من دیر رسیدم و از آنجا که همیشه ورود مخاطب حین اجرا آزارم میدهد (که گمان میکنم دوستان نازنین مطلع هستند هرگز بعد از شروع اجرا وارد سالن نمی‌شوم ) فقط در جهت تمدید بلیط سوال کردم اما فکر میکنم مثل همه جای ایران آدمهای اشتباهی جای اشتباهی هستند دوستان این بخش هم تماشاخانه را با کلانتری اشتباه گرفتند
با افاده ای که سرشار بود از اَه مرتیکه مزاحم ، سرشار غرور و قدرت با پشت چشم نازک کرده امر کردند:
وایسا بپرسم.....
بعد هم مشغول کار دیگری شدند ده دقیقه ای ایستادم و بعد فهمیدم که سالن اشتباهی را انتخاب کردم
نه برای پاسخ مثبت یا منفی چون اصلا جوابی به من ندادند
پ ن
یک کارمند ناراضی کار یک رقیب سرسخت را میکند
البته با این تفاوت که کاملا اینبار کارفرما مغلوب میشود و جایی برای رقابت نمیماند

از همت بلند به دولت توان رسید
تبریک میگم به همه گروه که شجاعانه تلاش کردند تا یک اتفاق خوب رو رقم بزنند شاید نتیجه اینکه چقدر به هدفتون رسیدید آنقدر مهم نباشه که تلاشتون ارزشمنده
تبریک میگم به خانم ملک خانم جوانی که در حمایت از هم نسل‌های خودش قدم به راه حمایت از فرهنگ و تئاتر گذاشته
دوستان نازنینم هیچ چیزی جذاب تر از شجاعت شما وتلاش شما برای یک رویداد فرهنگی نیست
اینکه همه شما جوان هستید و ساعی بسیار دلنشین و دوست داشتنیِ
اما یادتون نره
دانش ، پژوهش و پشتکار سه ظلع مثلث طلایی شکوفایی هستند برای شکوفایی باید خوب یاد بگیرید حسابی مطالعه کنید و خستگی ناپذیر تلاش
امیدوارم شاهد درخشش نفر به نفر گروهتون باشم
به گروه موسیقی هم دست مریزاد میگم

بخشی از صحبت های آقای هادی حوری کارگردان نمایش تا اون

من همیشه پیش از آنکه به شروع چیزی فکر کنم ، به پایانش فکر کرده ام . به اینکه اگر نمایشی نوشته شود .نمایشی ساخته و اجرا شود ، با زمانی که آن نمایش وجود نداشته ، در جهان نبوده و خلق نشده ، چه تفاوتی دارد. آیا اگر حرفی زده نشود ، آیا اگر این اتفاق نیفتد ، چه خواهد شد .

هر "اتفاق" تلاشی ست برای نزدیک تر شدن به حقیقت ، و تئاتر اتفاقی ست که هرگز از حرکت باز نمی ایستد . به عقب بر نمی گردد . و علیرغم آنکه قادر به تکرار شدن است ، هرگز تکراری نخواهد شد.

وقتی به نمایشنامه هایی که نوشته ام از این منظر نگاه میکنم ( به جز آنها که غم نان آنها را نوشته است ) جز چند تایی ، بقیه شان را دوست میدارم و فکر میکنم نبودن شان در جهانی که پیرامون من است ، قابل تصور نیست. این از خودخواهی من نیست ... دیدن ادامه » که چنین حرفی را میزنم ، بلکه از نیاز وافری ست که جهان من به تکرار بعضی حرفها دارد و سکوتی که گاه بسیار تلخ و گزنده ست.

از سال شصت و هفت که "بی خانمان" و بعد از آن "سرود رود" نوشته شد, تا به امروز...و از میان بسیاری نمایشنامه هایی که به صحنه رفت یا آنها که تبدیل به کتاب شد ، یا حتی آنهایی که در میان دستنوشته های بسیارِ من جا خوش کرده اند ... گور، باران ، دایره ، دزد دریایی،سوزنبان ، برزخ ، رتیل، ملکه جنیان ، ماشینری، سیاهه ای برای سیاه ، هابیل ، سیاه مثل خون ، نوح ، پراگما، سیه نامه باستان ،هیچ آزمونی هیچ ، آواز تاریک ماهی در آبگیر همیشه ، ایلکوچ ستاره ، ترسا ،ترانه و تندر، چولی قزک ، کیارش، مرد نیک ، نقد حال ، فانوسهای تاریک ، بهشت خونین ، زیر گنبد کبود ، برف می بارد، بالهایش، نقل پرومته ، خاک کبود ، به یک جلاد ساده نیازمندیم و .... حالا : تااون... بنظرم میرسد همه اینها باید نوشته می شد . باید اینها را می نوشتم. باید تلاش میکردم تا آنها را به صحنه ببرم . باید در آنها زندگی میکردم. همانطور که این روزها من و گروهم در هوای تااون زندگی میکنیم و نفس می کشیم. زیرا تمام این ها اتفاق هایی ست که باید می افتادند.

تئاتر پدیده ای خارق العاده است اما همیشه با تردیدی نگران کننده همراه است. تردید از اینکه آیا توانسته ایم به حقیقتی که دریافته ایم ، قدمی نزدیکتر شویم ؟ آیا توانسته ایم در دیواره باورهایی که هر لحظه زندگی را برای مان کوچک و کوچک تر میکند ، رخنه ای ایجاد کنیم؟ آیا مخاطبی که به تماشایمان نشسته است ، تلاش ما را برای دوست داشتن و درکش، پذیرفته است ؟ آیا او هم همانند ما خواستار تغییر در احوالاتش هست ؟ آیا او هم مثل ما نیازمند اثری ست که رد پایی از او را در زندگی روزمره اش به جا بگذارد؟

و حالا من تمام این نگرانی ها ، تردید ها و زیباییِ بزرگ زندگی در تئاتر را، در نمایشنامه ای به نام " تا اون " با گروهی از جوانان خوشفکر و بازیگرانی خوش قریحه و پرتوان ، شریک شده ام . دوستانی که اگرچه هرکدام درک متفاوتی از زندگی و تئاتر دارند اما ، همه شان درعشق به تئاتر و مردم، به یک اندازه عاشق اند.

و حالا در آستان بلندِ مخاطبینی که با افتخار انتظارِ حضورشان را داریم ، تمامی این دوستان را می توانم نام ببرم و با اعتماد بگویم که هر کدامشان برای رسیدن به نقشی که در صحنه می آفرینند ، یا انجام امورِ دیگری که برای به صحنه رفتن این نمایش به عهده دارند، با تمام توان و عشق شان تلاش کرده اند و و قطعا لیاقت ایستادن در نوروروشنایی صحنه و منظر پر افتخارِ مردم را دارند.

با سلام و احترام
به تماشا نشستن این اثر مثل رفتن در زیر زمین ناشناخته ای بود که کورمال کورمال به لمس ناشناخته اشیاء می پرداختی و تا میخواستی بفهمی دستت چیست یا جلوی پایت یک چیزی می‌آمد و سکندری میخوردی و یا آنچه دستت بود هم بر زمین می افتاد ....
اجرا اگر چه برآمده از ناخودآگاهی دانا بود اما با ریتم پایین و نوری کوبه ای به میگرنی ها کمک میکرد تا تجربه سردرد لایتناهی را داشته باشند
به نظرم با کم کردن زمان و بردن بالای ریتم و کمی رتوش در متن و کمی تمرین قابلیت اجرایی دیدنی را دارد

با سلام و احترام
جنس برخی آثار اتصال جدانشدنی است برای من
اجرای مثال نقض برای من از همان جنس است
اجرایی که همه چیزش برایم انگار تورقی در خاطرات است
آدمهایی که دیده ام و طعم شیرین و تلخ رابطه هایشان را چشیده ام
برای من اجرا بسیار جذاب و خلاقانه و دوست داشتنی بود
از اکساسوار پرتیبل و وریبل وچنجیبل گرفته تا تعویض لباس در صحنه
از شیوه اجرا گرفته تا اندازه بازیها
همه چیز اجرا برایم جذاب بود
که صد البته بی نقص نبود و مواردی بود که بلزوم اصلاح و یا تغییر داشت
امیدوارم در اجرای عموم با تغییرات جزئی لذتی دو صد هزار ببرم ⁦❤️⁩

آنارشیسم یا سانتیمانتالیسم
آشوبی که در شکلی منظم به تصویر کشیده میشد
اجرایی خلاقانه که به نظرم کارگردان(( بامعرفتی)) دارد
چرا که هر چه میکند دلش نمی آید به کسی نه بگوید
فکر میکنم شش نفر در صحنه هم ریتم را بهم می‌زدند هم اضافه بودند وبه دلیل تعداد زیاد حتی قاب های دوست داشتنی شکل نمی‌گیرد
حِبیب یا هبیب
در مجموع من اجرا رو دوست داشتم و نظرم با روتوش جزئی بر تعداد وکم کردن دیالوگ مجسمه و برخی نقطه های کوچک ضعف که طبیعتاً مربوط به تک اجرا بودن و جشنواره است به اجرایی جذاب خواهیم رسید
پ ن
هبیب : باد گردانگیز. بادی که گرد و غبار پراکند
حبیب : دوست ، یار. - معشوق ، محبوب .

خلاقیتی که به شکوفایی نمی‌انجامد
اجرای لیر شاه اجرایی بود که خلاقانه شروع شد و با ضعف در بیان و بازی برخی از کاراکتر ها به رورانس رسید
از ریتم پایین و آشفته کار که بگذریم
طراحی دوست داشتنی لباس و طراحی زیبای گریم نمره مطلوبی میگیرد
هم خوانی ها موسیقی کار عالیست
ادگارد بسیار درخشان و خوش بیان است و بار اجرا بر دوشش می افتد
در مجموع گمان میکنم اگر لختی بر متن و قدری بر بیان و زمانی بر اکت بیشتر زمان گذاشته شود به یقین اجرا پنج ستاره خواهد شد

شوخی ، روایتی از توهمات پسا مصرف دراگ است که به نوعی در ذهن یک بیمار اسکیزوفرن میگذرد روایتی با ریتمی ناموزون ولی جذاب ، اجرایی که تا پایان ۶۵دقیقه نگهت میدارد تا هم سر از ماجرا دربیاوریم و هم از لحظه های شوخی ها لذت ببریم
اثر اگر چه در افکت ها ناموفق است اما با موسیقی جذاب پایانی نمره مطلوبی از موسیقی و ساند افکت میگیرد
در مجموع خروجی کار حال خوبی است که مخاطب با خود از سالن بیرون می‌آورد

یک اجرای کامل با هر آنچه که تئاتر می‌نامند
و طعمی در کمال از کارگردانی دانا
امیدوارم که تمام مشکلات کوچک اجرا در اجرای عموم بر طرف شود

نمایشگاهی از هنرهای جسمی که بلحاظ بصری و زیبایی شناسی سرشار از جذابیت است اما قابلیت حضور در معنایی با نام تئاتر را ندارد

اجرایی پنج ستاره و بی حد جذاب
از اضافه گویی پرهیز میکنم
تا از لذت به تماشا نشستن اثر را در اجرای عموم نکاهم

اجرایی که به عالی ترین شکل ممکن به روایت درام های شخصی آدم هایی نامربوط میپردازد قصه اگر چه در یک نقطه بلحاظ تعریف از شخصیت ها دچار نقصان است اما متن جذابیت خودش را دارد
بازیها بجز یک نفر آنقدر خوش ریتم جذاب است که ...
طراحی صحنه لباس ساند افکت همه اجزا اجرا را میتوان به شدت دوست داشت

کلفت های ژان ژنه شاید از این جهت متن پر اقبالیست که میشود از چند منظر مجزا به ساختار متن نگاه کرد
نگاه نمایش در باب مضرات کلفت بودن ، اینبار از منظری طبقاتی و نظام مند به ماجرا نگاه میکند نگاهی سراسر  خط کشی  شده و مرز بندی شده بهتر است کمی در زمان سفر کنیم تا با نگاه کارگردان آشنا تر بشویم وسولد امیلویچ مایرهولد در سال ۱۸۷۴در شوروی بدنیا آمد و ۶۵ سال در دوران خفقان زندگی کرد تا سر انجام به جوخه اعدام سپرده شد . او از شاگردان استانیسلاوسکی است
درست زمانی که همه بازیگر ها و کارگردان ها نگاهشان به بازیگری به سمت ناتورالیستی می‌رفت و جامعه از حس بازیگر بود که به وجد می‌آمد در برابر تئاتر ناتورالیستی و استادش  ایستاد و بر این عقیده پای فشرد که اجراگر بسیار بیشتر از تقلید صرف، واجد ظرفیت و دارای  قابلیت گسترش حرکات بدن هستند. همین اعتقاد باعث تولد  «بیومکانیک»  شد
این نظریه شکلی از پرورش بازیگر است که هدفش به وجود آوردن بازیگرانی است توانمند در فرم و ماشین‌هایی متحرک. مایرهولد به‌عنوان مبتکر این سبک از بازیگرانش حرکت می‌خواست نه احساس و عاطفه
بر انگیزه‌های درونی بازیگران توجه می‌کرد و به انگیزه جسمانی و بازتاب حسی معتقد بود و عقیده داشت بازیگر برای آفریدن احساس شادمانی فراوان در خویشتن و در تماشاگر لازم نیست خود را به رفتارهایی که جامعه به‌صورت استاندارد درآورده، محدود کند مایرهولد در سیستم ابداعی خود،نه‌تنها سعی در ایجاد تیپ جدید هنرپیشه را دارد بلکه تلاش می‌کند انسان ماشینی جدید ایده‌آلش را که پاسخ‌گوی تئوری انقلابی است به وجود آورد حسی برگرفته از خفقان روزگار زیستش
حدود یکصد سال پیش در اوایل سال ۱۳۰۰ سوسیالیست با رویکردی تازه در ایران شروع به شیوع پیدا کرد سوسیال ها قصد بسیج کردن طبقه‌های متوسط و پایین‌تر مانند طبقه کارگر را داشتند 
برنامه سوسیالیست ها و خواستگاهشان عبارت بود از
«ایجاد جامعه‌ای برابر در آینده،
ملی کردن ابزار تولید از جمله کشاورزی،
طرح‌های آبیاری برای کمک به کشاورزان،
تقویت حکومت مرکزی و تشکیل انجمن‌های ایالتی با تأمین عدالت برای کلیه مردم «بدون توجه به نژاد و ملیت»،
آزادی بیان، اندیشه، نشر و اجتماع، حق راه انداختن اتحادیه و اعتصاب؛ انتخابات آزاد، عمومی، مخفی و مستقیم؛ آموزش دبستانی اجباری برای همه کودکان، استفاده از زبان مادری در دبستان‌ها، حق تحصیل زنان، ممنوعیت کار کودکان، ساعات کاری روزانه هشت ساعته، پرداخت حقوق برای روزهای جمعه، طرح‌های دولتی برای از بین بردن بیکاری در شهر و روستا. این حزب با حزب کمونیست و جمعیت نسوان وطنخواه ارتباطی نزدیک داشت.
حزب سوسیالیست ایران نخستین حزبی در تاریخ ایران بود که از لغو مجازات اعدام دفاع می‌کرد. این حزب همچنین نخستین حزب در تاریخ ایران بود که برابری جنسیتی را صراحتاً در مرام‌نامۀ‌ خود مورد اشاره قرار داد و از «تساوی حقوق افراد ایرانی اناثا و ذکورا بدون فرق نژاد، دین، ملیت در پیشگاه قانون» دفاع می‌کرد
اینکه چقدر در اهداف خود موفق بود و یا چقدر وفادار مسئله دیگریست
چپ یا چپ‌گرا در ادبیات سیاسی، به مواضعی اطلاق می‌شود که خواهان تغییرات تدریجی یا رادیکال در جهت ایجاد برابری در توزیع ثروت و قدرت هستند. چپ در ادبیات سیاسی معاصر غرب معمولاً به معنی سوسیال لیبرال یا سوسیالیست به کار می‌رود
همه ... دیدن ادامه » این پیش فرض ها برای این بود که با ماهیت سیاسی ماجرا به صورت تعریف آشنا و بعد درباره اثر به گفتمان بنشینیم
اجرا با بازیگرانی توانمند و مسلط در فرمی بیومکانیک با رویکرد میزانسن هایی غالباً در چپ صحنه اجرا میشود
بازیگرانی که هر دو مشخص است ماهها تمرینات سختی را پشت سر گذاشته اند ، اگر چه در متن ژنه با وسواس برداشتهای ماهیتی هدفمند شده اما مجموع اجرا آنقدر جذابیت دارد که فرصت پلک زدن را هم از مخاطب میرباید
اجرا ماهیت کاپیتالیستی ارباب و مادام برگرفته از طبقه فرادست و شیر فروش برگرفته از طبقه فرودست در رویاهای کلفت هایی است که سرسپرده آن طبقه هستند
دختری که به ظاهر تعلق خاطر به شیر فروش دارد با نقش ارباب چنان ظالمانه به در دست گرفتن زمان و مکان دارد که خود به محض بازگشت به جهان معنایی معترف به ضعف در مقابل قدرت و جسارتی و عصیانی که برآمده از طبقه فرادست است میشود
فضای مربع گونه اجرا که خط کشی شده بار تشویش گونه روایت را به خوبی بیان میکند
اثر در همراهی موسیقی ناکارمدش آسیب میبیند و بار احساسی نمایش را خدشه‌دار میکند
کارگردان از بازتاب هیچ مقوله‌ای اجتناب نمیکند و صراحت را در بیان بر می‌گزیند
در مجموع نام کارگردان به رفتار شناسی در اجرایش کاملا معنا میگیرد و آگاهانه و البته بر اساس ایدئولوژی کارگردان اجرا به بهترین شکل روایت می‌شود