تو نمی‌میری
همچون پرچمی که سربازان بسیاری
در آن شلیک کرده باشند
هرشب به هنگام باد
ماه را از خود عبور می‌دهی

در تو سر گوزنی را دیدم
که هنوز شاخ‌هایش به سمت کوهستان
کج بود

چشمه‌ای
که پرندگان زیادی را شیر می‌داد

چطور می‌تواند مرگ
از تو
تنها گودالی را پر کند؟

«رضا بروسان»