تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
مجموعه تئاتر لبخند
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایرانمال
خانه هنرمندان ایران
خانه نمایش داS3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.90 : 01:53:34
دیگر جوان نمی شوم
و دیگر جوان نمی شوم
نه به وعده عشق و نه وعده چشمان تو
... و دیگر به شوق نمی آیم
نه در بازی باد و نه در رقص گیسوان تو
چه نامرادی تلخی
و دریغا
چه تلخ تلخ فرو می ریزم
با سنگینی این غربت عمیق
در سرزمین اجدادی خویش
و دریغا
چه عطشناک و پریشان ... دیدن ادامه ›› پیر می شوم
در بارش این گستره تشویش
در خانه خورشیدها ، خاطره ها
دریغا
چه بی برگ و بار لال می شوم
در دور دست آن گلها ، گمانها ، گفتگو
و مگر فراموش می شود؟
سرانجام آن جست و جو ها و آن چشمه و
چشم انداز آواز و آرزوها
و مگر فراموش می شود آن بهاری که آمده بود
با رقص شکوفه هایش و وعده همان بهار
که در کرامت درختان تابستانیش
هیچ سبد و سفره ای بی نصیب نخواهد ماند
از سرشاری میوه های مهربانیش
و دریغا بر من
چگونه فراموش می شود سبدها وسفره هایی که
سالهاست نه سیب را می شناسند و نه مهربانی را
و دریغا بر من
چه لال و بی برگ و بار پیر می شوم
در این سوی دیوارهایی که از من
دزدیده اند سیب را و
جانمایه سرودهای جوانی را
و دیگر جوان نمی شوم
نه به وعده این بهاری که آمده است
و نه به وعده آن شکوفه های نو شکسته
محمد رضا عبدالملکیان
و دیگر جوان نمی شوم
نه به وعده عشق و نه وعده چشمان تو
... و دیگر به شوق نمی آیم
نه در بازی باد و نه در رقص گیسوان تو
چه نامرادی تلخی
و دریغا
چه تلخ تلخ فرو می ریزم
با سنگینی این غربت عمیق
در سرزمین اجدادی خویش
و دریغا
چه عطشناک و پریشان ... دیدن ادامه ›› پیر می شوم
در بارش این گستره تشویش
در خانه خورشیدها ، خاطره ها
دریغا
چه بی برگ و بار لال می شوم
در دور دست آن گلها ، گمانها ، گفتگو
و مگر فراموش می شود؟
سرانجام آن جست و جو ها و آن چشمه و
چشم انداز آواز و آرزوها
و مگر فراموش می شود آن بهاری که آمده بود
با رقص شکوفه هایش و وعده همان بهار
که در کرامت درختان تابستانیش
هیچ سبد و سفره ای بی نصیب نخواهد ماند
از سرشاری میوه های مهربانیش
و دریغا بر من
چگونه فراموش می شود سبدها وسفره هایی که
سالهاست نه سیب را می شناسند و نه مهربانی را
و دریغا بر من
چه لال و بی برگ و بار پیر می شوم
در این سوی دیوارهایی که از من
دزدیده اند سیب را و
جانمایه سرودهای جوانی را
و دیگر جوان نمی شوم
نه به وعده این بهاری که آمده است
و نه به وعده آن شکوفه های نو شکسته
محمد رضا عبدالملکیان
ابرشیر (ardeshir.cloudy)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۷ دی ۱۳۹۲
دوست داشتم بزنم دوست دارم اما خیلی تلخ بود خیلی .. باید از هر سنی که توش هستیم لذت برد و بهش نازید
آیا میشود؟
چگونه فراموش می شود سبدها وسفره هایی که
سالهاست نه سیب را می شناسند و نه مهربانی را
آیا میشود؟
چگونه فراموش می شود سبدها وسفره هایی که
سالهاست نه سیب را می شناسند و نه مهربانی را
۰۳ تیر ۱۳۹۳
دوستدارم
پاسخ
بله درسته جناب ابرشیر گرامی تلخ ست خیلی تلخ .
بله باید از هر سنی که توش هستیم لذت ببریم
ولی نمی دانم آیا زمانه این اجازه را به ما می دهد ؟
ناگهان دلت می گیرد........
از فاصله ی بین آنچه که می خواستی......
و آنچه که هستی........
بله باید از هر سنی که توش هستیم لذت ببریم
ولی نمی دانم آیا زمانه این اجازه را به ما می دهد ؟
ناگهان دلت می گیرد........
از فاصله ی بین آنچه که می خواستی......
و آنچه که هستی........
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۲,۰۷۳,۰۰۰ نفر
+۳۴,۳۲۰ برنامه
+۱۲,۴۱۴,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۶,۰۶۱ برگه
۹,۸۹۱ آلبوم
۵,۶۵۵ پادکست
