یادمه سال 90 که این نمایش رو دیدم، کلی خوشم اومد و به همه توصیه میکردم که برین ببینین ولی امشب دیدن این نمایش برام یه حال گیری بزرگ بود و پیش خودم شرمنده دوستایی بودم که به توصیه من اومده بودن کار رو ببینن. (گرچه اونا خوششون اومده بود)
به نظرم داستان نمایش یه برش سطحی بود از چیزی که ادعای طرح و روایتش رو داشت و تنها شخصیتی که میشد بهش گفت واقعی و آدم ما به ازای بیرونی براش سراغ داشت نقش آرش بود و از اون طرف اصلا برای من نقش خانم های داستان باور پذیر نبود.