در این نمایش شخصیتی هست که در بروشور با عنوان "زن جوان" از آن یاد شده. حضور این شخصیت که به نظر من داستانش در این نمایش ناگفته باقی میماند به طور طبیعی این اندیشه را در ذهنم ایجاد میکند که این نمایشنامه باید ادامه ای داشته باشد. حداقل خود من برایش ادامه ای جذاب متصور هستم که اتفاقا نمایش را به جهان بینی من نزدیک تر میسازد و اگر نمایشنامه نویس بودم قطعا ادامه اش را مینگاشتم.

میخواستم ببینم آیا کسی میداند چنین ادامه ای یا حداقل ایده ای برای ادامه ی این نمایشنامه وجود دارد؟