم از گنگی برای تماشاگر مواجه نمی شدند. اما واقعا فیلم بدی نبود و البته باید گفت که با این وجود فقط با سلیقه افراد کمی مطابقت دارد.
این فیلم من رو خیلی یاد ذهن آشفته ی کاراکتر فیلم مستاجر از رومن پولانسکی انداخت. ذهن آشفته ای که تمام حوادثی که برای آن کاراکتر پیش می آید ناشی از ذهن خود کاراکتر است و تمام فضای سیاه داستان را خود کاراکتر برای خود ایجاد می کند. اما در فیلم مستاجر (کلا در داستان اصلی هم که نوشته رولان توپور است) از ابتدا مرز بین خیال و واقعیت تا حد زیادی مشخص است. اما در این فیلم چون از همان ابتدا تماشاگر به خیالات شخصیت ها پرتاب می شود و مرزی بین خیال و ذهن آن ها وجود ندارد، قصه برای تماشاگر گنگ می ماند و بی معنی به نظر می رسد.

یک چیزی از فیلم توی مغزم جا مونده، که نمیشه درش آورد. مجبور می شم همش برم ببینمش. این دیگه چه فیلمیه؟ کی از سر آدم میفته؟ هر کارگردان موظف هست تاریخ ماندگاری اثرش رو در ذهن تماشاگر مشخص کنه. این رو هم آقای سیدی باید بدونن، هم آقای غنی زاده. :)
یا اینکه بعد از بار سوم چهارم، دیگه دیدن آثارشون رو رایگان کنن برای فردی که چند بار کارشون رو میبینه. :)

با اختلاف زیاد بهترین نمایشی بود که دیدم. هیچ کدام از تئاترهای آقای غنی زاده من رو دلزده نکرده. اما این یکی دیگه غوغا کرد. فکر نکنم دیگه به این زودی ها بشه تئاتری با این کیفیت و باریک بینی دید. عالی بود. روح دورنمات رو شاد کردی آقای غنی زاده. و چقدر بی نظیره آقای افشاری. بدرخشید.

عالی بود. دیگه بیشتر از این چی میشه گفت؟

لطفا تمدید کنید

یک نمایش خیلی معمولی. نه بد و نه خوب. تصور کردم آقای پیروزفر خیلی روی بکر بودن نمایشنامه تاکید داشتن. کاش بیشتر تاکیدشون بر انتخاب نمایشنامه جذاب تری بود. اما واقعا میشد نمایشنامه بهتری رو انتخاب میکردن. نمایشنامه نکات ظریف مستتر داشت اما بیننده رو اصلا سر هیجان نمیاورد و خیلی خطی جلو میرفت و جذابیتی نداشت. کلا آدم سخت گیری در تماشای تئاتر نیستم، به همین دلیل نمیتونم بگم نمایش بدی بود. اما عالی هم نبود. بازی آقای بهبودی خیلی خوب بود و نقطه قوت نمایش بازی ایشون بود. منتها مطمئنا هماهنگ با نقششون در نمایش، اکثریت بخاطر توانایی بازی ایشون به تماشای این تئاتر نیومده بودن و عجبا که ایتقدر سریع بلیطهای این نمایش به اتمام میرسن.

نمایش بدی نبود اما خب خیلی هم همه چی تموم نبود. یکم بلاتکلیف بود. در اینکه سر صحبتش با کی هست و از چی هست. خودش رو نقد میکنه یا شرایطش رو. اما اگر بخوام کلی و در مجموع نتیجه گیری کنم، نمایش متوسطی بود. بیشتر سرگرم کننده بود. اما برای من نکته ی جذابی در ذهنم باقی نگذاشت که بخواد بعد نمایش هم ذهنم رو درگیر کنه.
* اجرای دیروز کمی دیر شروع شد. چون اجرای قبلیش دیر تموم شده بود. امیدوارم کمی هماهنگتر عمل کنن

سلام. دوستان لطفا اگر کسی دو بلیط در ردیفهای جلویی و جای مناسب برای روز شنبه یا دوشنبه هفته آینده سانس ساعت ۱۹ داره که نمیتونه خودش تشریف ببره، به بنده اطلاع بده. تشکر