تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
مجموعه تئاتر لبخند
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه سنگلج
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه هنرمندان ایران
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایرانمال
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 16:16:38
احسان شریعتی راد مشاور و مدرس توسعه فردی
. . .
( ۶,۷۷۵)
ویترین
دیوار
اطلاعات
پروفایل کاربری
مشاور و مدرس توسعه فردی
۲۰ مهر ۱۳۷۳
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش «بیدلیل» تلاشی است برای بهکارگیری طنز سیاه در مواجهه با مسائل اجتماعی، اما این تلاش در عین جسارت، با کاستیهایی جدی روبهروست. ساختار اپیزودیک اثر اگرچه میتواند امکان تنوع روایی فراهم کند، اما در اینجا بیشتر به گسست و پراکندگی انجامیده است؛ مخاطب با مجموعهای از موقعیتهای جداگانه روبهرو میشود که فاقد نخ مرکزی یا تماتیک مشترکاند، و همین مسئله مانع شکلگیری انسجامی درخور یک اثر تئاتری میشود. طنز بهعنوان ابزار اصلی روایت نیز گاه به سطحیترین کارکرد خود تقلیل یافته و بهجای آنکه مخاطب را به تأملی عمیقتر برساند، تنها او را به خندهای گذرا دعوت میکند. این عدم تعادل، شکافی آشکار میان نیت و نتیجه ایجاد کرده است. از سوی دیگر، بازیگریها ناهمگون و ناپایدارند؛ برخی اجراها با دقت و انرژی چشمگیر ارائه میشوند، اما برخی دیگر خام و شعاری باقی میمانند که نشاندهندۀ ضعف در هدایت کارگردانی است. در طراحی صحنه و میزانسن نیز نمایش از جسارت و خلاقیتی که بتواند پیام خود را در سطحی تصویری و ماندگار منتقل کند، محروم است؛ تصاویر و موقعیتها بهندرت از سطح نمادین عبور میکنند و در ذهن مخاطب ماندگار میشوند. با این حال، ارزش کار در آن است که نشان میدهد نسلی از هنرمندان جوان میخواهند تئاتر را از سرگرمی صرف فراتر ببرند و آن را به عرصهای برای نقد اجتماعی بدل کنند. برای ارتقای اثر در مسیر حرفهای و حتی بینالمللی، لازم است اپیزودها حول یک تم مرکزی منسجم شوند، طنز در خدمت عمق پیام قرار گیرد، بازیگریها تحت هدایت دقیقتر یکدست شوند و طراحی بصری با جسارت بیشتری بازآفرینی شود. تنها با چنین اصلاحاتی «بیدلیل» میتواند از اثری صرفاً جسور اما خام، به نمایشی پخته، ماندگار و قابل عرضه در سطح جهانی بدل شود.
خریدار سجاد احمدی (sajjad)
تیوال این کانال
دنبال
سجاد احمدی
از ۰۳ بهمن ۱۴۰۳
چقدر قلم و بیان نقدتون خوب و سازنده بود😊 ممنونم ازتون که وقت گذاشتید مارو تماشا کردید و فراتر از اون وقت گذاشتید و چند سطری به دور از غرض ورزی و اصولی برای ما نوشتید ❤️ تلاشم رو بیشتر میکنم و ضعف ها رو اصلاح😊
۰۳ مهر
دوستدارم
( ۱ )
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
این شیوهی اجرایی، یادآور جریانهای نوگرای تئاتر معاصر غرب است؛ از تئاتر تعاملی بریتانیایی تا تجربیات ورنر شواب و تادئوش کانتور، که مخاطب را از جایگاه منفعل به عنصر سازندهی اجرا بدل میکردند. در «۱۶»، همین مداخلهی تماشاگر سبب خلق لحظههایی ناب و غیرقابل تکرار میشود؛ لحظههایی که به جای بازنمایی صرف واقعیت، خود بدل به واقعیت میشوند.
از منظر زیباییشناختی، طراحی صحنه و بهرهگیری از ویدئومپینگ و نورپردازی تلاش میکند همگام با این ساختار مدرن حرکت کند. هرچند برخی کاستیهای فنی و اجرایی مانع دستیابی به انسجام کامل میشوند، اما نفسِ جسارت در بهکارگیری این ابزارها، بیانگر میل کارگردان به ورود به زبان تئاتر ... دیدن ادامه ›› جهانی است.
با این همه، چالش اصلی اثر در تعادل میان فرم و محتواست. «۱۶» در فرم نوآورانه و متمایز ظاهر میشود، اما گاه به سطحی از روانکاوی جمعی یا کارگاه تجربی نزدیک میشود که انسجام روایی و پیام مرکزی را تضعیف میکند. اگر این شکاف پر شود، نمایش میتواند جایگاه والاتری در سنت تئاتر معاصر ایران بیابد.
در نهایت، «۱۶» تجربهای است جسورانه و بدیع؛ تجربهای که بهروشنی نشان میدهد نسل تازهی کارگردانان ایرانی، فراتر از تکرار قالبهای رئالیستی یا کلاسیک، به دنبال دیالوگی جدی با تئاتر مدرن جهانیاند.
ممنونم از توجه کارشناسانه و دقیقتون به اجرا. امیدواریم در آینده نزدیک کاستی ها را نیز برطرف کرده و در جهت اجراهای بین المللی قدم برداریم.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بازی خسرو شکیبایی در نقش هامون نقطهی اوج فیلم است؛ او مردی را تصویر میکند که همزمان مضطرب، عصبی، خندهآور و تراژیک است. اجرای او باعث میشود تماشاگر با شخصیت همراه شود، حتی وقتی از ضعفها و خودخواهیهایش آگاه است. بیتا فرهی در نقش ماهشید تصویری پیچیده و دوگانه میسازد: زنی مستقل که هم الهامبخش بوده و هم حالا تصمیم گرفته در برابر زندگی فرساینده مقاومت کند. این تنش میان دو شخصیت اصلی، فیلم را از سطح یک روایت شخصی فراتر میبرد و آن را به پرترهای از کشمکشهای نسلی و اجتماعی بدل میسازد.
مهرجویی در «هامون» از میزانسنهای محدود آپارتمانی و اداری برای نمایش فشار و تنگنای زندگی روزمره استفاده میکند و در برابر آن، فضاهای باز ... دیدن ادامه ›› ساحل و دریا را بهعنوان نماد رهایی و امکان باززایش بهکار میگیرد. تدوین فیلم با برشهای ناگهانی میان رؤیا و واقعیت، فضایی آشوبناک اما کنترلشده میسازد؛ به شکلی که تماشاگر در عین سردرگمی، با مسیر ذهنی شخصیت همراه میماند. موسیقی و طراحی صدا نیز با تکرار موتیفهای آبی و وهمآلود، این حس تعلیق روانی را تشدید میکنند.
از نظر درونمایه، «هامون» چند لایهی اصلی دارد: بحران هویت و میانسالی، کشمکش میان سنت و مدرنیته، و تلاش برای رستگاری. رؤیاها و کابوسهای قهرمان نه صرفاً جلوههای زیباییشناختی، بلکه بازتاب مستقیم ناخودآگاه و ترسهای او هستند؛ چیزی که امکان خوانش روانکاوانه و فلسفی را فراهم میکند. در عین حال، سکانس پایانی با حضور استاد و بازگشت به دریا، به فیلم بعدی عرفانی میبخشد و پیوندی میان سرگشتگی مدرن و سنت معنوی ایرانی برقرار میکند.
با این حال، فیلم خالی از ضعف نیست. بعضی منتقدان معتقدند که روایت بیش از اندازه از زاویهی دید مردانه ساخته شده و فرصت کافی برای نشاندادن عاملیت و استقلال ماهشید بهعنوان یک شخصیت مستقل وجود ندارد. همچنین رؤیاها آنقدر زیبا و پرجزئیات طراحی شدهاند که گاهی بار روانی و رنج واقعی شخصیت در زیر لایهی بصری پنهان میماند. با این وجود، همین تناقضها و ابهامها باعث میشوند «هامون» همچنان زنده و محل بحث باقی بماند.
میراث این فیلم در حافظهی سینمای ایران بینظیر است. انتخاب «هامون» بهعنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران در نظرسنجی مجلهی فیلم و تبدیلشدنش به یک اثر کالت نشان میدهد که مهرجویی موفق شده همزمان اثری شخصی و جمعی خلق کند. حتی منتقدان خارجی نیز در زمان اکران، «هامون» را پرترهای از بحران میانسالی به سبک ایرانی دانستند و بازیها و بیان اجتماعی آن را ستودند.
در نهایت، «هامون» فیلمی است دربارهی انسان مدرنی که میان عشق و عقل، سنت و مدرنیته، رویا و واقعیت در رفتوآمد است. اثری که با زبانی شاعرانه و در عین حال تحلیلی، سرگشتگی یک فرد را به سرگشتگی یک جامعه پیوند میزند. همین پیوند است که آن را به یکی از ماندگارترین آثار تاریخ سینمای ایران بدل کرده است؛ فیلمی که هر بار دیدنش، پرسش تازهای دربارهی هویت، عشق و معنای زندگی در ذهن تماشاگر برمیانگیزد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
صحنهای خلوت، نورپردازی حسابشده و میزانسنهای دقیق، فضایی میسازد که بیننده را درگیر تنهایی و انتخابهای شخصیتها میکند.
بازیها نقطه اوج نمایشاند:
• بهنام تشکر با صلابت و عمق صدا، بار سنگین نقش را بر دوش میکشد.
• پاشا رستمی با انرژی و تحرک، سویهی سبک و رها را ... دیدن ادامه ›› جان میبخشد.
• نازنین کیوانی نیز با حضور پررنگ و بیان شفاف، بعد عاطفی و انسانی اثر را تقویت میکند.
«بار هستی» ترکیبی است از متن فلسفی، کارگردانی اندیشمندانه و بازیهایی درخشان؛ نمایشی که نهفقط اهل فلسفه، بلکه هر تماشاگر جویای تجربهای متفاوت و تأملبرانگیز را به خود جذب میکند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بازی مونا فائزپور و بهاره بانی نقطه اوج نمایش است؛ بازیگرانی که با دقت در تغییر لحن، بدن و انرژی، تفاوت نسلها را ملموس میسازند و در عین حال پیوستگی کلی اثر را حفظ میکنند. طراحی لباس محیا قبادی با ظرافت تمام هر دوره را در رنگ و بافتی تازه بازتاب داده و طراحی صحنه و نور نیز بهسادگی و هوشمندی، فضای تاریخی و احساسی نمایش را شکل میدهند. موسیقی و سکوت در کنار هم، لحظاتی پر تأمل میآفرینند که تجربه تماشای نمایش را به تجربهای درونی و شخصی بدل میکند.
«زنبورهای حوالی آزادی» فراتر از یک بازنمایی تاریخی، سفری است در حافظه و هویت زنانه؛ سفری که پس از پایان اجرا نیز در ذهن و دل مخاطب ادامه پیدا میکند.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بازیگران این نمایش بیش از آنکه شخصیتپردازی فردی کنند، در خدمت اتمسفر اثر قرار میگیرند و بدن، حرکت و میزانسن گروهی آنان کارکردی نمادین پیدا میکند. این انتخاب با سبک اثر همخوان است، اما گاه به اغراق و یکنواختی میانجامد و ریتم اجرا را دچار افت میکند. در سوی دیگر، طراحی صحنه و عناصر بصری نقطه اتکای اثرند؛ نورپردازیهای پرکنتراست، صحنهای تاریک و تهدیدآمیز میسازند که فضای آخرالزمانی را بهخوبی تداعی میکند. لباس و گریم نیز هوشمندانه طراحی شدهاند و تضاد میان نگهبان و نیروهای مهاجم را برجسته میسازند. موسیقی نقش تقویتکنندهای دارد و در لحظات بحرانی، شدت و ضرباهنگ اثر را افزایش میدهد.
«گارس» زبان مستقیم را کنار گذاشته و بیشتر بر نشانهها و تصاویر تکیه کرده است. این انتخاب جسورانه، به نمایش هویت مستقل میدهد، اما گاه به ... دیدن ادامه ›› دام زیادهروی در نمادپردازی میافتد و بخشی از مخاطب را در میانه راه رها میکند. چنین آثاری معمولاً برای تماشاگرانی که به ادبیات نمایشی مدرن و سبکهای تجربی آشنا هستند، تجربهای لذتبخش و اندیشمندانهاند، اما برای مخاطب عام، نیازمند زمینهسازی و معرفی روشنتری هستند تا بتوانند با آن ارتباط بگیرند.
در نهایت میتوان گفت «گارس» نمایشی است جسور، پرتنش و استعاری که با اتکا به تصویر، موسیقی و گروه بازیگرانش سعی دارد جهانی آخرالزمانی و پر از تهدید را بر صحنه بیاورد. هرچند در روایت گاهی بیش از اندازه مبهم میشود و در بازیگری به اغراق میرسد، اما بهعنوان تجربهای تلفیقی که در پی احیای زبان سمبولیک در تئاتر امروز ایران است، قابل احترام و قابل تأمل است
ناصر صوفی این را
دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
در نهایت، «امشب به صرف بورش و خون» بهجای آنکه روان تماشاگر را بشکافد و خون زندگی را بر صحنه جاری کند، به ویترینی از تکنیکها و تمرینهای پراکنده شباهت داشت. خونی که وعدهاش داده شده بود، نه جوشید و نه لرزاند؛ تنها لکهای کمرنگ بر صحنه گذاشت
محمد فروزنده، امیر مسعود، امیر و عقیله سبط الشیخ این را
خواندند
•Shydoll•، AmirAli، فائزه ت، Saeed Mirshekari، AzamHosseini، kazem abbasi و سارا کاظمی این را دوست دارند
•Shydoll•، AmirAli، فائزه ت، Saeed Mirshekari، AzamHosseini، kazem abbasi و سارا کاظمی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کیفیت سالن نیز فاصلهی زیادی با استانداردهای حرفهای داشت. صندلیها راحتی لازم برای ۸۰ دقیقه اجرا را نداشتند، تهویه ضعیف بود و سیستم آکوستیک، صدا را بهخوبی منتقل نمیکرد. این کمبودها بهجای آنکه فضای صمیمانهی سالن را به امتیاز بدل کنند، باعث شدند اجرا در سطحی پایینتر از ظرفیت واقعیاش دیده شود. سالن تئاتر نهفقط یک ظرف فیزیکی، بلکه بخشی جداییناپذیر از تجربهی مخاطب است و هر نقصی در آن، اثر هنری را ناخواسته تحتالشعاع قرار میدهد.
با این همه، گروه اجرایی توانستند بر این کاستیها غلبه کنند. محسن صادقی در مقام کارگردان با انتخاب فرم موزیکال و طراحی میزانسنهای دقیق، ریتمی پیوسته و زنده به نمایش بخشید. موسیقی زندهی علیسینا رضانیا همچون عنصری دراماتیک در بطن روایت جاری بود و بازیگران، با هماهنگی کمنظیر، جهان کمیک ... دیدن ادامه ›› شکسپیر را به زبان امروز ترجمه کردند. لحظات اسلپاستیک با بازی امین سیمیار انرژی مضاعفی به اثر داد و دیگر نقشآفرینان نیز با جزئیات سنجیده، پیکرهی اثر را یکپارچه نگاه داشتند.
«شب دوازدهم» در عمارت هما نشان داد که حتی در شرایط سخت و امکانات محدود، میتوان اجرایی ارزشمند و ماندگار خلق کرد. اما تجربهی تماشاگر بهطور مستقیم به کیفیت سالن و مدیریت اجرا گره خورده است. پیشنهاد من به مدیران سالنهای تئاتر این است که با رعایت دقیق زمان شروع اجراها، ارتقای صندلیها و بهبود سیستمهای فنی (صوت، نور و تهویه)، به شأن هنرمند و مخاطب احترام بگذارند. تنها در این صورت است که آثار هنری میتوانند در اوج ظرفیت خود دیده شوند و تجربهی تماشاگر، کامل و بینقص باشد
✍️ احسان شریعتیراد
محمد فروزنده، امیر مسعود، محمد شکاری یزدی و محمدرضا ریاحی پناه این را
خواندند
حمید رشید، negar salahshoor، نوید آغاز، محسن صادقی اصفهانی و No Name این را دوست دارند
حمید رشید، negar salahshoor، نوید آغاز، محسن صادقی اصفهانی و No Name این را دوست دارند
ای که هست دیدن اجرا برایت تجربه ای دوگانه
دسته بندی سالن های تئاتر هست چند گانه
دسته اول بود تئاتر دولتی چون تئاتر شهر و محراب
شیوه مدیریت در آنجا بود بر اساس سنگ قلاب
هر کدام رفتیم با درخواست اجرا پر بود تا سال پنج
چشم پوشیدند مدیران بر این همه کیفیت ... دیدن ادامه ›› و محنت و رنج
دسته دوم باشد سالن تئاتر شخصی
چک بکش، اجرا بکن بدون بحثی
دسته سوم نایاب بود چون هما
گوش کن تا تو را گویم چرا
معیار انتخاب در هما بر سه چیز است استوار
متن خوب و اکت خوب و دیالوگ ماندگار
دسته بندی سالن های تئاتر هست چند گانه
دسته اول بود تئاتر دولتی چون تئاتر شهر و محراب
شیوه مدیریت در آنجا بود بر اساس سنگ قلاب
هر کدام رفتیم با درخواست اجرا پر بود تا سال پنج
چشم پوشیدند مدیران بر این همه کیفیت ... دیدن ادامه ›› و محنت و رنج
دسته دوم باشد سالن تئاتر شخصی
چک بکش، اجرا بکن بدون بحثی
دسته سوم نایاب بود چون هما
گوش کن تا تو را گویم چرا
معیار انتخاب در هما بر سه چیز است استوار
متن خوب و اکت خوب و دیالوگ ماندگار
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
از همان دقایق ابتدایی، متن یاراحمدی با ریتم روان و ضرباهنگی دقیق، تماشاگر را وارد بازی پیچیدهای از تضادها میکند: خانوادهای که در کشمکش سنت و مدرنیته گیر کرده و زنانی که صدای پنهانشان در قالب اعترافات آشکار میشود. دلافکار در مقام کارگردان، با تسلطی شایسته و هدایت درست بازیگران، موفق شد این صداها را به زبانی نمایشی و تاثیرگذار به مخاطب منتقل کند.
بازیهای گروهی آرش ظلیپور، پانتهآ مهدینیا، عارفه معماریان، کتانه افشارینژاد و فاطمه عطارباشی از نقاط قوت اجرا بود؛ ترکیبی از شور جوانی و تجربه که گاهی لبخند میآفرید و گاه اندوهی تلخ را در سکوت سالن جاری میکرد. طراحی صحنه، نور و لباس نیز در خدمت متن قرار داشتند و به انسجام اثر افزودند. با این حال، برخی لحظات همچنان میتوانستند با ظرافت بیشتری اجرا شوند تا لایههای پنهان متن پررنگتر نمایان شود.
اما شاید چیزی که برای من به عنوان ... دیدن ادامه ›› یک بیننده جدی تئاتر فراتر از صحنه درخشان بود، انرژی و حضور خود شهروز دلافکار در بدرقه مخاطبان پس از اجرا بود. او نهتنها بهعنوان کارگردان روی صحنه انرژی بخشید، بلکه در ورودی و خروجی سالن با رویی گشاده و حضوری زنده، نشان داد که ارتباط با تماشاگر برایش محدود به صحنه نیست. این رفتار یادآور آن است که تئاتر فقط در لحظه اجرا شکل نمیگیرد، بلکه در تعامل انسانی و اجتماعی بعد از آن نیز ادامه مییابد.
دیدن این نمایش برای من نه فقط یک تجربه نمایشی، بلکه فرصتی برای بازاندیشی در جایگاه زن، مرد و خانواده در جامعه امروز بود. «اعترافاتی درباره زنان» بهوضوح نشان داد که تئاتر هنوز هم میتواند آینهای در برابر ما بگیرد؛ آینهای که هم بخندانَد و هم به فکر فرو برد.
چنین تجربهای به من یادآوری کرد که نقد تئاتر، صرفاً نوشتن درباره نقاط قوت و ضعف نیست، بلکه ثبت یک مواجهه انسانی است؛ مواجههای که اگر عمیقتر دیده شود، میتواند هم به خود اثر معنا ببخشد و هم به مخاطب.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
عزتالله انتظامی، متولد ۳۱ خرداد ۱۳۰۳ در تهران و درگذشته ۲۶ مرداد ۱۳۹۷، یکی از بزرگترین و ماندگارترین بازیگران تاریخ ایران است که به حق لقب «آقای بازیگر» را به خود اختصاص داد. او فعالیت هنری خود را از دهه ۱۳۲۰ با حضور در تئاتر آغاز کرد و سپس برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و در سال ۱۳۳۷ از مدرسه عالی فیلم و تئاتر هانوفر فارغالتحصیل شد. بازگشت او به ایران، آغازی بود بر یکی از درخشانترین کارنامههای هنری در تئاتر و سینما.
نقطه عطف کارنامه انتظامی بازی در فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی (۱۳۴۸) بود. نقش «مش حسن» در این فیلم، او را نه تنها در سینمای ایران به شهرت رساند بلکه نخستین جایزه بینالمللی بازیگری برای یک ایرانی، یعنی جایزه هوگوی نقرهای جشنواره شیکاگو را نیز برایش به ارمغان آورد. انتظامی پس از «گاو» با حضور در آثاری چون «آقای هالو»، «دایره مینا»، «اجارهنشینها»، «هامون»، «بانو»، «خانهای روی آب» و «روز فرشته» بار دیگر ثابت کرد که قدرت و تنوع بازیگریاش فراتر از مرزهای ... دیدن ادامه ›› معمول است.
او در طول پنج دهه بیش از ۵۰ فیلم سینمایی، سریال و نمایش را تجربه کرد و بارها در جشنواره فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفت. چهار بار موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد و جوایز دیگری نیز از جشنوارههای داخلی و خارجی دریافت کرد. در سال ۲۰۰۶ یونسکو در پاریس از او بهعنوان یکی از چهرههای برجسته فرهنگ ایران تقدیر کرد.
انتظامی به خاطر سبک بازی متفاوتش که ترکیبی از بازیگری طبیعی و رئالیستی با عمق روانشناسانه بود، همواره مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او توانایی بینظیری در انتقال احساسات و خلق شخصیتهای پیچیده داشت؛ بهطوریکه بازیهایش هم برای مخاطب عام و هم برای جامعه دانشگاهی و تخصصی در زمینه هنر، الهامبخش شد.
زندگی و کارنامه انتظامی در مستندهایی چون «…و آسمان آبی» و کتاب «من عزتم، بچه سنگلج» ثبت شد و پس از درگذشتش، خانه او به موزهای تبدیل شد که همچنان میزبان علاقهمندان به سینما و تئاتر است. او نه تنها در یاد هنردوستان بلکه در حافظه فرهنگی ایران ماندگار است و بهعنوان نمادی از دوران طلایی سینمای ایران یاد میشود.
⸻
❓ سوالات متداول درباره عزتالله انتظامی
عزتالله انتظامی کیست؟
بازیگر بزرگ و افسانهای سینما و تئاتر ایران (۱۳۰۳–۱۳۹۷) که با لقب «آقای بازیگر» شناخته میشود.
مهمترین نقش او کدام است؟
نقش «مش حسن» در فیلم «گاو» که نخستین جایزه بینالمللی بازیگری ایران را برای او به همراه داشت.
آثار شاخص انتظامی چیست؟
فیلمهایی مانند «گاو»، «آقای هالو»، «دایره مینا»، «اجارهنشینها»، «هامون»، «بانو» و «خانهای روی آب».
جوایز مهم او کداماند؟
چهار بار برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و برنده جایزه بینالمللی جشنواره شیکاگو؛ همچنین مورد تقدیر یونسکو.
چرا به او «آقای بازیگر» میگفتند؟
بهخاطر جایگاه بینظیرش در تاریخ سینمای ایران، تنوع و عمق بازیگریاش و تأثیری که بر چند نسل از هنرمندان و مخاطبان گذاشت.
Hamid Reza Zarei و محمد فروزنده این را
خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
فریبرز عربنیا (Fariborz Arabnia) متولد ۲۵ فروردین ۱۳۴۳ در تهران، یکی از بازیگران برجسته و چندوجهی سینمای ایران است. او علاوه بر بازیگری، در زمینههای نویسندگی، کارگردانی تئاتر و هنرهای تجسمی نیز فعالیت دارد. تحصیلاتش در رشته گرافیک از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، همراه با آموزشهای تخصصی بازیگری زیر نظر حمید سمندریان، پایهای قدرتمند برای ورود او به دنیای سینما و تئاتر فراهم آورد.
⸻
شروع فعالیت هنری
عربنیا فعالیت حرفهای خود را در سال ۱۳۶۹ با فیلم آهوی وحشی آغاز کرد، اما نقطه عطف کارنامهاش حضور در فیلم ضیافت (۱۳۷۴) ... دیدن ادامه ›› ساخته مسعود کیمیایی بود. این اثر توانست جایگاه او را بهعنوان یکی از بازیگران جدی و پرقدرت سینمای ایران تثبیت کند. پس از آن، حضور در فیلمهای دیگری از کیمیایی مانند سلطان (۱۳۷۵) نشان داد که او توانایی بالایی در ایفای نقشهای شخصیتمحور و اجتماعی دارد.
⸻
اوج شهرت: مختارنامه
بیتردید مهمترین نقش فریبرز عربنیا، ایفای شخصیت مختار ثقفی در سریال تاریخی ـ مذهبی مختارنامه به کارگردانی داوود میرباقری است. او نزدیک به هشت سال در این پروژه عظیم حضور داشت و با ارائه بازیای پرقدرت و تاثیرگذار، یکی از ماندگارترین نقشهای تاریخ تلویزیون ایران را خلق کرد. نام عربنیا برای بسیاری از مخاطبان با «مختارنامه» گره خورده و همین اثر باعث شد او در حافظه جمعی مردم ماندگار شود.
⸻
نقشهای شاخص در سینما
عربنیا علاوه بر مختارنامه، در سینما نیز نقشهای ماندگاری خلق کرده است. بازی در فیلم چ (۱۳۸۹) ساخته ابراهیم حاتمیکیا یکی از نمونههای برجسته توانایی او در ایفای کاراکترهای پیچیده و تاریخی بود. حضور در آثاری مانند ضیافت، سلطان، شوکران و آهوی وحشی نشاندهنده گستره نقشهایی است که او طی سه دهه فعالیت تجربه کرده است.
⸻
سبک بازیگری و تحلیل هنری
فریبرز عربنیا بهعنوان بازیگری متدیک و روانکاوانه شناخته میشود. او در آمادهسازی نقشها، رویکردی بر مبنای تحقیق و تحلیل عمیق دارد. ویژگیهای شاخص بازی او عبارتاند از:
• قدرت بیان و لحن صدایی نافذ که به شخصیتها اعتبار ویژهای میبخشد.
• تمرکز بر جزئیات حرکتی و بدنی، بهویژه در نقشهای تاریخی.
• توانایی انتقال حس درونی کاراکترها بدون اغراق در حرکات یا دیالوگ.
این سبک باعث شده نقشهای او اغلب جدی، کاریزماتیک و اثرگذار باشند.
⸻
فعالیتهای چندوجهی
• تئاتر: حضور در نمایشهای جدی و کلاسیک، کارگردانی و تجربههای صحنهای.
• نویسندگی و کارگردانی: علاقهمندی به تولید آثار مستقل و فرهنگی.
• هنرهای تجسمی: با پیشینه تحصیلات در گرافیک، نگاه بصری او به صحنه و میزانسن سینمایی غنیتر است.
⸻
آثار مهم فریبرز عربنیا
• آهوی وحشی (۱۳۶۹)
• ضیافت (۱۳۷۴)
• سلطان (۱۳۷۵)
• شوکران (۱۳۷۷)
• مختارنامه (۱۳۸۱–۱۳۸۹، سریال)
• چ (۱۳۸۹)
⸻
جوایز و افتخارات
فریبرز عربنیا بارها در جشنواره فیلم فجر و رویدادهای سینمایی ایران نامزد و برنده جوایز شده است. نقشآفرینی او در مختارنامه و چ بیشترین توجه منتقدان و رسانهها را به خود جلب کرد و از او چهرهای ماندگار در حافظه هنری ایران ساخت.
⸻
❓ سوالات متداول درباره فریبرز عربنیا
فریبرز عربنیا کیست؟
او بازیگر، نویسنده و کارگردان ایرانی متولد ۲۵ فروردین ۱۳۴۳ است که با نقشهای جدی و تاریخی شناخته میشود.
مهمترین نقش فریبرز عربنیا چیست؟
ایفای نقش مختار ثقفی در سریال مختارنامه که یکی از ماندگارترین نقشهای تاریخ تلویزیون ایران است.
آثار شاخص او کداماند؟
فیلمهای ضیافت، سلطان، شوکران، چ و سریال مختارنامه.
سبک بازیگری او چگونه است؟
او بازیگری متدیک است که تمرکز ویژهای بر تحلیل روانی شخصیتها، صدای نافذ و حرکات دقیق بدنی دارد.
آیا در زمینههای دیگر هم فعالیت داشته است؟
بله، او در نویسندگی، کارگردانی تئاتر و هنرهای تجسمی نیز فعال است.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
طناز طباطبایی متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ در تهران، یکی از بازیگران برجسته و پرآوازه سینمای ایران است که با انتخاب نقشهای متفاوت و بازیهای درخشان، جایگاه ویژهای در میان مخاطبان و منتقدان پیدا کرده است. او دانشآموخته رشته کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد تهران مرکز است و از همان ابتدا با علاقهمندی به هنرهای نمایشی وارد مسیر حرفهای شد.
⸻
شروع فعالیت هنری
طباطبایی از سال ۱۳۷۹ فعالیت خود را با حضور در تلویزیون آغاز کرد. نخستین تجربه سینمایی او با فیلم «دیشب باباتو دیدم ... دیدن ادامه ›› آیدا» به کارگردانی رسول صدرعاملی رقم خورد. این فیلم نقطهی ورود او به دنیای حرفهای بود و باعث شد بهسرعت مورد توجه کارگردانان و مخاطبان قرار گیرد.
⸻
مسیر درخشان در سینما
در دهه هشتاد و نود، طناز طباطبایی با بازی در فیلمهایی چون «صداها»، «مرهم»، «رخ دیوانه» و «خشم و هیاهو» توانست استعداد بازیگری خود را در نقشهای پیچیده و متفاوت به نمایش بگذارد. اوج درخشش او با فیلمهای «ویلاییها»، «شنای پروانه» و «بیرویا» تثبیت شد؛ آثاری که نهتنها توجه مخاطبان، بلکه تقدیر منتقدان و جشنوارهها را نیز به همراه داشت.
⸻
جوایز و افتخارات
• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم شنای پروانه (۱۳۹۸)
• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم بیرویا (۱۴۰۰)
• نامزدی دریافت سیمرغ بلورین برای فیلمهای صداها، رخ دیوانه و خشم و هیاهو
این افتخارات نشاندهندهی مسیر حرفهای حسابشده و انتخابهای هنری دقیق طناز طباطبایی است؛ مسیری که او را به یکی از چهرههای شاخص نسل خود در سینما تبدیل کرده است.
⸻
حضور در تئاتر و سایر فعالیتها
طناز طباطبایی علاوه بر سینما، در تئاتر نیز حضوری پررنگ دارد و در نمایشهایی مانند درس و جنایت و مکافات نقشآفرینی کرده است. او همچنین در حوزههای نقاشی و موسیقی نیز فعالیت دارد که بیانگر روحیه هنری چندبعدی اوست.
⸻
مهمترین فیلمهای طناز طباطبایی
• دیشب باباتو دیدم آیدا (۱۳۸۳)
• صداها (۱۳۸۷)
• مرهم (۱۳۸۹)
• رخ دیوانه (۱۳۹۳)
• خشم و هیاهو (۱۳۹۴)
• ویلاییها (۱۳۹۵)
• شنای پروانه (۱۳۹۸)
• بیرویا (۱۴۰۰)
⸻
❓ سوالات متداول درباره طناز طباطبایی
طناز طباطبایی کیست؟
او بازیگر برجسته سینما و تئاتر ایران است که متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ در تهران بوده و در رشته کارگردانی تئاتر تحصیل کرده است.
اولین فیلم طناز طباطبایی کدام بود؟
نخستین حضور سینمایی او در فیلم دیشب باباتو دیدم آیدا ساخته رسول صدرعاملی بود.
مهمترین جوایز طناز طباطبایی چیست؟
او برنده دو سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر است: یکی برای شنای پروانه (بهترین نقش مکمل زن) و دیگری برای بیرویا (بهترین نقش اول زن).
مهمترین فیلمهای او کداماند؟
از جمله آثار شاخص او میتوان به مرهم، رخ دیوانه، شنای پروانه و بیرویا اشاره کرد.
آیا طناز طباطبایی فقط در سینما فعالیت دارد؟
خیر. او در تئاتر نیز بازی کرده و در کنار آن به نقاشی و موسیقی نیز علاقهمند است.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
طناز طباطبایی (Tannaz Tabatabaei)، بازیگر برجسته ایرانی، در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ (۱۰ می ۱۹۸۳) در تهران متولد شد . تحصیلاتش را در رشته کارگردانی تئاتر در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی به پایان رساند .
او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۷۹ آغاز کرده و بهسرعت به عرصهی تلویزیون ورود کرد؛ نخستین تجربهاش در سریال «ذبیح» بود. بهزودی با حضور در فیلم سینمایی دیشب باباتو دیدم آیدا (Aida, I Saw Your Father Last Night) به کارگردانی رسول صدرعاملی، به سینما راه یافت .
در طی سالها، طناز طباطبایی در فیلمهای مهمی مانند صداها (The Voices)، مرهم (Salve)، villa dwellers (ویلاییها)، شنای پروانه (Drown) و ... دیدن ادامه ›› بیرویا (Without Her) ایفای نقش کرده است. برای این آثار متعدد نامزد و نیز برنده جوایز معتبر جشنواره فیلم فجر و انجمن منتقدان شده است .
بهویژه، او برای نقش مکمل زن در شنای پروانه سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد و برای بیرویا سیمرغ نقش اول زن را بهدست آورد . علاوه بر این، برای فیلمهای صداها، رخ دیوانه و خشم و هیاهو نیز نامزد این جایزه شده بود .
طناز طباطبایی فراتر از سینما، در تئاتر نیز فعال بوده است. از جمله اجراهای او میتوان به کار در آثاری همچون Lesson اثر داریوش مهرجویی و Crime and Punishment اشاره کرد . افزون بر بازیگری، او در نقاشی و موسیقی نیز فعالیت دارد .
⸻
مهمترین آثار سینمایی
• دیشب باباتو دیدم آیدا (۲۰۰۴)
• صداها (۲۰۰۹)
• مرهم (۲۰۱۰)
• ویلاییها (۲۰۱۷)
• شنای پروانه (Drown, ۲۰۲۰) – سیمرغ بلورین نقش مکمل زن
• بیرویا (Without Her, ۲۰۲۲) – سیمرغ بلورین نقش اول زن
• دیگر آثار برجسته: رخ دیوانه، خشم و هیاهو
⸻
جوایز و تقدیرها
• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن (شنای پروانه)
• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (بیرویا)
• نامزد جوایز جشنواره فجر برای صداها، رخ دیوانه و خشم و هیاهو
⸻
FAQ | سؤالات متداول درباره طناز طباطبایی
طناز طباطبایی کیست؟
بازیگر ایرانی متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ در تهران، با مدرک کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد تهران.
اولین نقش سینمایی او چیست؟
نخستین حضور او در سینما در فیلم دیشب باباتو دیدم آیدا (۲۰۰۴) بود.
برای کدام فیلمها جایزهٔ سیمرغ گرفته است؟
برای شنای پروانه (نقش مکمل زن) و بیرویا (نقش اول زن) سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر گرفته است.
فعالیتهای غیر از بازیگری او چیست؟
او در تئاتر، نقاشی و موسیقی نیز فعالیت دارد.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
الناز شاکردوست، متولد ۷ تیر ۱۳۶۳ در تهران، یکی از پرکارترین و محبوبترین بازیگران زن سینمای ایران است. او فعالیت هنری خود را از تئاتر آغاز کرد و سپس با حضور در فیلم گل یخ (۱۳۸۳) به کارگردانی کیومرث پوراحمد وارد سینما شد. بازی در این فیلم نخستین گام جدی او در مسیر سینمای حرفهای بود و به سرعت توجه مخاطبان را به خود جلب کرد.
در طول سالهای بعد، الناز شاکردوست با حضور در فیلمهای متنوع توانست خود را بهعنوان بازیگری توانمند و پرانرژی معرفی کند. او خیلی زود ثابت کرد که توانایی ایفای نقشهای متفاوت، از شخصیتهای جوان و عاشقپیشه گرفته تا کاراکترهای پیچیدهتر و جدیتر ... دیدن ادامه ›› را دارد.
نقطه عطف کارنامه هنری شاکردوست با بازی در فیلم باد در علفزار میپیچد (۱۳۸۶) رقم خورد که برای او نخستین نامزدی سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را به همراه داشت. اوج درخشش او اما در سال ۱۳۹۷ با فیلم شبی که ماه کامل شد به کارگردانی نرگس آبیار بود؛ نقشی که برای آن موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر شد و جایگاهش را در میان بازیگران مطرح ایران تثبیت کرد.
شاکردوست در ادامه با حضور در فیلمهایی چون ابلَق (۱۳۹۹) و تیتی (۱۴۰۰) بار دیگر نشان داد که انتخابهایش آگاهانه و بر پایه چالشهای بازیگری است. برای بازی در تیتی نیز جایزه بهترین بازیگر زن انجمن منتقدان را دریافت کرد.
در کنار سینما، او در تئاتر و طراحی صحنه و لباس هم تجربههایی ارزشمند داشته و همواره کوشیده است تا چهرهای چندبعدی از خود ارائه دهد. حضور پررنگ و مستمر او در پروژههای سینمایی باعث شده امروز بهعنوان یکی از بازیگران جریان اصلی سینمای ایران شناخته شود.
⸻
🎬 مهمترین آثار الناز شاکردوست
• گل یخ (۱۳۸۳)
• باد در علفزار میپیچد (۱۳۸۶)
• مبارک (۱۳۹۵)
• شبی که ماه کامل شد (۱۳۹۷)
• ابلق (۱۳۹۹)
• تیتی (۱۴۰۰)
⸻
🏆 جوایز و افتخارات
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای باد در علفزار میپیچد (۱۳۸۶)
• برنده جایزه جشن حافظ برای مبارک (۱۳۹۵)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر برای شبی که ماه کامل شد (۱۳۹۷)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن انجمن منتقدان برای تیتی (۱۴۰۰)
⸻
❓ سوالات متداول درباره الناز شاکردوست
الناز شاکردوست کیست؟
بازیگر پرکار ایرانی، متولد ۷ تیر ۱۳۶۳ در تهران، که فعالیت خود را از تئاتر آغاز کرد و با فیلم گل یخ وارد سینما شد.
اولین نقش مهم او چه بود؟
نخستین حضور جدی او در سینما با فیلم گل یخ (۱۳۸۳) بود.
مهمترین فیلمهای الناز شاکردوست کداماند؟
باد در علفزار میپیچد، شبی که ماه کامل شد، ابلق و تیتی.
جوایز شاخص او چیست؟
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای شبی که ماه کامل شد و جایزه بهترین بازیگر زن انجمن منتقدان برای تیتی.
آیا در حوزهای جز بازیگری فعالیت داشته است؟
بله، او در تئاتر و طراحی صحنه و لباس نیز فعالیت داشته است.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
هدیه تهرانی متولد ۴ تیر ۱۳۵۱ در تهران، یکی از مهمترین بازیگران زن سینمای ایران است که از دهه هفتاد تاکنون با نقشآفرینیهای ماندگارش جایگاه ویژهای در ذهن مخاطبان پیدا کرده است. ورود او به سینما با فیلم «سلطان» به کارگردانی مسعود کیمیایی اتفاق افتاد؛ حضوری که به سرعت توجه مخاطبان و منتقدان را جلب کرد. پس از آن با بازی در فیلمهایی چون «غریبانه» و «شوکران» مسیر حرفهایاش را تثبیت کرد و توانست بهعنوان یک چهره کاریزماتیک معرفی شود. نقطه عطف کارنامه او با فیلم «قرمز» رقم خورد؛ فیلمی که برایش نخستین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر را به همراه داشت. چند سال بعد، با ایفای نقش در «چهارشنبهسوری» ساخته اصغر فرهادی، بار دیگر توانست سیمرغ بلورین را به خانه ببرد و نشان دهد که تنها یک ستاره محبوب نیست، بلکه بازیگری توانمند و دقیق است که انتخابهای هنری جدی دارد.
ویژگی بازی هدیه تهرانی، خلق شخصیتهای قدرتمند، مرموز و پیچیده است. نگاه نافذ، بازی مینیمال و کنترلشده و توانایی در انتقال احساسات درونی از طریق جزئیات کوچک، او را به یکی از تأثیرگذارترین بازیگران زن سینمای ایران تبدیل کرده است. همین ویژگیها سبب شده لقب یکی از کاریزماتیکترین زنان بازیگر ... دیدن ادامه ›› کشور را به دست آورد.
هدیه تهرانی تنها به بازیگری محدود نمانده است. او در عرصههای دیگر هنری و اجتماعی نیز حضور فعال دارد. در زمینه عکاسی، نمایشگاه «آبانگان» را برگزار کرد که بازتاب رسانهای گستردهای داشت. علاقهمندیاش به ورزش تایچی نیز جنبه دیگری از شخصیت چندبعدی او را نمایان میسازد؛ تا جایی که در کمیته بانوان تایچی مسئولیت داشت. علاوه بر این، مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و زیستمحیطی نیز بخشی مهم از کارنامه شخصی اوست و باعث شده تصویری فراتر از یک بازیگر صرف در ذهن مردم داشته باشد.
پس از یک دوره فاصله گرفتن از سینما، در سالهای اخیر با پروژههای جدید به عرصه تصویر بازگشته است. تازهترین حضور او در سریال شبکه نمایش خانگی «هزار و یک شب» بار دیگر نگاهها را به سمتش جلب کرده و نشان داده است که همچنان برای جریان اصلی سینمای ایران و مخاطبانش اهمیت دارد.
هدیه تهرانی امروز بیش از یک ستاره سینمایی است. او نماد زنی قدرتمند و هنرمندی چندوجهی است که توانسته با بازیگری درخشان، فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی و حضور مداوم در عرصههای مختلف، جایگاهی ماندگار در تاریخ سینمای ایران برای خود رقم بزند.
⸻
❓ سوالات متداول درباره هدیه تهرانی
هدیه تهرانی کیست؟
بازیگر برجسته سینمای ایران، متولد ۴ تیر ۱۳۵۱ در تهران که با فیلم «سلطان» وارد سینما شد و با نقشآفرینیهای ماندگارش به شهرت رسید.
مهمترین فیلمهای هدیه تهرانی کداماند؟
«سلطان»، «غریبانه»، «شوکران»، «قرمز»، «چهارشنبهسوری» و جدیدترین حضورش در سریال «هزار و یک شب».
جوایز شاخص او چیست؟
برنده دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلمهای «قرمز» و «چهارشنبهسوری» و همچنین دریافتکننده تندیس زرین جشن خانه سینما.
فعالیتهای غیر از بازیگری او چیست؟
عکاسی هنری (نمایشگاه آبانگان)، ورزش تایچی و فعالیتهای اجتماعی و زیستمحیطی.
آخرین حضور هدیه تهرانی چه بوده است؟
بازگشت او به شبکه نمایش خانگی با سریال «هزار و یک شب» که از تازهترین پروژههای تصویری اوست.
محمد فروزنده این را
دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
صابر ابر (زاده ۱۸ خرداد ۱۳۶۳ در تهران) یکی از چهرههای متمایز سینما و تئاتر معاصر ایران است. او بهعنوان بازیگر، کارگردان تئاتر، نویسنده، عکاس و مؤسس آکادمی فرهنگی «اینجا میان شهر» شناخته میشود. تحصیلات او در رشته مدیریت (لیسانس از دانشگاه آزاد فیروزکوه) و فوقلیسانس سینما است که زمینهای ساختاری و هنری برای فعالیتش فراهم کرد .
مسیر ورود به هنر و جهان اجرا
صابر ابر فعالیت هنری خود را بهواسطه برنامههای کودک تلویزیونی مانند «رنگینکمان» و «در ۱۰۰ ثانیه» آغاز کرد . نقطه عطف او در سن حدود ۱۶ ... دیدن ادامه ›› سالگی تحقق یافت، زمانی که با معرفی مرضیه برومند برای کلاس بازیگری به موسسه کارنامه راه یافت و استادانی همچون پرویز پرستویی او را هدایت کردند .
سینما، نقشهای شاخص و افتخارات
صابر ابر فعالیت سینماییاش را با فیلم «شاعر زبالهها» از ساختههای محسن مخملباف در سال ۱۳۸۴ آغاز کرد . نقش او در «مینای شهر خاموش» (کنار عزتالله انتظامی) جایزه یا نامزدی سیمرغ بلورین را برای نقش مکمل مرد به همراه داشت . با بازی در اثر شناختهشده «درباره الی…» به کارگردانی اصغر فرهادی نیز تحسین جهانی را تجربه کرد  .
فیلمشناسی او شامل آثار شاخص دیگری مانند دایره زنگی، Tambourine، چیزهایی مانند درباره الی، هچ، سیزده ۵۹، مواجهه با آینهها، قورباغه (سریال) و … است که هرکدام ردپای شخصیتی جذاب بر جا گذاشتهاند  .
فعالیت تئاتری و فرهنگی
علاوه بر سینما، صابر ابر در تئاتر نیز فعال است. بازیهای او در اجراهایی مانند Kargadan، داستان یک پلهکان، کالیگولا و جیر بند پَر خروس برای سوگواران در کنار اسمهایی چون فرهاد عیسش و شهاب حسینی قابلتوجهاند . همچنین خود تئاتری را با نام «واوها و ویرگولها» در سال ۲۰۱۰ کارگردانی کرد .
او بنیانگذار مرکز فرهنگی و هنری «اینجا میان شهر» است که بستری برای فعالیت هنری و نمایشگاهی فراهم آورده؛ او همزمان عکاسی و ویدیوآرت نیز انجام میدهد .
⸻
جمعبندی
صابر ابر چهرهای است جوان، چندبعدی و خاص در سینمای ایران؛ که از تلویزیون کودک آغاز کرد، در سینما و تئاتر حضوری چشمگیر دارد و قصهپردازان و معاصرانش را به فکر وا میدارد. او با توجه به توانایی در انتقال تجربههای متفاوت هنری، از بازیگری تا کارگردانی و نوشتن، ثابت کرده جایگاهی ویژه در هنر معاصر ایران دارد.
⸻
درباره صابر ابر
صابر ابر کیست؟
صابر ابر (زاده ۱۸ خرداد ۱۳۶۳، تهران) بازیگر، کارگردان تئاتر، نویسنده، عکاس و مؤسس مرکز فرهنگی “اینجا میان شهر” است. 
شروع فعالیت هنریاش چگونه بود؟
فعالیت رسمیاش را با اجرای برنامه کودکان «رنگینکمان» آغاز و سپس با فیلم «شاعر زبالهها» وارد سینما شد. 
کدام فیلمها باعث معروفیت او شدند؟
نقش او در «مینای شهر خاموش» و «درباره الی…» از جمله آثار تأثیرگذار هستند که جایگاه بازیگریاش را تثبیت کردند. 
فعالیت تئاتریاش شامل چه آثار برجستهای است؟
او در نمایشهایی مانند Kargadan، کالیگولا و جیر بند پر خروس برای سوگواران بازی داشته است؛ و خود در ۲۰۱۰ نمایشی را کارگردانی کرد. 
او چه فعالیتهای فرهنگی دیگری دارد؟
مؤسس مرکز هنری “اینجا میان شهر”، عکاس گالری و فعال در زمینه ویدیو آرت است. 
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
معرفی شهاب حسینی
شهاب حسینی با نام کامل سید شهابالدین حسینی تنکابنی، متولد ۱۴ بهمن ۱۳۵۲ در تهران، یکی از تأثیرگذارترین بازیگران، کارگردانان و تهیهکنندگان سینمای ایران است. او نخستین بازیگر مرد ایرانی است که موفق شد جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن را دریافت کند و بهعنوان یکی از چهرههای شاخص سینمای ایران در سطح بینالمللی شناخته شود.
⸻
آغاز فعالیت هنری
شهاب حسینی پیش از آنکه وارد سینما شود، در تئاتر دانشجویی فعالیت میکرد و با اجرای برنامههای تلویزیونی مثل اکسیژن ... دیدن ادامه ›› و سایه روشن به شهرت اولیه دست یافت. نخستین حضور جدی او در تلویزیون، سریال پس از باران (۱۳۷۹) بود. اما نقطهی عطف شهرتش، بازی در پلیس جوان (۱۳۸۰) بود که او را به چهرهای محبوب میان مردم بدل کرد.
⸻
ورود به سینما و نقشهای ماندگار
شهاب حسینی در اوایل دهه ۸۰ وارد سینما شد. فیلمهایی مانند زهر عسل و واکنش پنجم آغاز راه او در پردهی نقرهای بودند. اما نقشهای جدیترش در آثاری چون شمعی در باد و رستگاری در هشت و بیست دقیقه جایگاهش را میان منتقدان تثبیت کرد.
موفقیت بزرگ او با فیلم سوپراستار (۱۳۸۷) رقم خورد؛ نقشی که برایش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد و او را در ردیف ستارگان اصلی سینما قرار داد.
⸻
همکاری با اصغر فرهادی و افتخارات جهانی
همکاری شهاب حسینی با اصغر فرهادی، اوج کارنامهاش را رقم زد. فیلمهای:
• درباره الی… (۱۳۸۷)
• جدایی نادر از سیمین (۱۳۸۹) → برنده خرس نقرهای جشنواره برلین برای گروه بازیگری.
• فروشنده (۱۳۹۴) → برنده جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن.
این جوایز موجب شد نام او در تاریخ سینمای ایران جاودانه شود و بهعنوان یکی از معدود بازیگران ایرانی در سطح جهانی مطرح گردد.
⸻
کارگردانی و تهیهکنندگی
شهاب حسینی تنها بازیگر نیست. او در عرصهی کارگردانی و تهیهکنندگی نیز فعال بوده است. از جمله آثار کارگردانی او میتوان به فیلمهای مقیم طبقه وسط، ساکنان ناکجا و با من بیا اشاره کرد. همچنین در پروژههایی چون خورشید نیمهشب و نرگسی نقش تهیهکننده را برعهده داشته است.
⸻
حضور در تلویزیون و رسانههای جدید
او علاوه بر سینما، در تلویزیون نیز نقشهای بهیادماندنی ایفا کرده است. بازی در سریالهای مدار صفر درجه (۱۳۸۶) و شوق پرواز (۱۳۹۰) جایگاه او را بهعنوان بازیگری توانمند تثبیت کرد. اجرای برنامه اینترنتی همرفیق در نماوا نیز وجهی تازه از چهره رسانهای او را به نمایش گذاشت.
⸻
جوایز و افتخارات
• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای سوپراستار.
• خرس نقرهای جشنواره برلین برای گروه بازیگری جدایی نادر از سیمین.
• جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن برای فروشنده.
• نشان شوالیه ادب و هنر فرانسه (۲۰۱۹).
⸻
جمعبندی
بیوگرافی شهاب حسینی روایت مسیری است که از اجراهای ساده تلویزیونی آغاز شد و به دریافت مهمترین جوایز جهانی سینما رسید. او نهتنها یکی از بازیگران محبوب ایران است، بلکه بهعنوان یک چهره بینالمللی شناخته میشود که توانسته پل میان سینمای ایران و جهان بسازد. قدرت بازی او در سکوتها، نگاهها و بازنمایی لایههای پیچیده روانی شخصیتها، او را در میان نسل خودش منحصربهفرد کرده است.
⸻
❓ سوالات متداول (FAQ) درباره شهاب حسینی
شهاب حسینی کیست؟
شهاب حسینی بازیگر، کارگردان و تهیهکننده ایرانی متولد ۱۴ بهمن ۱۳۵۲ است که با فیلمهای جدایی نادر از سیمین و فروشنده به شهرت جهانی رسید.
اولین نقش مهم شهاب حسینی چه بود؟
اولین نقش جدیاش در سریال پس از باران (۱۳۷۹) بود و با سریال پلیس جوان (۱۳۸۰) به شهرت رسید.
مهمترین فیلمهای شهاب حسینی کداماند؟
جدایی نادر از سیمین، فروشنده، درباره الی…، سوپراستار و شمعی در باد.
جوایز بینالمللی شهاب حسینی چیست؟
او برنده خرس نقرهای جشنواره برلین و جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن است.
آیا شهاب حسینی کارگردان هم هست؟
بله، او فیلمهایی چون مقیم طبقه وسط، ساکنان ناکجا و با من بیا را کارگردانی کرده است.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اجرای دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴ | طراح و کارگردان: محمد عبدالهی
صحنه از همان لحظهی آغاز تکلیفش را روشن میکرد: میز و صندلیهایی پوشیده در سرخی، نه نشانهای از گرما و صمیمیت، بلکه استعارهای از زخمی که سالها در پیکرهی یک خانواده جا خوش کرده است. نمایش قبیلهها نوشته نینا رین و به کارگردانی محمد عبدالهی، تماشاگر را به قلب همین زخم پرتاب میکند؛ جایی که زبان، بهجای آنکه ابزار ارتباط باشد، به سلاحی برای سلطه و طرد بدل میشود.
علی باقری در نقش پدر، روشنفکر مستبدی را به تصویر کشید که هر جملهاش همچون تیغی فضا را میشکافد. در برابر او، صفورا خوشطینت در نقش مادر، ... دیدن ادامه ›› سکوتی سنگین را به صحنه آورد؛ سکوتی که بیش از هر فریادی خشونت را طبیعی جلوه میداد. و در میانهی این دو، بیلی با بازی درخشان اصغر پیران، نقطهی جوشان نمایش بود؛ سکوتهایش سالن را میخکوب میکرد و نگاههایش رنجی را فریاد میزد که هیچ واژهای قادر به بیانش نبود.
ساناز طاری در نقش سیلویا، انسانیترین چهرهی نمایش را ساخت؛ زنی که نیمهشنواست و میان دو جهان در رفتوآمد، صدایش لرزان اما عمیق بود. زهرا حیدری در نقش روث، دختر هنرمند و خاموش خانواده، با حضوری ظریف نشان داد چگونه نسلهای حساس در میان هیاهوی قدرت گم میشوند. و سرانجام مصطفی فاضلی در نقش دنیل، جوانی عصبی و طغیانگر را آفرید که هر بار به مرز رهایی نزدیک شد، اما دوباره در دهان قبیله فرو رفت.
عبدالهی با هوشمندی ریتمی سینوسی برای اجرا برگزیده بود؛ هیاهوهایی پرتنش که ناگهان جای خود را به سکوتهایی عمیق میدادند. سکوتهایی که خالی نبودند؛ سکوتهایی که پر بودند از کلماتی که گفته نشد، از فریادهایی که در گلو شکست.
تماشای این اجرا در شب سوم شهریور برای من یک پرسش را برجای گذاشت: آیا در قبیلههای امروز ما، واقعاً کسی شنیده میشود؟ یا همه در نهایت محکوم به سکوتاند؟!
فائزه سلیمانی، محمد عباداللهی و حسین چیانی (هالین) این را
خواندند
سها طاهری و علیرضا نجاتی این را دوست دارند
سها طاهری و علیرضا نجاتی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بیوگرافی کامل میلاد کیمرام | از بندر انزلی تا ستاره سینما
میلاد کیمرام متولد ۴ اردیبهشت ۱۳۶۴ در بندر انزلی، یکی از بازیگران محبوب و پرطرفدار سینما و تلویزیون ایران است. او در خانوادهای پنجنفره بزرگ شد و کوچکترین فرزند خانواده است. علاقهاش به ورزش، بهویژه فوتبال، در همان کودکی شکل گرفت و حتی در آکادمی باشگاه ملوان بندر انزلی توپ میزد و همتیمی بازیکنانی مثل سیدجلال حسینی بود، اما مصدومیت باعث شد فوتبال را رها کند و مسیر زندگیاش به سمت هنر تغییر کند.
میلاد کیمرام در رشته الکترونیک تا مقطع فوقدیپلم تحصیل کرد، اما اشتیاق او به هنر باعث شد در نوجوانی جذب تئاتر شود. نخستین تجربه جدیاش با نمایش «شبنشینی در جهنم» بود که در همان سن جوانی جایزه بهترین بازیگر جشنواره تئاتر منطقهای فجر را برایش به ارمغان آورد. او سپس به تهران آمد و در کلاسهای مسعود کیمیایی شرکت کرد. برای تأمین هزینهها، مدتی در موتورخانه و رستوران کار میکرد، اما این سختیها نهتنها او را متوقف نکرد بلکه پایههای شخصیت پرتلاش و برند شخصی ... دیدن ادامه ›› او را ساخت.
ورود او به تلویزیون با سریال شب هزار و یکم (۱۳۸۶) آغاز شد و خیلی زود با نقش «جابر» در سریال نابرده رنج (۱۳۹۰) به محبوبیت رسید. در ادامه با سریالهای پرمخاطبی چون ممنوعه (۱۳۹۷)، سیاوش (۱۳۹۹) و سووشون (۱۴۰۲) جایگاه خود را تثبیت کرد.
در سینما نیز با فیلم کوچه ملی (۱۳۸۹) قدم به پرده نقرهای گذاشت، اما نقطه عطف کارنامهاش حضور در فیلم ملکه (۱۳۹۰) بود که جوایز بهترین بازیگر مرد جشنواره مقاومت و خانه سینما را برایش به همراه داشت. بازی در فیلم خط ویژه (۱۳۹۲) نیز برای او دیپلم افتخار جشنواره فجر را به ارمغان آورد. او در ادامه با آثاری چون امکان مینا (۱۳۹۴)، ملی و راههای نرفتهاش (۱۳۹۵)، امیر (۱۳۹۶)، معکوس (۱۳۹۷)، سامورایی در برلین (۱۳۹۸) و آسمان غرب (۱۴۰۲ – در نقش شهید شیرودی) توانست دامنه تواناییهای بازیگری خود را گستردهتر کند.
میلاد کیمرام علاوه بر سینما و تلویزیون، در تئاتر نیز فعال بوده و نمایشهایی چون پاییز، شام با دوستان و کلنل را روی صحنه برده است. او همچنین بهعنوان مهمان در برنامههای پرمخاطبی چون خندوانه، دورهمی و ۱۰۰۱ حاضر شد و حضورش همیشه با انرژی، شوخطبعی و لحظات احساسی همراه بوده است.
در کنار حرفه بازیگری، میلاد کیمرام چهرهای مردمی و اجتماعی است؛ او در فعالیتهای خیریه شرکت میکند، به تیم فوتبال ملوان وفادار مانده و عضو تیم والیبال هنرمندان است.
از نظر زندگی شخصی، میلاد کیمرام تاکنون ازدواج نکرده و مجرد است. شایعات زیادی درباره ازدواج یا روابط او در فضای مجازی منتشر شده اما هیچکدام تأیید نشدهاند. او ترجیح میدهد زندگی خصوصیاش را از حاشیهها دور نگه دارد و بیشتر با آثار و فعالیتهای هنریاش شناخته شود.
برند شخصی میلاد کیمرام بر پایه چند ویژگی استوار است:
• کاریزما و جذابیت فردی
• انتخاب نقشهای اجتماعی و جوانپسند
• توانایی در ایفای نقشهای درام و تاریخی
• ارتباط صمیمی با مخاطبان و حضور پررنگ در شبکههای اجتماعی
میلاد کیمرام امروز بهعنوان یکی از ستارههای نسل جدید سینمای ایران شناخته میشود که مسیرش از سختیهای واقعی شروع شد اما با تلاش، پشتکار و استعداد، به جایگاهی رسید که الهامبخش نسل جوان است.
میلاد کیمرام متولد ۴ اردیبهشت ۱۳۶۴ در بندر انزلی، یکی از بازیگران محبوب و پرطرفدار سینما و تلویزیون ایران است. او در خانوادهای پنجنفره بزرگ شد و کوچکترین فرزند خانواده است. علاقهاش به ورزش، بهویژه فوتبال، در همان کودکی شکل گرفت و حتی در آکادمی باشگاه ملوان بندر انزلی توپ میزد و همتیمی بازیکنانی مثل سیدجلال حسینی بود، اما مصدومیت باعث شد فوتبال را رها کند و مسیر زندگیاش به سمت هنر تغییر کند.
میلاد کیمرام در رشته الکترونیک تا مقطع فوقدیپلم تحصیل کرد، اما اشتیاق او به هنر باعث شد در نوجوانی جذب تئاتر شود. نخستین تجربه جدیاش با نمایش «شبنشینی در جهنم» بود که در همان سن جوانی جایزه بهترین بازیگر جشنواره تئاتر منطقهای فجر را برایش به ارمغان آورد. او سپس به تهران آمد و در کلاسهای مسعود کیمیایی شرکت کرد. برای تأمین هزینهها، مدتی در موتورخانه و رستوران کار میکرد، اما این سختیها نهتنها او را متوقف نکرد بلکه پایههای شخصیت پرتلاش و برند شخصی ... دیدن ادامه ›› او را ساخت.
ورود او به تلویزیون با سریال شب هزار و یکم (۱۳۸۶) آغاز شد و خیلی زود با نقش «جابر» در سریال نابرده رنج (۱۳۹۰) به محبوبیت رسید. در ادامه با سریالهای پرمخاطبی چون ممنوعه (۱۳۹۷)، سیاوش (۱۳۹۹) و سووشون (۱۴۰۲) جایگاه خود را تثبیت کرد.
در سینما نیز با فیلم کوچه ملی (۱۳۸۹) قدم به پرده نقرهای گذاشت، اما نقطه عطف کارنامهاش حضور در فیلم ملکه (۱۳۹۰) بود که جوایز بهترین بازیگر مرد جشنواره مقاومت و خانه سینما را برایش به همراه داشت. بازی در فیلم خط ویژه (۱۳۹۲) نیز برای او دیپلم افتخار جشنواره فجر را به ارمغان آورد. او در ادامه با آثاری چون امکان مینا (۱۳۹۴)، ملی و راههای نرفتهاش (۱۳۹۵)، امیر (۱۳۹۶)، معکوس (۱۳۹۷)، سامورایی در برلین (۱۳۹۸) و آسمان غرب (۱۴۰۲ – در نقش شهید شیرودی) توانست دامنه تواناییهای بازیگری خود را گستردهتر کند.
میلاد کیمرام علاوه بر سینما و تلویزیون، در تئاتر نیز فعال بوده و نمایشهایی چون پاییز، شام با دوستان و کلنل را روی صحنه برده است. او همچنین بهعنوان مهمان در برنامههای پرمخاطبی چون خندوانه، دورهمی و ۱۰۰۱ حاضر شد و حضورش همیشه با انرژی، شوخطبعی و لحظات احساسی همراه بوده است.
در کنار حرفه بازیگری، میلاد کیمرام چهرهای مردمی و اجتماعی است؛ او در فعالیتهای خیریه شرکت میکند، به تیم فوتبال ملوان وفادار مانده و عضو تیم والیبال هنرمندان است.
از نظر زندگی شخصی، میلاد کیمرام تاکنون ازدواج نکرده و مجرد است. شایعات زیادی درباره ازدواج یا روابط او در فضای مجازی منتشر شده اما هیچکدام تأیید نشدهاند. او ترجیح میدهد زندگی خصوصیاش را از حاشیهها دور نگه دارد و بیشتر با آثار و فعالیتهای هنریاش شناخته شود.
برند شخصی میلاد کیمرام بر پایه چند ویژگی استوار است:
• کاریزما و جذابیت فردی
• انتخاب نقشهای اجتماعی و جوانپسند
• توانایی در ایفای نقشهای درام و تاریخی
• ارتباط صمیمی با مخاطبان و حضور پررنگ در شبکههای اجتماعی
میلاد کیمرام امروز بهعنوان یکی از ستارههای نسل جدید سینمای ایران شناخته میشود که مسیرش از سختیهای واقعی شروع شد اما با تلاش، پشتکار و استعداد، به جایگاهی رسید که الهامبخش نسل جوان است.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کامران تفتی (Kamran Tafti) متولد ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ در تهران است. او یکی از بازیگران مشهور سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است و علاوه بر بازیگری، در عرصه موسیقی و اجرا نیز فعالیت دارد. کامران تفتی فرزند جمشید تفتی (بازیگر و کارگردان تئاتر) است و از کودکی در محیطی هنری رشد کرده است.
⸻
زندگی شخصی و تحصیلات ... دیدن ادامه ›› کامران تفتی
• تاریخ تولد: ۱۹ فروردین ۱۳۵۸
• محل تولد: تهران
• ملیت: ایرانی
• تحصیلات: کارشناسی بازیگری از دانشگاه هنر تهران
• پدر: جمشید تفتی (بازیگر تئاتر)
کامران تفتی از کودکی با تئاتر آشنا شد و علاقهاش به هنر از همان دوران شکل گرفت.
⸻
شروع فعالیت هنری
فعالیت حرفهای او در تئاتر دانشجویی آغاز شد و سپس با حضور در سریال تاریخی–مذهبی «ولایت عشق» (۱۳۷۹) در نقش جوانی امام رضا (ع) شناخته شد. نقطه عطف شهرت او سریالهای «میوه ممنوعه»، «صاحبدلان» و «یک مشت پر عقاب» بود.
⸻
فیلمها و سریالهای کامران تفتی
سینما
• مرگ کسبوکار من است (۱۳۸۴)
• راههای سرد (۱۳۸۶)
• رسوایی (۱۳۹۱)
• روز رستاخیز (۱۳۹۳)
• لایههای دروغ (۲۰۲۲)
• رویای کاغذی (۲۰۲۲)
تلویزیون
• ولایت عشق (۱۳۷۹)
• صاحبدلان (۱۳۸۵)
• میوه ممنوعه (۱۳۸۶)
• یک مشت پر عقاب (۱۳۸۶)
• شمسالعماره (۱۳۸۸)
• ملکوت (۱۳۸۹)
• دیوار به دیوار (۱۳۹۶)
تئاتر
• رام کردن اسب چوبی
• چ.ف.ت. بر وزن رفت
• اتینا
⸻
موسیقی کامران تفتی
او در سال ۱۳۹۲ آلبوم موسیقی خود با عنوان «عکس زمستونی تهران» را منتشر کرد و چندین تکآهنگ نیز اجرا کرده است. صدای خاص و اجرای احساسی او مورد توجه هواداران قرار گرفته است.
⸻
مجریگری
کامران تفتی علاوه بر بازیگری و موسیقی، بهعنوان مجری تلویزیون نیز فعالیت کرده است. اجرای برنامه «وقتشه» در شبکه نسیم از مهمترین فعالیتهای او در این حوزه است.
⸻
حواشی زندگی کامران تفتی
• ازدواج و همسر: تاکنون خبری رسمی درباره ازدواج یا همسر کامران تفتی منتشر نشده است. شایعاتی در فضای مجازی درباره زندگی شخصی او وجود دارد، اما هیچکدام تأیید نشدهاند.
• شایعات بیماری و حادثه: در سالهای اخیر خبرهایی از بیماری یا تصادف او منتشر شد، اما صحت نداشت. خود او بارها تأکید کرده که اخبار مربوط به زندگیاش تنها باید از زبان خودش منتشر شود.
• محبوبیت رسانهای: ظاهر کاریزماتیک، صدای خاص و فعالیت در حوزههای متنوع، باعث شده همیشه در رسانهها و فضای مجازی مورد توجه باشد.
⸻
برند شخصی و سبک بازیگری
• بازی در نقشهای دراماتیک و تاریخی
• صدای منحصربهفرد و اجرای موسیقی
• حضور همزمان در سینما، تلویزیون، تئاتر و موسیقی
• کاریزما و محبوبیت در میان مخاطبان تلویزیون
⸻
پرسشهای متداول درباره کامران تفتی
۱. کامران تفتی کیست؟
کامران تفتی بازیگر، مجری و خواننده ایرانی متولد ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ در تهران است.
۲. همسر کامران تفتی کیست؟
تا امروز خبر رسمی درباره ازدواج یا همسر کامران تفتی منتشر نشده است.
۳. مهمترین فیلمها و سریالهای کامران تفتی کدام هستند؟
از آثار شاخص او میتوان به سریالهای میوه ممنوعه، صاحبدلان، شمسالعماره و فیلمهای مرگ کسبوکار من است و رسوایی اشاره کرد.
۴. آیا کامران تفتی در موسیقی فعالیت دارد؟
بله، او آلبوم عکس زمستونی تهران و چند تکآهنگ منتشر کرده است.
۵. اولین نقش جدی کامران تفتی چه بود؟
اولین حضور جدی او در سریال ولایت عشق (۱۳۷۹) بود.
۶. شایعه ازدواج یا بیماری کامران تفتی درست است؟
هیچکدام از شایعات مربوط به ازدواج یا بیماری او بهطور رسمی تأیید نشدهاند
حسین چیانی (هالین) و شاهین محمدی این را
خواندند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۲,۰۴۹,۰۰۰ نفر
+۳۴,۰۰۰ برنامه
+۱۲,۲۴۴,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۵,۶۶۹ برگه
۹,۸۷۸ آلبوم
۵,۶۴۸ پادکست
