هفته ای بیش ، شاید از زمان به تماشا نشستنم میگذرد .
در تعارض دیده هایم و شنیده ها ، به نقطه بی تفاوتی رسیده بودم اگر ، شور حرفها بدر نمیشد و حدش به این نقطه نمی‌رسید .
هر آنچه که درباره نمایش گفته بودند را به وسواس خواندم و جمع بندی شخصی ام از اثر را ، نه بدین خاطر که آشوب بودم از تجربه ای تلخ و نه اینکه نمایش برای من جایگاه عجیبی داشت یا اینکه اثر بلحاظ ساختاری من را درگیر ماهیت لایه مندش کرده باشد .
((تنها به صرف اینکه قضاوت ما بر پایه عداوت شکل گرفت و یا عدالت))
چیزی که برایم واضح است فارغ از دست و پا زدن تبلیغی نمایش این بود که بیش از نیمی از نظرات بر اساس موقعیتی آنی ثبت شده بود کمتر از یکساعت از اجرا گذشته شروع میشد و تا ساعت ۲۲ ایجاد حساب و گذاشتن نظر ادامه پیدا می‌کرد پر واضح است که فرم نوشتاری یکسان و هر روز به سلیقه یکنفر فرمت متنها شکل میگیرد با رویت ساده متنها و تاریخ عضویت ها و همچنین زمان عضویت میشود هر چیز و همه چیز را به نظاره نشست .
لابه لای عضویت های جدید اشخاصی که سابقه عضویت داشتند و منفعل بودند هم بسیار بود که اصطلاح کامنت خواهشی یا کامپیلیمان رفاقتی بران میگذاریم
روش منسوخ دیگر ابراز ممیزی بودن کار است عزیزان من صرفاً یک خواننده فیلم نامه نمایشنامه بخاطر ضد ایدئولوژی حاکم بودنش ممیزی نمی‌خورد دوستانی که دستی بر آتش دارند مطلع هستند که بسیاری از ممیزی ها به دلیل بی ارزش بودن و یا سخیف بودن است که صد البته رویکرد این نمایش از این مدل ممیزی ها مبرا است اما فعل رده سنی فعل ممیزی ایجاد انگیز و صد البته کنجکاوی را در مخاطب بیش از بیش میکند و حس کنجکاوی حامیانه را بر می انگیزد
هدفم ترور نمایش یا کارگردان نیست روش دم دستی تبلیغاتی است که منسوخ مطرود شده و جز برانگیختن احساسات کسانی که نظاره گر بودند عایدی ندارد که البته از هیچکس و هیچ منظری پوشیده نیست
(((((اما نقد اثر)))))
به زعم من دکور بسیار مفید بود و مختصر به لحاظ حجم و با توجه به نیاز فحوای اثر همسان و همسو است
طراحی لباس
جهت عناصر پر حضور (تیم آتشخانه)لباس به خوبی طراحی شده بود
متن
به لحاظ متن حفره های عمیق و باگ های زیادی در کار بود قصه ای مختصر شده وکش دار شده و سر هم بندی شده است بلحاظ کاراکتریزیشن شخصیت ها تک بعدی و پرداخت نشده هستند .دیوید بال میگوید موفقیت یا عدم موفقیت ‌یک نمایش، به درک و شناخت شخصیت‌های آن بستگی دارد چقدر شخصیت های نمایش بلحاظ موقعیت ساختار یافته اند تا چه حد نزدیک به حدود واقعیت هستند تا چه اندازه باورشان میکنیم. با در نظر گرفتن سه بعد شخصیت در نمایش یعنی
شخصیت پردازی اجتماعی ، شخصیت پردازی روانی ، شخصیت پردازی فیزیکی
شخصیت ... دیدن ادامه » ها را بررسی اگر کنیم ضعف های پرداختی از عمه خانم تا خانم جوانی که کارش خریدن آثار هنری است و نماد کاپیتال در نمایش است تا مهندس و کارمند سندیکا و تک تک اعضاء گروه آتشخانه دچار نقصان پرداختی هستند مثلاً گوریل که سالها به گوریل بودنش افتخار میکند از اینکه یک نفر دیگری به او گوریل می‌گوید بر می آشوبد
نور
نور صحنه تخت بود و در بسیاری از صحنه ها یکسان و تفاوت سطح وحجم و کلوین نور آتشخانه با عرشه یا سندیکا با سالن همایش و........وجود نداشت روز: در تئاتر معمولا با رنگ کهربایی مشخص می‌شود.شب: معمولا با استفاده از آبی پررنگ نشان داده می‌شود.حالت ترس: با استفاده از نور قرمز یا در مورد انواع احساسات سرزندگی: رنگ‌های روشن و درخشان غم: رنگ‌های تیره شدت جریان نور نیز می‌تواند ایجاد کنتراست و حالات مختلف کند. به عنوان مثال:نور درخشان: خوشحالی نور تیره: فضای مرموز همچنین با استفاده از تغییر در شدت جریان نوری، می‌توان تمرکز تماشاگر را هدایت کرد. نورپردازی مانند نقاشی کردن در صحنه است. نورها رنگ‌ها هستند و صحنه بوم نقاشی شما..منبع: راهنمای طراحی نور انجمن طراحان نور استرالیا
موسیقی
ساندافکت یا صدای زیر در بسیاری از نقاط که بلحاظ تصویر سازی ذهنی لازم بود جایش را به سکوت داده بود
بازی ها
گاهی تلفیق چند سبک بازی معجونی خواستنی را رقم می‌زند اما در مورد سبکهای بازی و یا صدا سازی ضعف های بیشماری وجود داشت که به آنها اشاره میکنم
پیر ترین فرد نمایش که از ابتدا با شوخی های بداهه و دم دستی سعی در خنده گرفتن از تماشاچی رو دارد و با یک سیگار (به شکل مواد مخدر محرک) چرت میزند و خمار میشود شخصیتی منفعل نمایش هست کاملا رئال بازی می‌کند و حس مخاطب از بازیش بیشتر آتقی است تا......
آقای جوانی که از جنوب ایتالیا آمده
با گویش بچه های جنوب شهر فحش میدهد و بُراق میشود و کلمات رو با لحنی لهجه وار بیان میکند و یا فرچه را نوازش میکند و بعد شروع به زدنش میکند
آقایی که مهندس کشتی است و بازی من درآوردی ترکیب شده تحویل میدهد کلمات را به نحوه افتضاح ساختگی و اغراق آمیز بیان می‌کند مثلاً میگه کووووووووووووپیتِن و در انتها هم یک نماد از برتری انگاری و مبارزه گرایی را اجرا می‌کند شخصیتی که قرار است مطیع سرمایه داری باشد و در خدمت سرمایه داری و قوی باشد و قدرتمند اما با پرداخت که در نمایش شده حتی گوریل از او حساب نمیبرد یا از نماد سرمایه داری و قدرت واحد .....عقبتر راه می‌رود
عمه خانمی که به سبک زنان در پست ترین جایگاه اجتماعی بدگویی میکند گمانه زنی میکند وراجی و ......
در رابطه با خانم .....که کارش خرید آثار هنری است ما هیچ هنری یا علائمش رو هم نمی‌بینیم تظاهری اگزجره با دست کردن در جیب که هیچش ملاک تمول نیست بازی بسیار ضعیفی که در نگاه پایانی از بازی با گوریل میبینیم رفتاری که با کبوتر میکنند کبوتر بازها حتی فضا تبدیل به سیرک نشده
پسری که در آتشخانه کار میکند و از همه باسواد تر است کتابی را دزدیده که خودش هم فکر نمیکند ارزشی علمی دارد کاملا مثل کالایی بها گذاری شده عمل میکند مشروب هم همو دزدیده
در جمع بدون در نظر گرفتن احساسات نمره واقعی من به این اثر با در نظر گرفتن تلاش کارگردان جوان و تیم بازیگری 4/10

سبک های بازیگری

رئالیسم:

هنرمندان رئالیست می کوشند تا زندگی را آن چنان که در واقع هست نمایش دهند. ساختمان نمایشنامه های رئالیستی بر قوانین طبیعت و جامعه استوار است و پدبده های روانی انسان را در پرتو موقعیت محیطی و ویژگی های فردی می جوید. هنرمند رئالیست اجتماع را چون موجودی زنده و پویا می نگرد و انسان را نیز نه از جنبه ی زیست شناسانه بل انسان تاریخی و اجتماعی می داند و به جستجوی آن چیزهایی است که زیر لایه های زندگی پنهان هستند. از هنریک ایبسن به عنوان پیشرو و نمایشنامه نویسان رئالیست نام می برند. از دیگر نمایشنامه نویسان می توان به «ماکسیم گورکی»،«آنتوان چخوف»،«تنسی ویلیامز»، و« آرتور میلر» اشاره کرد.


ناتورالیسم :

این سبک در پایان سده نوزدهم میلادی ابداع شده در نمایشی که جبر محیطی حاکم باشد و زندگی انسان ها به طبیعت بازگردانده شود یا در سیر نمایش در زندگی انسان ها از طبیعت استفاده شود و گفت و گوها کاملاً عامیانه باشد ناتورالیسم نامیده می شود این سبک توسط «امیل زولا» داستان نویس و نمایشنامه نویس فرانسوی ابداع شد .

اکسپرسیونیسم :

هنگامی که نمایشی می کوشد ذهنیت شخصیت ها ی اصلی خود را تعبیر و تفسیر کرده و به آنها عینیت خارجی دهد سبک آن نمایش اکسپرسیونیسم است، این سبک در آغاز قرن بیستم سال ۱۹۰۵ در آلمان توسط «جک آی وان» نویسنده و کارگردان متفکر آلمانی ابداع شد .

امپرسیونسیم ... دیدن ادامه » :

نمایشی که شخصیت های مبهم و مخدوش و اندیشه های آنها القایی و تا حدودی تاویلی باشد سبک ان نمایش امپرسیونیسم یا تاثیر گرایی است. این سبک در نیمه دوم قرن نوزدهم بوجود آمد و توسط «آنتوان چخوف» ابداع شد .



آوانگاردیسم :

نمایشی که درونمایه و هم شکل آن ابتکارها و خلاقیت های سنت شکنانه اعمال شود، سبک آن نمایش آوانگاردیسم یا پیشتازگرایی است که در اواخر قرن نوزدهم توسط «ادوارد آلبی» نمایشنامه نویس آمریکائی ابداع شد .


سورئالیسم:

نمایشی که جز صحنه همه چیزش غیر واقعی است و بازیگران آن اعمال غیر واقعی در سیر داستان انجام دهند سبک آن نمایش سوررئالیسم یا فراواقعیت گرایی است که در بین سالهای ۱۹۲۰ الی ۱۹۳۰ میلادی در فرانسه توسط «آپولیئنز» ابداع شد .


سمبولیسم :

نمایشی که در آن آهنگ کلام و رمز بیان و هیجان و استقلال وجود داشته باشد . و شئی یا منظور خاصی را با شئی دیگر نشان دهد به آن سبک نمایش سمبولیسم می گویند که در سال ۱۸۸۰ توسط «بودلر» شاعر فرانسوی در شعر و توسط «استفن ملارمه» در تئاتر ابداع شد. که ذیلاً به نمونه هایی اشاره می شود.

(ترازو : عدالت، شیر : شجاعت، سیاه : سوگوار،تاج : سلطنت، گل سرخ : زیبائی و ایثار ، سرخ : خون و غضب ، کبوتر : صلح و پیام رسانی، لاله : جوانی، کفتار یا کرکس : مفت خوری یا مرده خواری سفید : پاکی و صلح )

تئاتر اپیک :

نمایشی که دو جنگ خاص یا اهداف سیاسی خاص اساس آن باشد و ان را تعقیب نماید اپیک تاتر گفته می شود که توسط «برتولت برشت » کارگردان و نمایشنامه نویس معروف جهانی ابداع شد .


آشنایی با بعضی سبکهای کمدی رایج :

کمدی کلاسیک :

به هر نوع کمدی که تماشگر از طنزهای ذهنی عقل پسند و عمیق و پیچیده و حرکات حساب شده بازیگران بخندد کمدی کلاسیک گفته می شود که به این نوع کمدی پدیده کمدی نویسان دوره یونانی و روم باستان اطلاق می شود .

کمدی رومانتیک :

به هر نوع کمدی که تماشاگر از سوء تعبیرها و دو پهلو گویی ها و اشتباهات ابلهانه و سفاهتهای اخلاقی بازیگران بخندد کمدی رومانتیک اطلاق می شود که این نوع کمدی پدیده سده پانزده و شانزده میلادی است .

تماشاخانه پالیز رسما تعطیل شد ..................


به گزارش روابط عمومی تماشاخانه پالیز، صبح امروز با اقدام شهرداری شهر تهران جهت پارک نیوجرسی (موانع مسدود کننده ورودی املاک) مقال درب این تماشاخانه، فعالیت های این مجموعه فرهنگی – هنری را تا مدت نامعلومی معلق گردید.در همین رابطه علی پالیزدار، مدیر تماشاخانه پالیز با صدور بیانیه ای ضمن تایید این موضوع مراتب سپاسگزاری خود را از فعالان، هنرمندان و دوستداران تئاتر اعلام نمود.
.
متن بیانیه به شرح ذیل است :
بنام خدا
هنرمندان و تماشاگران محترم هنرتئاتر
با عرض سلام و احترام به پیشگاه شما همراهان عزیز و همیشگی تماشاخانه پالیز
امروز دقیقا سی ماه از از زمانی که با حمایت شما عزیزان نهال تماشاخانه پالیز کاشته شد,رشد کرد و میوه آن به ثمر نشست. میگذرد و تک تک روزهایش با حضور شما روشن و پر ستاره بود. برای همه اینها ... دیدن ادامه » و همدلی های بی شائبه تان که تا امروز شامل حال ما شده است،بی نهایت سپاسگزار و قداردانیم ومی دانیم که برای تمامی کاستی ها ، قصور و خطاهای احتمالی عذرخواهی صمیمانه ما را پذیرا خواهید بود.
امروز، معضلاتی همچون ،استیجاری بودن املاک تماشاخانه ها وتمدید قرارداد های اجاره آنها گریبانگیر اکثریت سالن ها و تماشاخانه های خصوصی تئاتر شده است، که موجبات تعطیلی ناگزیر یا جابجایی آنها را فراهم می آورد، تماشاخانه پالیز نیز از این قاعده مستثنا نیست وبا نهایت اندوه و تاثر، از امروز تا شاید طلوع یک روز خوب دیگر و افتتاح مکان فرهنگی جدید دستان پرمهرتان را می فشاریم و به صورت رسمی ، پایان فعالیت تماشاخانه پالیز به آدرس خیابان ویلا(نجات الهی-خیابام سپند غربی-پلاک ۶۹را اعلام می‌نماییم . در پایان از مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وشهرداری منطقه 6 شهرتهران نهایت تشکر را داشته و خواستار مخدومه شدن پرونده های همکاری در آدرس ذکر شده هستیم.
یا حق
علی پالیزدار

نه. او نه منم. من منم؛ خود من! آسیابان. مردی‌ام بی‌برگ و بی‌بخت؛ و دستم تا به آرنج در خون.....

".... ممکن است ناپدید شوم بدون این که مال و منالی از خود باقی گذارم -فقط چند جفت جوراب کهنه و نامه های عاشقانه، و پنجره های رو به نوتردامم را برای همه ی شما می گذارم تا لذتش را ببرید، و مغازه ی خنزر پنزری عزیزتر از جانم را که شعارش این است:
"با غریبه ها نامهربان نباشید. مبادا فرشتگانی باشند در لباس مبدل."

شکسپیر و شرکا|جرمی مرسر