«ما به کوشکی پر حادثه عادت داریم!»
این جمله من نبود. یکی از تماشاگران دیشب به آقای کوشکی؛ زمانی که ایشون در مورد حساسیت های اجرا و تذکرات لازم، توضیحات خودشون رو ارائه می‌دادن این جمله رو گفتن. به عقیده من باید تمام کارهای جناب کوشکی دیده بشه چون نکته‌ها و اجزایی داره که کمتر در صحنه‌های تئاتر ایران قابل مشاهده ست. کمتر کسی دست روی موضوعی مثل خشونت میزاره اما به جرات میگم که این کار (که باید دید) ضعیف‌ترین کاری بود که در این چند وقت از آقای کوشکی دیدم.
تعداد شوخی ها و بداهه به قدری زیاد بود که واقعا خط داستانی گم میشد. البته به نظر من برای تاثیرگذاری 10 دقیقه آخر نمایش به شدت مفیده.
دیشب با سی دقیقه تاخیر کار اجرا شد و این ناهماهنگی هنوز هم جذاب نیست :)
در سالن تعدادی از دوستان واقعا با خنده‌های بی جا و بلند باعث شدند تمام حس کار برام از بین بره.
اتفاقی که با منشی صحنه بود و ایشون آخر نمایش حاضر نشدند جلو بیان، واقعا دوست دارم بدونم که جدی بود یا شوخی چون باز هم خیلی از حس نمایش رو برام از بین برد.
در نهایت اینکه کارهای کوشکی رو باید دید :) امیدوارم کمی این نمایش جدی‌تر برگزار بشه.
(تاریخ دیدن اجرا: 13 اسفند)