آقای میلاد خان مجرد نازنین
درگذشت پدر بزرگوارتون رو تسلیت میگم
برای ایشون رحمت و مغفرت و آرامش
و برای شما و بازماندگان صبر مسئلت میکنم 🖤
ما رو در غم خودتون شریک بدونید

نخستین بار که عشق به سراغم آمد،
ادعای مالکیت جهان را کردم
و همه چیز و همه کس را متعلق به خود دانستم،
امروز که تهی از خودخواهی‌ها و تصاحب‌ها،
نگاهی عاشقانه به زندگی دارم، از هرچه هست،
تنها مالک تنهایی خویشم
و فروتنانه غیاب حضورم را اعلام می‌کنم.
این است نظام عشق: آری هیچکس نبودن.
ایران درودی

بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید

کز این خاک برآیید سماوات بگیرید

بمیرید بمیرید و زین نفس ببرید

که این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید

یکی تیشه بگیرید پی حفره زندان

چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید

بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا

بر شاه چو مردید همه شاه و شهیرید

بمیرید بمیرید و زین ابر برآیید

چو زین ابر برآیید همه بدر منیرید

خموشید خموشید خموشی دم مرگست

هم از زندگیست اینک ز خاموش نفیرید

تئاتر ببینیم یا نبینیم مسئله این است؟

همیاری عزیز از اضافه شدن پنج ماهه به اکانت ممنونیم اما با پلاس چه میتوان کرد وقتی هیچ چیز برای عرضه وجود ندارد

آقا محمد حسن موسوی کیانی
دوست عزیز
درگذشت پدر بزرگوارتان را تسلیت عرض نموده و از خداوند منان برای آن مرحوم طلب مغفرت و رحمت و برای بازماندگان صبر جمیل مسئلت میکنم
ما را در غم خود شریک بدانید

هفتم خرداد سالمرگ عباس نعلبندیان است؛ نمایشنامه‌نویس خلاقی که سال ۱۳۶۸ در چنین روزی در ۴۰ سالگی دست به خودکشی زد و روی سنگ قبرش نوشته شد: «در این غربت غریب عطر تو را از کدام توفان باید خاست؟»

نعلبندیان در سال‌های کوتاه عمر هنری‌اش قصه‌ها و نمایشنامه‌های متعددی با همان ادبیات و خط‌الرسم مخصوص خودش نوشت و متن‌هایی را هم به فارسی ترجمه کرد؛ آثاری همچون قصه‌های «از هفت تا هفت و نیم»، «ص.ص.م»، و نمایشنامه‌های «اگر فاوست یه کم معرفت به خرج می‌داد»، «داستان‌هایی از بارش مهر و مرگ»، «ناگهان هذا حبیب‌الله». او با اولین کارش در دومین جشن هنر شیراز دومین جایزه نمایشنامه‌نویسی را دریافت کرد و یک‌سال بعد به‌عنوان نمایشنامه‌نویس و مدیر بخش داخلی به کارگاه نمایش پیوست و تا آخرین روزهای فعالیت کارگاه با آن همکاری کرد.

در سال‌های اخیر بارها کارگردان‌هایی تلاش کردند نمایشنامه‌های عباس نعلبندیان را در ایران اجرا کنند اما هر بار به در بسته ممیزی خوردند؛ هرچند نمایشنامه‌هایی از او به صورت زیرمینی و در محافل خصوصی‌تر توسط کارگردان‌های شناخته‌شده‌ای اجرا شد اما همچنان نمایشنامه‌های نعلبندیان جزو آثار ... دیدن ادامه ›› ممنوعه است.

روح‌الله جعفری (نمایشنامه‌نویس، کارگردان و مدرس) در سالروز مرگ این هنرمند پیش‌روی ایرانی به سه نمایشنامه‌ای اشاره می‌کند که در ۱۰ سال اخیر قصد اجرا و نمایشنامه‌خوانی آنها را داشت، اما مجوز نگرفت.

جعفری تشریح کرد: گروه تئاتر گیتی در یک دهه اخیر، سه نمایشنامه «پژوهشی ژرف و سترگ و نو، در سنگواره‌های دوره بیست و پنجم زمین‌شناسی، و یا چهاردم، بیستم و غیره، فرقی نمی‌کند»، «سندلی کنار پنجره بگذاریم و بنشینیم و به شب دراز تاریک خاموش سرد بیابان نگاه کنیم» و «ناگهان؛ هذا حبیب‌الله، مات فی حب‌الله، هذا قتیل‌الله، مات بسیف‌الله» را برای اجرا آن هم هربار به مدت سه تا شش ماه تمرین کرد اما هیچ‌یک از این آثار به دلیل آنکه اداره‌کل هنرهای نمایشی و زیرمجموعه آن یعنی شورای ارزشیابی و نظارت مجوز برای اجرای عمومی‌شان صادر نکرد، رنگ صحنه به خود ندید.

سرپرست گروه تئاتر گیتی ادامه داد: اداره‌کل و شورای نظارت حتی به گروه برای خوانش نمایشنامه و «ناگهان؛ هذا حبیب‌الله...» در «رپرتوار نمایشنامه‌خوانی گروه تئاتر گیتی در حمایت از مردم سیل‌زده شهر معمولان، استان لرستان» که مرداد و شهریور سال گذشته به مدت ۱۰ شب در تماشاخانه سنگلج برگزار شد مجوز اجرا نداد. البته نه‌تنها به اجبار این نمایشنامه نعلبندیان از رپرتوار کنار گذاشته شد، بلکه نمایشنامه‌های «گلدان» نوشته بهمن فرسی و «چوب به دست‌های ورزیل» نوشته غلامحسین ساعدی را هم حذف کردند و نگذاشتند این سه نمایشنامه پیش‌روی مخاطب خوانش شود.

او با بیان اینکه «برای احقاق حق در هر باری که گروه تئاتر گیتی با حذف، سانسور و فشار حداکثری برای مجوز اجرای عمومی ندادن به این سه اثر از عباس نعلبندیان روبه‌رو شد به معاونت هنری، اداره‌کل هنرهای نمایشی و رئیس وقت شورای ارزشیابی و نظارت رفتم» گفت: و از آنها خواستم دلایل این‌همه فشار برای ندادن مجوز به این نمایشنامه‌ها را به صورت مکتوب به من اعلام کنند که هرگز این کار را نکردند؛ بلکه تنها به‌صورت شفاهی متذکر شدند حق اجرای این آثار را از عباس نعلبندیان ندارم. آنها بدون ذکر دلیلی در همه این سال‌ها (البته به‌زعم خودشان) نام عباس نعلبندیان، آثار او و اندیشه‌اش را حذف کردند و اجازه به صحنه رفتن و کار روی نمایشنامه‌های او را ندادند.

جعفری با تاکید بر اینکه «جلوی انتشار اندیشه را نمی‌توان گرفت.» گفت: این تفکر و ذهنیت غلطی است که با سانسور می‌توان نام عباس نعلبندیان را که یکی از نمایشنامه‌نویسان تاثیرگذار نیمه دوم دهه چهل و پنجاه شمسی است، ‌حذف کرد.

او خاطرنشان کرد: در عالم هنر، نگاه افراطی داشتن معنایی ندارد. همچنان که در مدیریت و برنامه‌ریزی امور فرهنگی این نگاه و در پیش گرفتن این رویه معنایی نمی‌تواند داشته باشد. در حق عباس نعلبندیان چه قبل و چه بعد از انقلاب، جفا شد. نعلبندیان قبل از انقلاب با این برچسب جعلی که نویسنده‌ای دست‌راستی است، مورد بی‌مهری قرار گرفت و بعد از انقلاب هم با مجوز ندادن برای چاپ آثار و به صحنه رفتن متون او، این بی‌مهری ادامه دارد.

https://www.ilna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/918950-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B1%DA%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%86%D8%B9%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D9%82-%D8%A7%D8%B4-%D8%AC%D9%81%D8%A7-%D8%B4%D8%AF

«همانا ما از آن خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم.»
جناب آقای دکتر اشراقی
درگذشت مادر بزرگوارتان را تسلیت عرض نموده ، از خداوند تبارک و تعالی برای آن مرحومه علو درجات و رحمت واسعه و برای شما و سایر بازماندگان صبر و بردباری مسئلت میکنم
آن بزرگوار در حیات پر برکتشان با خدمات عام المنفعه بسیار هماره سعی در سریان انسانیت و کمال داشتند به یقین این مصیبت تالم بار دل هر انسان آگاه و آزاده ای را به درد می آورد
و خالی حضورشان در خط مقدم مهربانی ملموس و جبران ناپذیر است
من را در غم خود شریک بدانید

همه کسانی که سنگلج اداره تئاتر یا تئاتر شهر رو تجربه کردند حتماً چهره خندان مرد خوش اخلاق و آذری مهربان و .... یادشونه عمو جمشید
جمشید خان مددی
باورم نمیشه....
باورم نمیشه که.......
یادش گرامی
مرد مهربان دوست داشتنی هرگز فراموشت نمیکنیم

روز مرد و روز پدر بر همه مبارک

همیاری جان گزینه چک ایز و کنترل اثر انگشت نمی‌خوای اضافه کنی
من از زمانی که رمز پویا فعال شده همه کارتهام بلا استفاده است
اینهمه مراحل برای وارد شدن به حساب کاربری ساده یکم از قرنطینه ای که درش هستیم میاد
حوصله ات سر رفته بود گفتی چی به تیوال اضافه کنم آهان برای هر بار ورود رمز و رمز یکبار مصرف و .....
خلاصه ، خلاص
جای این حرکت انقلابی یه فکری برای نرم افزار میکردی
ایموجی ها
فالو کاستم
هشتک
فالو نِیم
سرچ نِیم
و هزاران باگ موجود
الان فضا رو امنیتی کردی که مثلاً اکانت های فیک از بین برن
اکانت های اصلی هم حداقل خود من دارم از بین میرم
با ورود هزار باره رمز و نام کاربری و عکس 6*4 سه رخ چشم چپ و ...

میدونید رفقا گاهی آدم فکر می‌کنه هنوز فرصت داره
فرصت داره که بگه معذرت می‌خوام
فرصت داره که بگه دوستت دارم
فرصت داره که بگه اشتباه کردم
که بگه ممنونم که کنارمی بگه خوشحالم که همراهمی بگه عاشقتم
بخاطر این فرصت که نمیدونیم چقدر هست ، خیلی از حرفهامون نیمه گفته و نگفته میمونه
مثلاً میگیم سالگرد ازدواجمون...روز تولدش.... روز پدر ..... روز مادر...... شب که از سر کار برگشتم
فردا صبح که بیدار شدیم
بهش میگم
بهش میگم
بهش میگم
اما یه اتفاق .... یه تصادف ..... یه سکته .....یه حادثه
فرصت حتی یک کلمه رو هم نمیده
و نگفته ... دیدن ادامه ›› هامون میمونه تا ابد.
پس تا فرصت هست بهشون بگیم که چقدر از بودنشون خوشحالیم چقدر دوستشون داریم چقدر عاشقشون هستیم چقدر به داشتنشون افتخار میکنیم بگیم قبل از اینکه دیر بشه
شاید یک دقیقه بعد نباشیم یا نباشن
شاید یک دقیقه بعد خیلی دیر شده باشه
شاید یک دقیقه بعد یه حسرت بشه تا ابد
مثل خیلی از بغض هایی که موندگار شدن

کاش دنیا دست زن‌ها بود، زن‌ها که زاییده‌اند یعنی خلق کرده‌اند و قدر مخلوق خودشان را می‌دانند. قدر تحمل و حوصله و یکنواختی و برای خود هیچ کاری نتوانستن را. شاید مردها چون هیچ‌وقت خالق نبوده‌اند، آنقدر خود را به آب و آتش می‌زنند تا چیزی بیافرینند. اگر دنیا دست زن‌ها بود، جنگ کجا بود‌؟

سووشون⭐ سیمین دانشور
روز زن و مادر رو به همه شیر زنان ایران زمین تبریک میگم و از صمیم قلب آرزو میکنم که روزی برسه که بدون تبعیض در برابری و احترام روزگار رو سپری کنیم روزی بدون اجبار
و بهترینها رو برای همگی از خداوند می‌خوام

امروز زاد روز یک انسان شریف ، نجیب ، مهربان و آدم حسابیه
کسی که از من مستاجر تازه تا رفقایی که هفت سال ساکن خونه اش هستند دوستش دارند
آقای عمروآبادی نازنین زاد روزتون مبارک
براتون بهترین ها رو آرزو میکنم
سرتون سلامت و سایتون مستدام⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩