متن فوق العاده قوی و حساب شده داشت . اشاره به جزئیات فیریولوژی بدن دقیق و بجا بود . فقط نمیدونم نویسده به پزشکی اشراف دارند یا مشاور پزشکی در کنارش بوده که چنین جزئیات هم به زیبایی ذکر شده ولی در بروشور اسمی از مشاور پزشک نبود. . من زمان اجرا احساس میکردم که با متن خارجی در ارتباطم ولی بعدا فهمیدم نویسنده ایرانیه من شناختی از کارای قبلیشون ندارم. و مسئله اهدا جسد شاید در جهان مرسوم باشه ولی در ایران فک کنم بندرت انجام بشه
بازی روان و ساده بدون ادا و اصول اجراهای مرسوم مونولوگ ،کار رو فاخر کرده بود و بخصوص پایان متفاوتش که خواشت تماشاکر با همون حس از تماشاخانه بیرون بره و با دیدن عوامل و تشویق آنها ارتباطش با تئاتر قطع نشه که کار ستودنی بود