تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
مجموعه تئاتر لبخند
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
بلک باکس ایرانمال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهران
خانه هنرمندان ایران
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:41:07
مجله عصر فرهنگ در زمینه فرهنگ، هنر و اندیشه فعالیت می کند و مایل است با تمام فعالان این عرصه ارتباط برقرار کند. در صورتی که مایل هستید با ما ارتباط برقرار کنید، ایمیل بزنید. ایمیل عصر فرهنگ، فعال است و همکاران روابط عمومی ما به سرعت به شما پاسخ خواهند داد.
شماره تماس با روابط عمومی در واتساپ:
09210933936
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
گفتگوی عصر فرهنگ با شاهین چگینی؛
هیچ کدام از وعده های داده شده عملی نشد / خانه تئاتر نماینده تئاتری ها نیست
- ما نمایشنامه ها را به صورت نویسنده محور برای تمرین و اجرا انتخاب می کنیم. یاسمینا رضا هم یکی از کسانی بود که از قبل به سراغش رفته بودیم و آثاری از او را برای اجرا انتخاب کرده بودیم. روی چند تا از متن های او شامل «بلافیگورا»، «خدای کشتار» و «زندگی ضرب در سه» قبلا کار کرده بودیم و حالا هم که نمایش اسپانیایی ها را از او به روی صحنه برده ایم. پرونده بعدی تراژدی های یونان است که سه نمایشنامه مده آ، الکترا و آنتیگونه را به همین شیوه قرار است با بچه ها تمرین کنیم و تا سال آینده اولین کار آماده می شود که روی صحنه برود.
- به شخصه با هرجایی که امید نتیجه داشتم، صحبت کردم؛ از جایگاه شخصی خودم نامه نگاری کردم، جلساتی با نائب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس داشتم؛ هم با مسئولین قدیم صحبت کردیم و هم با مسئولین جدید. از طرف مجلس به وزیر نامه زده شد که نسبت به بخش خصوصی مساعدتهایی صورت گیرد. چون دستاورد تماشاخانههای ... دیدن ادامه ›› خصوصی دستاوردی ۱۲ سال است و حالا حیف است که به خاطر مسئله کرونا و شیوع این بیماری دچار آسیب شود. ولی متاسفانه هیچکدام از وعده هایی که داده شد عملی نشد.
- در شرایطی که تمام رستورانها، پاساژها، کافه ها و مشاغل باز بودند به یکباره اعلام کردند که تئاتر تعطیل است. انگار فقط زورشان به تئاتر میرسید، حتی سینماداران هم در برابر تعطیلی مقاومت کردند اما مدیر تئاتری ما تنها کارش اطلاع رسانی و اخبار شده است. در صورتی که می بایست برای حل مشکلات و پیشگیری از مشکلات بعدی تدابیری می اندیشیدند.
- متاسفانه جامعه تئاتری از نبود همدلی و اتحاد رنج می برد. در همین مسئله کرونا دیدیم که سینمادارها همگی با هم متحد شدند و زیر بار تعطیلی سینماها نرفتند و این اتحاد هم موثر بود. جای چنین اتحادی در جامعه تئاتری خالی است و متاسفانه اهالی تئاتر با یکدیگر همدل نیستند. خانه تئاتر مشخص نیست که چه کار دارد می کند.
متن کامل را در عصر فرهنگ مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=120232
.
هیچ کدام از وعده های داده شده عملی نشد / خانه تئاتر نماینده تئاتری ها نیست
- ما نمایشنامه ها را به صورت نویسنده محور برای تمرین و اجرا انتخاب می کنیم. یاسمینا رضا هم یکی از کسانی بود که از قبل به سراغش رفته بودیم و آثاری از او را برای اجرا انتخاب کرده بودیم. روی چند تا از متن های او شامل «بلافیگورا»، «خدای کشتار» و «زندگی ضرب در سه» قبلا کار کرده بودیم و حالا هم که نمایش اسپانیایی ها را از او به روی صحنه برده ایم. پرونده بعدی تراژدی های یونان است که سه نمایشنامه مده آ، الکترا و آنتیگونه را به همین شیوه قرار است با بچه ها تمرین کنیم و تا سال آینده اولین کار آماده می شود که روی صحنه برود.
- به شخصه با هرجایی که امید نتیجه داشتم، صحبت کردم؛ از جایگاه شخصی خودم نامه نگاری کردم، جلساتی با نائب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس داشتم؛ هم با مسئولین قدیم صحبت کردیم و هم با مسئولین جدید. از طرف مجلس به وزیر نامه زده شد که نسبت به بخش خصوصی مساعدتهایی صورت گیرد. چون دستاورد تماشاخانههای ... دیدن ادامه ›› خصوصی دستاوردی ۱۲ سال است و حالا حیف است که به خاطر مسئله کرونا و شیوع این بیماری دچار آسیب شود. ولی متاسفانه هیچکدام از وعده هایی که داده شد عملی نشد.
- در شرایطی که تمام رستورانها، پاساژها، کافه ها و مشاغل باز بودند به یکباره اعلام کردند که تئاتر تعطیل است. انگار فقط زورشان به تئاتر میرسید، حتی سینماداران هم در برابر تعطیلی مقاومت کردند اما مدیر تئاتری ما تنها کارش اطلاع رسانی و اخبار شده است. در صورتی که می بایست برای حل مشکلات و پیشگیری از مشکلات بعدی تدابیری می اندیشیدند.
- متاسفانه جامعه تئاتری از نبود همدلی و اتحاد رنج می برد. در همین مسئله کرونا دیدیم که سینمادارها همگی با هم متحد شدند و زیر بار تعطیلی سینماها نرفتند و این اتحاد هم موثر بود. جای چنین اتحادی در جامعه تئاتری خالی است و متاسفانه اهالی تئاتر با یکدیگر همدل نیستند. خانه تئاتر مشخص نیست که چه کار دارد می کند.
متن کامل را در عصر فرهنگ مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=120232
.
امیرمسعود فدائی، رویا کاظمی، امیر مسعود و آروین مقدمی این را
خواندند
شاهین حیدری فیروزآبادی این را دوست دارد
شاهین حیدری فیروزآبادی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ردپای رویای شخصی در یک رئال دراماتیزه!
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد):
“حجم اضافه کاریهای خارج از فرم، در کنار تعصب بیش از اندازه به امیال و رویاهای شخصی در پردازش داستان منجر شده تا رئالی جذاب با درامی خوش فرم دائماً از نقطه کانونی جذاب و آرمانی خود فاصله ... دیدن ادامه ›› بگیرد”.
نوشتن درباره نمایش “صندلی شماره ۱۳” هم شوق انگیز است به خاطر موقعیتهای جذابی که در لابلای پیرنگ ها ایجاد کرده و هم دشوار است چون انبوهی از اشارات در آن وجود دارد که به درستی در ریل خط داستانی گنجانده نشده است، گاهی تو را درگیر خودش میکند و گاهی هم به آنچنان رکودی دچار میشود که فقط باید تحملش کرد تا بگذرد… .
متن کامل یادداشت را در عصر فرهنگ بخوانید:
https://asr-farhang.ir/?p=115533
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد):
“حجم اضافه کاریهای خارج از فرم، در کنار تعصب بیش از اندازه به امیال و رویاهای شخصی در پردازش داستان منجر شده تا رئالی جذاب با درامی خوش فرم دائماً از نقطه کانونی جذاب و آرمانی خود فاصله ... دیدن ادامه ›› بگیرد”.
نوشتن درباره نمایش “صندلی شماره ۱۳” هم شوق انگیز است به خاطر موقعیتهای جذابی که در لابلای پیرنگ ها ایجاد کرده و هم دشوار است چون انبوهی از اشارات در آن وجود دارد که به درستی در ریل خط داستانی گنجانده نشده است، گاهی تو را درگیر خودش میکند و گاهی هم به آنچنان رکودی دچار میشود که فقط باید تحملش کرد تا بگذرد… .
متن کامل یادداشت را در عصر فرهنگ بخوانید:
https://asr-farhang.ir/?p=115533
امیرمسعود فدائی، امیر مسعود، مهرنوش مومنی، فاطمه تقی زاده و ساناز افشاری این را
خواندند
اسحاق ثبوت، مهشید رضایی و shima shoes این را دوست دارند
اسحاق ثبوت، مهشید رضایی و shima shoes این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
گاوشده سرانجام گاو میزاید!” / درباره یک سکوت عمیق اما گویا در نمایش “پائین سمت چپ” به نویسندگی و کارگردانی هادی محرابی
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد):
نمایش “پائین سمت چپ”، به نویسندگی و کارگردانی “هادی محرابی” در سالن شماره ۱ خانه نمایش مهرگان میزبان مخاطبانی است که اساساً به دنبال تماشای تئاتر خاص هستند، تئاتری که حکیمانه و صد البته رندانه کمتر میگوید اما بیشتر ... دیدن ادامه ›› روایت میکند!
این نمایش از نمونه آثار موفق است که توانسته مانند اسلاف سبک خود باز هم اثبات کند که نمایش صحنهای، یک کل به هم بافته است که چیزی بیش از جزئیات را تشکیل میدهد که سکوت، حرکت، نگاه، همه در بطن یک فرم کلامیِ مستتر قابلیت جاری شدن در یک روند رئال را دارد. از این رو این نمایش برای کلام، سکوت و حرکت و فاصله گرفتنِ یک باره از همهی آنها-خصوصاً فاصله گرفتن از فضای کلی نمایش-ارزش عینی و واقعی قائل است...
متن کامل یادداشت را در عصر فرهنگ بخوانید:
https://asr-farhang.ir/?p=117261
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد):
نمایش “پائین سمت چپ”، به نویسندگی و کارگردانی “هادی محرابی” در سالن شماره ۱ خانه نمایش مهرگان میزبان مخاطبانی است که اساساً به دنبال تماشای تئاتر خاص هستند، تئاتری که حکیمانه و صد البته رندانه کمتر میگوید اما بیشتر ... دیدن ادامه ›› روایت میکند!
این نمایش از نمونه آثار موفق است که توانسته مانند اسلاف سبک خود باز هم اثبات کند که نمایش صحنهای، یک کل به هم بافته است که چیزی بیش از جزئیات را تشکیل میدهد که سکوت، حرکت، نگاه، همه در بطن یک فرم کلامیِ مستتر قابلیت جاری شدن در یک روند رئال را دارد. از این رو این نمایش برای کلام، سکوت و حرکت و فاصله گرفتنِ یک باره از همهی آنها-خصوصاً فاصله گرفتن از فضای کلی نمایش-ارزش عینی و واقعی قائل است...
متن کامل یادداشت را در عصر فرهنگ بخوانید:
https://asr-farhang.ir/?p=117261
امیرمسعود فدائی، جعفر میراحمدی، امیر مسعود و محمدجواد یزدانی این را
خواندند
ملیکا صدقی این را دوست دارد
ملیکا صدقی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
چالش های تئاتر در دوران کرونا در گفت و گو با مجتبی کاظمی مدیر تماشاخانه دیوار چهارم؛
اهالی تئاتر باید متحد و همدل باشند / نباید فقط سنگ منافع خود را به سینه بزنیم
بخش هایی از گفت و گو:
* گفتن این که ما در طول چند ماه کمک هزینه های میلیونی می دهیم می تواند تیتر جالبی برای رسانه ها و برای گوینده اش باشد، اما هیچ کس نمی آید پیگیری کند که در عمل چه اتفاقی افتاده و آیا این کمک واقعا صورت گرفته است یا خیر و اگر صورت گرفته در ازای آن چه چیزهایی خواسته اند؟ آیا به هرکدام از تماشاخانه های خصوصی این رقم را بدهند یا قرار است بین همه تقسیم شود؟ رقم اختصاص داده شده که اصلاً شوخی است اما اگر قرار باشد برای مثال بین ۱۵ تماشاخانه تقسیم شود، ساز و کار تقسیم آن چگونه است؟ حرف زدن درباره این موضوع بنظرم شبیه به ... دیدن ادامه ›› کمدی است..
* درباره تماشاخانه های خصوصی دو حالت وجود دارد؛ اینکه ملک برای صاحب تماشاخانه هست یا خیر؛ این مهمترین مسئله تماشاخانههای خصوصی است و بخش زیادی از درصد وخامت اوضاع نیز با همین عامل سنجیده می شود. ما جزو تماشاخانههایی هستیم که صاحب ملک خودمان نیستیم. اگر دقت کنید میبینید که آن مجموعههایی که ملک برای خودشان است و دغدغه اجاره بها ندارند، کمتر آسیب دیده اند و اگر هم چالشی برای آنها وجود داشته چالش مدیریتی بوده است. ما با چالش اجاره بها روبرو هستیم و این بزرگترین چالش ما است..
* وقتی اوضاع کلی تئاتر خراب است، من نمی توانم تنها سنگ دیوار چهارم را به سینه بزنم و همینطور وقتی حوزه هنر خراب است نمی توانم تنها سنگ تئاتر را به سینه بزنم، ما باید دید خود را وسیع تر کنیم؛ باید ببینیم که چندین حوزه که در هم تنیده اند وضعیتشان خراب است و ما هم تنها یکی از آنها هستیم. اگر ماحصل این گفتگو بخواهد تنها وضعیت دیوار چهارم را کمی بهتر کند، در آن صورت من خیانت کردهام به خاطر اینکه بخواهم تنها به فکر خودم باشم. این اصلا صحیح نیست که من به صورت فردی بخواهم این کار را انجام بدهم. زمانی من میتوانم بگویم اوضاع دیوار چهارم بهتر می شود که اوضاع حوزه تئاتر و کلاً حوزه هنر و همین طور حوزههای کلان تر بهتر شود..
* هم از فضای دانشگاهی خروجی درستی نداریم و هم از این طرف در فضای خصوصی شرایط مناسبی نداریم و نتیجه این میشود که گروهی با چهل بازیگر که همه هم کار اولی هستند، دو تا سه دوره متنی را اجرا می کنند و هزینه را هم از خود هنرجو می گیرند، هیچ عددی هم از فروش به هنرجو داده نمیشود و حتما هم قانون میگذارند که همه یعنی حتی خانواده و آشنایان بازیگر هم باید بلیط بخرند؛ این بزرگترین آفت است. اما چرا این وضعیت ترسناک است؟ زیرا یک درصد از بهترین خروجی های این افراد قرار است نسل بعدی تئاتر را رقم بزنند و در چنین وضعیتی تکلیف کسی که ۱۰ سال دارد کار مستمر تئاتر می کند چه می شود؟
متن کامل گفت و گو را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=114663
اهالی تئاتر باید متحد و همدل باشند / نباید فقط سنگ منافع خود را به سینه بزنیم
بخش هایی از گفت و گو:
* گفتن این که ما در طول چند ماه کمک هزینه های میلیونی می دهیم می تواند تیتر جالبی برای رسانه ها و برای گوینده اش باشد، اما هیچ کس نمی آید پیگیری کند که در عمل چه اتفاقی افتاده و آیا این کمک واقعا صورت گرفته است یا خیر و اگر صورت گرفته در ازای آن چه چیزهایی خواسته اند؟ آیا به هرکدام از تماشاخانه های خصوصی این رقم را بدهند یا قرار است بین همه تقسیم شود؟ رقم اختصاص داده شده که اصلاً شوخی است اما اگر قرار باشد برای مثال بین ۱۵ تماشاخانه تقسیم شود، ساز و کار تقسیم آن چگونه است؟ حرف زدن درباره این موضوع بنظرم شبیه به ... دیدن ادامه ›› کمدی است..
* درباره تماشاخانه های خصوصی دو حالت وجود دارد؛ اینکه ملک برای صاحب تماشاخانه هست یا خیر؛ این مهمترین مسئله تماشاخانههای خصوصی است و بخش زیادی از درصد وخامت اوضاع نیز با همین عامل سنجیده می شود. ما جزو تماشاخانههایی هستیم که صاحب ملک خودمان نیستیم. اگر دقت کنید میبینید که آن مجموعههایی که ملک برای خودشان است و دغدغه اجاره بها ندارند، کمتر آسیب دیده اند و اگر هم چالشی برای آنها وجود داشته چالش مدیریتی بوده است. ما با چالش اجاره بها روبرو هستیم و این بزرگترین چالش ما است..
* وقتی اوضاع کلی تئاتر خراب است، من نمی توانم تنها سنگ دیوار چهارم را به سینه بزنم و همینطور وقتی حوزه هنر خراب است نمی توانم تنها سنگ تئاتر را به سینه بزنم، ما باید دید خود را وسیع تر کنیم؛ باید ببینیم که چندین حوزه که در هم تنیده اند وضعیتشان خراب است و ما هم تنها یکی از آنها هستیم. اگر ماحصل این گفتگو بخواهد تنها وضعیت دیوار چهارم را کمی بهتر کند، در آن صورت من خیانت کردهام به خاطر اینکه بخواهم تنها به فکر خودم باشم. این اصلا صحیح نیست که من به صورت فردی بخواهم این کار را انجام بدهم. زمانی من میتوانم بگویم اوضاع دیوار چهارم بهتر می شود که اوضاع حوزه تئاتر و کلاً حوزه هنر و همین طور حوزههای کلان تر بهتر شود..
* هم از فضای دانشگاهی خروجی درستی نداریم و هم از این طرف در فضای خصوصی شرایط مناسبی نداریم و نتیجه این میشود که گروهی با چهل بازیگر که همه هم کار اولی هستند، دو تا سه دوره متنی را اجرا می کنند و هزینه را هم از خود هنرجو می گیرند، هیچ عددی هم از فروش به هنرجو داده نمیشود و حتما هم قانون میگذارند که همه یعنی حتی خانواده و آشنایان بازیگر هم باید بلیط بخرند؛ این بزرگترین آفت است. اما چرا این وضعیت ترسناک است؟ زیرا یک درصد از بهترین خروجی های این افراد قرار است نسل بعدی تئاتر را رقم بزنند و در چنین وضعیتی تکلیف کسی که ۱۰ سال دارد کار مستمر تئاتر می کند چه می شود؟
متن کامل گفت و گو را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=114663
امیرمسعود فدائی و رویا کاظمی این را
خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اُفت ریتم؛ بلای جان صحنه، سوهان روان مخاطب! / نقدی بر نمایش «پارآسایشگاه»
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد تئاتر):
«...نمایش صحنهای “پارآسایشگاه” این روزها در تماشاخانه دیوار چهارم اجرا میشود. حکایت این نمایش مصداق آن نمایشی است که بر تعارف میافزاید و از مبلغ کم میکند! این نمایش تلاش کرده تا در یک قالب سایکودراماتیک به احوال انسانهایی اشاره کند که معلق میان زمین و آسمان جهانِ وجودشان قرار دارند و همواره در کششمکشِ مدام میان خیال و واقعیت هستند. از این رو این نمایش در این قالب یک داستان را روایت میکند اما هرچه به پایان نمایش و تمرکز بر نقاط عطف متنی آن تمرکز میشود عیار داستان پائین است و صرفاً حجم زیادتری از موقعیتها در پیش دیدگان مخاطب برای اجرا طراحی شده است و در این بین آنچه بیش از همه ذهن و روان مخاطب را سوهان میزند، اُفت ریتم صحنه با کشش داستان است که با هم دارای تناسب منطقی نیست اما در این خمودگیِ گاه و بیگاه، آنچه که به اندازهی ولو ذرهای جنبه تلنگر برای مخاطب دارد، چند نقطه عطف است که مقداری به فضای جذابیت کار افزوده است...»
متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=114363
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد تئاتر):
«...نمایش صحنهای “پارآسایشگاه” این روزها در تماشاخانه دیوار چهارم اجرا میشود. حکایت این نمایش مصداق آن نمایشی است که بر تعارف میافزاید و از مبلغ کم میکند! این نمایش تلاش کرده تا در یک قالب سایکودراماتیک به احوال انسانهایی اشاره کند که معلق میان زمین و آسمان جهانِ وجودشان قرار دارند و همواره در کششمکشِ مدام میان خیال و واقعیت هستند. از این رو این نمایش در این قالب یک داستان را روایت میکند اما هرچه به پایان نمایش و تمرکز بر نقاط عطف متنی آن تمرکز میشود عیار داستان پائین است و صرفاً حجم زیادتری از موقعیتها در پیش دیدگان مخاطب برای اجرا طراحی شده است و در این بین آنچه بیش از همه ذهن و روان مخاطب را سوهان میزند، اُفت ریتم صحنه با کشش داستان است که با هم دارای تناسب منطقی نیست اما در این خمودگیِ گاه و بیگاه، آنچه که به اندازهی ولو ذرهای جنبه تلنگر برای مخاطب دارد، چند نقطه عطف است که مقداری به فضای جذابیت کار افزوده است...»
متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=114363
محمدامین گنجی (aming)
تیوال این کانال
دنبال
از ۲۵ آذر ۱۴۰۰
۲۵ آذر ۱۴۰۰
دوستدارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
عصر فرهنگ (asrfarhang)
درباره نمایش
هاری یا سرگذشت مردی که به هنگامه تولد هر دو دستش پر از خون بود i
وقتی گاهی حد تکنیک از قامت داستان بیرون میزند! / نقدی بر نمایش “هاری یا مردی که در هنگامه تولد هردو دستش پر از خون بود”
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد تئاتر):
«...هاری با طراحی حرکات فرم و بازیهایی با مایههای فیگوراتیو و ژست، تلاش می کند تا دستان مردی را روایت کند که ابتدا و انتهای قصه هم اوست و بیش از او نیست و همه و همه از شخص شخیص شمایل شاه تاجدار تا کنیزکان و زنان کمر به خدمت بسته سلطان، دنیای او را میسازند و به آن سر و شکل میدهند. در این بین گویا آنچه تنظیمگر ریتم اثر است فرم بازیهاست که با ورود و خروجهای پی در پی و یکی در پس دیگری جریان روایت را پیش میبرد و البته که یک دانای کل و چشم سوم در آن بین، ترغیبگر روایت است و بسیار در پیشرفت روایتِ قصه موثر است اما در این بین آنچه گاهی آزاردهنده است، اُفتهای محدود ریتم است که این گردونه را با اندکی فرسایش برای لحظاتی کوتاه مواجه میسازد.
در جریان تکنیکها در طول اجرا، ووکال گاهی رخنمایی میکند [که در مواردی شاید به خاطر ملاحظات خاص زیرصدای کم جانی میچسبد روی تن صدای خواننده]؛ اما آنچه حائز اهمیت است نقش این ووکال در روایت و هویت متن است که چه بسا میشود پرسید که اگر آن نبود، آیا نمایش به مسیر کلی خود ادامه نمیداد!؟...»
متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=114731
بخشی از یادداشت پوریا فرجی (بازیگر و منتقد تئاتر):
«...هاری با طراحی حرکات فرم و بازیهایی با مایههای فیگوراتیو و ژست، تلاش می کند تا دستان مردی را روایت کند که ابتدا و انتهای قصه هم اوست و بیش از او نیست و همه و همه از شخص شخیص شمایل شاه تاجدار تا کنیزکان و زنان کمر به خدمت بسته سلطان، دنیای او را میسازند و به آن سر و شکل میدهند. در این بین گویا آنچه تنظیمگر ریتم اثر است فرم بازیهاست که با ورود و خروجهای پی در پی و یکی در پس دیگری جریان روایت را پیش میبرد و البته که یک دانای کل و چشم سوم در آن بین، ترغیبگر روایت است و بسیار در پیشرفت روایتِ قصه موثر است اما در این بین آنچه گاهی آزاردهنده است، اُفتهای محدود ریتم است که این گردونه را با اندکی فرسایش برای لحظاتی کوتاه مواجه میسازد.
در جریان تکنیکها در طول اجرا، ووکال گاهی رخنمایی میکند [که در مواردی شاید به خاطر ملاحظات خاص زیرصدای کم جانی میچسبد روی تن صدای خواننده]؛ اما آنچه حائز اهمیت است نقش این ووکال در روایت و هویت متن است که چه بسا میشود پرسید که اگر آن نبود، آیا نمایش به مسیر کلی خود ادامه نمیداد!؟...»
متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://asr-farhang.ir/?p=114731
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
رئالِ کمرمق برای تماشاگری که به شوقِ دیدن قصه به تماشا نشسته! / نقدی بر نمایش سیانوز نوشته پوریا فرجی (بازیگر و منتقد)
بخشی از یادداشت:
در ... دیدن ادامه ›› این نمایش، بدن به مثابه فرمیِ آن برای تقویت و جان دادن به داینامیک صحنه به خوبی خلاقیت در میزانسن را نمایان ساخته و اگر این اتفاق جذاب و مناسب [با اغماض] از بازیهایِ غیرقابل باور منفک شود، تکنیکها و سلائق در میزانسنها که شکل نامرئی از وجود کارگردان در صحنه است قابل دفاع و جذاب است اما از دیگر سو، میزان توان و مهارت بازیگر در خدمت این روند تکنیکی نیست؛ لذا میزانسن منجر به جذب تماشاگر به فضای موقعیتهای صحنه شده اما وقتی بازیها از یک رئال باورپذیر تبعیت نمیکند طبیعتاً تماشاگر نیز مشغول و مسحورِ موقعیت نمیشود و تکرار مداوم این متغیر مزاحم در موقعیتهای نسبتاً زیاد منجر به عدم همراهی آن دسته تماشاگرانی میشود که به شوق “دیدن قصه” و برقراری ارتباط با جهان داستان به تماشای اثر نشستهاند اما هربار خستهتر و کسلتر میشوند...
متن کامل:
https://asr-farhang.ir/?p=113149
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تهیه کننده نمایش «مهمانسرای دو دنیا»: اعضای خانواده تئاتر به جای کنار هم ایستادن گاهی در مقابل هم می ایستند
پیمان چراغی تهیه کننده نمایش «مهمانسرای دو دنیا» که در تماشاخانه شانو روی صحنه است در گفتگو با وبسایت عصر فرهنگ درباره کارکردن در تئاتر و سختی هایش گفت: تئاتر امروزه ما به مراتب چه از نظر شیوه و مراحل ساخت و چه کارکردن با سال های گذشته تفاوت دارد.
او ادامه داد: هم میشود گفت سخت تر شده و هم میتوان جذاب تر بیانش کرد چون یک پل ارتباطی نزدیک بین حرف های ناگفته جامعه و مردم شده که اگر بشود معضلات اجتماعی واقعی را به دور از اغراق در قالبهایی که عمدتا تماشاگر ارتباط بیشتری را برقرار کند روی صحنه ببرد خوب خیلی اتفاقات هیجان انگیزی رخ خواهد داد که کمترین آن گفتن ناگفته هایی است که دیده شده اند ولی مورد توجه قرار نگرفتن شان یک درد برای جامعه بشری به حساب می آید.
سرمایه گذار نمایش «دقایقی از جنون» مطرح کرد: اسم تئاتر هم سختی ها را خیلی مرتفع میکند ولی خوب کاملا محو نمیکند چون خود اعضای خانواده تئاتر به جای کنار هم ایستادن گاهی در مقابل هم می ایستند ولی خدا را شکر فعلا ما انقدر درگیری های شیرین داریم که مشکلات را کمتر میبینیم...
متن کامل:
https://asr-farhang.ir/?p=112643
پیمان چراغی تهیه کننده نمایش «مهمانسرای دو دنیا» که در تماشاخانه شانو روی صحنه است در گفتگو با وبسایت عصر فرهنگ درباره کارکردن در تئاتر و سختی هایش گفت: تئاتر امروزه ما به مراتب چه از نظر شیوه و مراحل ساخت و چه کارکردن با سال های گذشته تفاوت دارد.
او ادامه داد: هم میشود گفت سخت تر شده و هم میتوان جذاب تر بیانش کرد چون یک پل ارتباطی نزدیک بین حرف های ناگفته جامعه و مردم شده که اگر بشود معضلات اجتماعی واقعی را به دور از اغراق در قالبهایی که عمدتا تماشاگر ارتباط بیشتری را برقرار کند روی صحنه ببرد خوب خیلی اتفاقات هیجان انگیزی رخ خواهد داد که کمترین آن گفتن ناگفته هایی است که دیده شده اند ولی مورد توجه قرار نگرفتن شان یک درد برای جامعه بشری به حساب می آید.
سرمایه گذار نمایش «دقایقی از جنون» مطرح کرد: اسم تئاتر هم سختی ها را خیلی مرتفع میکند ولی خوب کاملا محو نمیکند چون خود اعضای خانواده تئاتر به جای کنار هم ایستادن گاهی در مقابل هم می ایستند ولی خدا را شکر فعلا ما انقدر درگیری های شیرین داریم که مشکلات را کمتر میبینیم...
متن کامل:
https://asr-farhang.ir/?p=112643
امیرمسعود فدائی و پوریا فرجی این را
خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
زمینههای فعالیت
تئاتر
موسیقی
هنرهای تجسمی
سینما
شعر و ادبیات
گردشگری
